Навбахор омад, гулистон аз пайи нашъунамост,
Гунчахуспони чаноро гунчайи гул муттакост .
Со даруёнро барад аз чо хайвойи сабзааш,
Сабзхаттонро насими сунбулаш кокулрабост.
Нозбуро аз бунафша нози болин зери сар,
Шохи гулро бистари барги хино дар зери пост.
Рост мосезанд мургон хонайи охангар,
Булбул аз сад парда чун ушшок дар зери новост.
Гунча мушти хок агар гирад ба каф, зар мешавад,
Табъ гулшанро дар ин мавсим хавоси кимиёст
Мекашанд имруз мургон якдигарро дар канор,
Болу парвози хиёбонхо пур аз огушхост.
Гунчайи минкорибулбул окибад гул мекунад
Нолахои у насими субху боги дилкушост.
Дар ба руйи богбон во карда буйи навбахор,
Дар паси дар нолайи занчирро бонги дарост.
Буйи гулро мебарад аз бог пинхони насим,
Богбон бурдааст, ин кори дузди оншост:
Аз пайи хам корвони гул ба бустно омада,
Метавон гуфт аз хучуми корвон бустонсарост.
З-остони шохи гул фавворайи хун сар кашид,
Домани сахро зи чуши лола дашти Карбалост.
Сайри бог имруз дилхои харифон бурдааст,
Хоки гулшан чун гулистони Ирам одамрабост.
Булбулонро карда буйи зи дарди сар халост,
Ишкозонро ба ахди гул чаман дорушшифост…
