АЛОМАТИ ШАҚОВАТ

Чор  чиз  осори  бадбахтӣ  бувад,

Ҷоҳилию  қоҳилӣ,  сахти  бувад.

Бекасию  нокасӣ  ҳар  чор  шуд,

Бахти  бадро  ин  ҳама  осор  шуд.

Он  кӣ  дар  банди  ибодат  мешавад,

Бешак,  аз  аҳли  саодат  мешавад.

Бар  ҳавои  худ  қадам  ҳар  к-ӯ   ниҳод,

Кай  тавонад  кард  бо  нафсак  ҷиҳод?.

Ҳар  ки  созад  дар  ҷаҳон  бо   хобу  хур,

Дар  қиёмат  набвадаш  з-оташ  гузар.

Рӯ  бигардон  аз  муроду  орзӯ,

Пас  ба   даргоҳи  худо  меор  рӯ.

Комронӣ  сар  ба  нокомӣ  кашад,

Марди  раҳ  хатти  накӯномӣ  кашад.

Амру  наҳҳи  ҳақ  чу  дорӣ,  эй  валид,

Пас  марав   дунболаи  нафси   палид.

Ҳар  кӣ  тарки  комронӣ   мекунад.

Бар  хилофаш  зиндагони  мекунад,

Амру  наҳҳи  ҳақ  зи  “Қуръон”  гӯш  дор,

Ҷои  шодди  нест  дунё,  ҳуш  дор.

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед