Архив автора

ЗАВҚИ ДИДОР

Ба рӯи ман ҷаҳон хандид, боғу бӯстон хандид, Зи тарфи раҳ гули оташ чу тифли навзабон хандид, Хутути дури тақдирам шуда бар ман аён,

Рафти зи умри ман

Рафтӣ, рафтӣ, дилбари оташнигаҳ, Рафтию бурдӣ ту ороми маро. Рафтию бераҳбарам дар ними раҳ, Рафтию бурдӣ саранҷоми маро. Рафтию мумкин намебинам дигар, Лек мехоҳам

Шеъри зинданони

Қалам бо он камию кӯтаҳияш Сутуни зиндагии бениёз аст. Туро дорад муаллақ дар фазоҳо, Чу лангарчӯби дасти дорбоз аст. Варо гар рост дорӣ, дар

БАДИ САБО ДАРОМАД, ФИРДАВС ГАШТ САҲРО

Боди сабо даромад, фирдавс гашт саҳро, Орост бӯстонро найсон ба фарши дебо. Нору ба норван-бар сорӣ бар настаран-бар, Қумрӣ ба норван-бар бардонштанд ово. Кӯҳсор

ФИШОНД АЗ САВСАНУ ГУЛ СИМУ ЗАР БОД

Фишон аз савсану гул симу зар бод, :Зеҳи бод е, ки раҳмат бод бар бод! Бидод аз нақи Озар сад нишон об, Намуд аз

НОТАРС Чӣ СОН ШАВАД ӯ

Аз  навда  дав-дав ояд, Парво  накунад  зи  роҳи  нобоб, Тарсанд  ки  ҳеҷ  нест,  санҷоб Дар  шохи  дарахт  меравад  хоб. Тозон-тозон  катори  модар Оҳубар  мерасад

АЗ СИДҚИ ДИЛ

Тарсу наям, аз тарси ҷон Дар дил маро набвад нишон, Бовар надорӣ гар, бикун Ҳар вақт хоҳи имтиҳон. Аз тайи роҳи дури дур Ҳаргиз

РӯБОҲ ВА ЛАКЛАК

Дармонд  устухоне Андар   гулӯи  рӯбоҳ, Бар назди Лаклакомад Бубоҳаки  мададхоҳ. Чун дид  Лаклаки  пир Рӯбоҳи  ашкрезон, Биншонд рӯйи ккурсӣ, Бо  шавқ гашт  пурсоон: —

ХОНА -ПУРИ ДОНА

Мӯрча рӯзи тамом Бар кашон-кашон кард, Аз субҳ то дами шом Пур хамаро зи дон кард. Дон разқи хонадон аст, Серӣ зи рӯйи дон

СӯҲБАТИ СОМОН БО ОРУИ АСАЛ

Ору, ору, эй ору, Сахту сангин кори ту, Аз баҳри андаке шаҳд Рӯзе гӯл мекун бӯ. Умре овора ҳастӣ, Сар сону саргардонӣ Оё ҳама

АЗ СИДҚИ ДИЛ

Тарсу наям тарси ҷон Дар дил маро набвад нишон, Бовар надорӣ гар, бикун Ҳар вақти хоҳӣ имтиҳон. Аз тайи роҳи дури дур Ҳаргиз натобат

БЕ БОЛУ ПАР ПАР МЕЗАНАД

Дар ҷойи биншастаам, Аммо савон ҳастам равон, Бе болу пар пар мезанад Байни за замину осмон. Аз рӯйи ҷӯ кард гузар, Кардам гузар аз

КИ, БИГӯ?

Аз роҳи танг, Аз мағзи санг, Пеш ояд об, Монад қафо роҳи азоб. Роҳе камее ин роҳ нет. Ку, ту бигӯ, Эй дӯстрӯ, К-ин

ГУНОҲИ КИСТ?

Ниҳоли сабзи раҳо канад, Ба сардӣ рӯйи  раҳ афканд. Кӣ канд онро? Худи Исо Ва ё  дастони  Исо канд? Қадам Исо аз гулзор,, Даги

БОЗ ОМАД ТАМУЗ

Паро агар монӣ ба хоб, Сӯзад  кафи  по намарӯз, Хомӣ сакун, аз ҷой хез, Боз омад айёми тамуз. Тафсид монанди танӯр Домони дашту руйи

ХУРСАНДӣ

Сабҳи сафо бар рӯйи мо Рӯ тарзи дигар боз кард, Монанди  нуре сӯйи мо Мурғи фараҳ парвоз кард. Дар мисли шаб пӯшида буд, Чун

МАЪШУҚА

Дасти худ пайванд бо дастат кунад, Бо нигоҳи оташин мастат кунад. Сар ба рӯи синааш монӣ даме Бо ҷаҳони бахт пайвастат кунад. Як нафас

УҚОБ

Дар осмон пар мезанад, Бар осмон  сар  мезанад. Аммо ду чашми тезбин Бо меҳр дӯзад  бар замин. Хоҳад,  ки бинад  хубтар Рӯйи диёри гулбасар,

ЗЕБӣ

Зебӣ  дар  гӯшаи боғ, Бинмояш он ҷо суроғ. Зебӣ дар тори  дарахт, Кам кунад  бори дарахт. Боғе калонаш кобияш Осон намеёбияш. Гуфти ман бефиреб

АБРИ ГУЗАР

Абри гузар, Тез, тез Машав перешон. Вақти саҳар Хез, хез Оби фаравон Сабзаи тар, Хез, хез Аз пайи борон Боди саҳар, Без, без Атрии

ҒЕЛОН БАРОМАД ОФТОБ

Ғелон баромад офтоб Болои боғи рӯйи шах, Дар зери пояш хоки гарм, Ташти зар андар тори сар. Аз санг бар саге сабук Ҳамчун ғизоле

СУРЕ БА ПО ШУД

Гампус  хеле кор кард, Болои тал  шудгор  кард. Ҳамсояҳо шодонд шуданд, Ҳар сӯ ҳама тозон  шуданд. Хон  сӯзанак наздаш кушод, На сӯзанак наздаш ниҳод.

АЛЛАЁ, АЛЛА!

Хоб омаду хоб омад, Хоб аз лаби об омад Бо нури моҳтоб омад, Аллаё, алла, алла! Аллаё, алла, алла! Каҷпо хобид, Гургага раҳпо хобид,

БӯСАИ ОФТОБ

Хоки беҷони ҷон гарифт, Зеб кӯҳистон гирифт, Буса зад чун офтоб. Гандуму ҷав сар кашид, Тоҷи нав аз сари кашид, Бӯсаи зад чун офтоб.

Мазори ман

Чӣ бояд бар тани мурда либоси шоҳӣ пӯшондан, Ба ҳамёнаш ниҳодан дастаи пул, пораи тилло? Ягон пурсанда он ҷо пораю ришва намехоҳад, На рӯбинанду

РАФТА НАЗДИ БОБОЯМ

Давидему давидем, Нимарӯзӣ расида, Деҳи бобома дидам, Акси онро кашидам. Кӯҳи деҳа пурарча, Заминаш парча-парча. Обаш шаффофи шаффоф, Осмонаш софи чоф. Хонаҳояш зири шах,

МЕҒ

Аз хобу хобу хобу хоб Дилгир шуд бисёр меғ, Чун баст  чашми офтоб, Пӯшид чун рӯйи ситеғ.   Як ҳафта  меғ ашке фишонд, Як

ҲАСТ? НЕСТ!

Роҳи дарози хонаро, Ору намегирад хато. Бар лонааш бе иштибоҳ Лаклак бипӯям  рост  роҳ. Гунҷишк  сӯйи лонааш, Санҷоб сӯйи хонааш, Харӯш сӯйи ҷойи худ

ОСТОНА

Аз домани дар Сар мешавад кӯҳ, Кӯҳе ки сабз аст Бо бурси анбӯҳ. Аз пушти он кӯҳ Кӯҳест дигар, Кӯҳе, ки дорад Сад чашма

ХОЛАИ ГУЛРЕЗ

Раҳ мегузорад дастгоҳ Пешу қофо, Пешу қафо, Резад паёпай рӯйи роҳ Гул бесадо, Гул бесадо. Аз остон то осмон Гул ранг-ранг Гул  ранг-ранг Фабрика

ХОНИ ЕҲСОН

Бо ханада рӯйи худ тофт Хуршеди   тирамоҳон, Тасфири дигаре ёфт Маҳбуб тоҷикистон.   Русхора шуст дар нур Себу анори хушбӯ, Рӯ тоза кард бодом

ЗИМИСТОН

Ҳавои сард омад, ҷӯй ях баст, фарози кӯҳоро абр пӯшид. Шамоли тунд аз машриқ  хурӯшид, Ба рӯйи бому дарҳо барф биншаст. Ба ҷойи зӯзҳои

ОБМОН

Сар лучу даст луч, Беле ба каф дорад гузар, Ташти сар андар тори сар Аз санг бар санге сабуг Ҳамчун ғизоле мепарад, Ҷуйи ба

ТАҒОБИЁРАК

Бар рӯйи каф омад маро Бо бӯйи гул, бо бӯйи  хор, Гуфтам: — Пари худро кушо, Рав, рав тағоямро биёр.   То нӯги дастам

ТОҶИК АСТАМ

Тоҷик  астам, Тоҷик астам, Рези санги кӯҳсорам, Бо замини камзаминам Ноз дорам , Фахр дорам.   Тоҷик атсам, Тоҷдорам, Тоҷи манн кӯҳи баланд аст,

НӮШБОД

Ба дастам ҷоми хайёмӣ, Лаболаб ҷоми гулфоме. Дар ӯ ёди ниёгон аст, ҳам ашки бузургон аст, Дар ӯ шаҳди замину шуълаи хуршеди тобон аст.

Ман туро дуст медорам чон

Ман ӯро мешиносам. Китоби ҳастии ӯро нахонда, Ба ҳаққи ӯ чӣ мебофед тӯҳматҳою бӯҳтонҳо? Агар донед, к-ӯ ҳам Як дили пурорзу дорад, Ҳамеша ҷустуҷӯ

РОЗҲО

Пардаҳои тиреза парафшон, Чашмҳоят ба сӯи ман бозанд. Ҳалқаи ҷашмҳои ҷодуят В-он нигаҳҳо барои ман розанд. Хона ором, чеҳраат ором, Ман надонам, чӣ розҳо

Ҳабиб Юсуфӣ

Сатрҳои нотамому хомаи навпайзада Монд бесоҳиб… Дар оғози ҳаёт Роҳҳо дигар шуданд, Он гаҳ расид, То шавад уммед анбози ҳаёт. Он, ки дар дил

Ҳикмати зиндагӣ

Чунин беқайду бепарво шудӣ ту? Дареғ аз ҷӯшу туғёни ҷавонӣ! Чунин дилсарду беандеша гаштӣ? Дареғ аз раъду барқи ногаҳонӣ! Чӣ шуд дар субҳи хуршедии

ДАР БАЗМ

Дар дили шаб ҷоми заррини кафи ёр Медурахшиду диламро шод мекард. Ҳарфҳои канда-канда, нозҳои дилбарона, Мастӣ аз дидору аз май Ҳастиямро бод мекард. Ҳамчу

ТУРО МО ЁД КАРДЕМ

Тути  балххи рӯйи раҳ пӯхт, Зарбандан дашту даман шуд, Ранги худ олу бадал карб, Сурх ҳамчун бадани ман  шуд. Гандуму ҷав шд тилой, Пуштаву

Кӣ хастар мешавад

Миён маҳкам бубаста Побел мекунад Исо, Рӯйи курсӣ  нишаста Гап  мефурӯшад Мӯсо.   Дона –дона  мешорад Арақ аз рӯйи Исо, Майли ёрӣ надорад Бо

Чаро?

Танам дарде надорад, Дастаму поям баҷо, Мехоҳам, коре кунам, Наметавонам, чаро?   Ҳавлиро бояд рӯбам, Шӯям фарши хонаро, Аммо наметаонам, Хушам  наояд,   чаро?  

Холаи Гаҳвар

  Зани боҳунар Холаи  Гаҳвар, Каси мӯьтабар Холаи Гаҳвар.   Ҷон асту  ҷигар Холаи Гаҳвар, Яктои гӯзар Холаи Гаҳвар.   Машғули  кор  аст Аз

КИШВАРИ БАРКАМОЛ

Замин дар сози ҳастӣ ҷилваҳо кард, Ҳаёти пурнишоте ибтидо кард. Замон баҳри ту пардози дигар дод, Ниҳоди дигар, оғози дигар дод. Ба ҷои милмилак

Сухани мухаббати самими

Баҳор омад шукуфта ғунчаи гул. Равад шому ғаму андуҳи булбул. Шаби ту доимо чун рӯз бошад. Баҳори умри ту фирӯз бошад.

ПАЁМИ ВАҲДАТ

Аз роҳи Оли Сомон омад паёми Ваҳдат, Ба ёди Ҷоми Ҷам шуд лабрез ҷоми Ваҳдат. Бо осмон бипайваст овои рӯшани дил, Дар нури бомдоди

Калиди майхури

Гар май хури бо хирадмандон хур, Ё бо санами лоласурхи хандон хур, Бисёр махур, ринд макун, фош масоз, Гаҳ-гаҳ хуру, кам –кам хуру, пинҳон

ДУШАНБЕ ШАҲРИ ДИЛАМ

Зиҳӣ, эй шаҳри нӯронӣ, Душанбе, Муҳаббатхонаи ҷонӣ, Душанбе. Нависам баҳри ту Шаҳномаи ишқ, Чу девори Хуросонӣ, Душанбе. Ҷудо аз ман Самарқанду Бухорост, Ба дарди

Сузиши ишк

Маро шайдои ишқи пур вафо кардӣ, Дилам бетобиши рузи ҷазо кардӣ. Худоё зора дорам кун иҷобат ҳардуъоямро, Мусофирам дар ин дунё бубахшо ҳар гуноҳамро.

Умри ману ту

Гуфтамаш андар ғамат чанд кунам умр тай Гуфт ки рав сабр кун, сабр кунам то ба кай Белаъли лабаш кунам, гиря чу мино мудом

Суруди ошики

Раҳравони кӯи ҷонон сархушанд, Ошиқон дар васлу ҳиҷрон сархушанд Ҷони ошиқ, сар ба фармон меравад Сар ба фармон сӯи ҷонон меравад Роҳи кӯи майфурушон

ЧИСТОНҲО

Чистонҳо он ки монанд мушт Ҳам  нарм асту ҳам дуруcт, Бораш ҳамеша хор аст, Хораш ҳамеша дар пушт? (хорпушт)   Баста даҳони танӯр ,

ГУМКАРДАРО ЁБАД АСО?

—  Касро мадеҳ беҳуда ғам, Боз о, рафтӣ қалам? -Ҳаргиз  маҷӯ, аз хона раафт, Дар  нӯлаки бедона  рафт. —  Рустӣ куҷо, эй дафтарам, Рафтӣ

Модарчон

Кист он кас, ки шири сафеду лазиз Ба шумо аз ҷигар расонду чашонд Баҳри осоиши шумо аз хоб Хест гаҳвораи шумо ҷунбонд Шустушу карда

СУРУДИ МАН

Менинг даври ажиб давру чӣ давроне забони ман, Башар кай дида монанди баҳори бехазони манн! Неча эллар кариндошим, неча ӯлка диёримдур, Сурудамро ба ҳар

Умри инсон

Нишоти умр бошад то ба 30 сол. Ба 40 ои фурун резад пару бол. Ба 50 гар равви ёби ту сустӣ. Ба 60 оина

МО ҲАМХОНАЕМ

Ифтихорам буд, ки мо халки пурафсонаем, Бар сари мулки азизи худ ҳама парвонаем. Бингарӣ имрӯз машҳури ҷахон бо худкушӣ, Дар диёри хеш, эй ваҳ,

Духтари зебо

Пеши рухи ту эй санам Каъба суҷуд мекунад Дар талаби ту осмон ҷома кабуд мекунад Ҳусни малоику башар ҷилва надошт ин қадар Акси ту

Дастони модар

Бӯи гулу нон Бӯи коҳу дон Бӯи ширу ҷон Доранд ин дастон Шахшӯлу маҳин Чолоку матин Монанди замин Неъматофарин Диҳанд ёрӣ Дар пахтакорӣ Дар

ЗИМИСТОН ДАР КӯҲИСТОН

Фавҷи нуқраболи   барф Сӯйи кӯҳистон омад, Бо як шитобу шигарф Фасли зимистон омад.   Дар кӯҳистон ба чӯпон Соати имтиҳон шуд, Бояд гирад имтиҳон,

МАГАР МАН КАЛОН ШУДАМ А?

Дирӯз руйи  роҳам? Ҳарон чӣ буд,  дигар буд, Имрӯз дар нигоҳам Чаро ҳама дигар шуд? Чаро саҳар ин қадар Тозау тар аст имрӯз? Саҳаре

Шеър дар васфи Модар

Азизу меҳрубонам кист? Модар Фуруғи дидагонам кист? Модар Забони модарӣ омӯхт бар ман Ҳамеша дар забонам кист? Модар Сафои рӯи одам офтоб аст Сафои

БА ВАСФИ ЯК ХАЛҚИ ДУЗАБОНА

Ӯзбекистон ӯғлидурман, точигим гуфто писар, Рост гӯям, ҳар кадоме севгилимдур ҷон қадар, Она деб айтсам бировин, ул бири менга падар, Хамчу ду чашми сиёҳам

ДАРЁИ  ДӮСТӢ     

Аз қатра пуроб гашта ҷубор, Чуйбор ба рӯд рафта пайваст. Гар қатра ба ҳамдигар наёмехт, Сад сол зи банди кӯх намерасат.   Ин аст,

ТУРНАҲО

Он турнахои хушсафи паҳнои осмон, Пайваста меҳр бо ҳаму аз чӣ садо диҳанд? Доғе ба рӯи сафҳаи дил аз чӣ карда ҷо, Майли сафар

Чистон — Кистон #1

Кист он кас, ки шири софу лазиз, Ба шумо аз ҷигар расонду чашонд, Баҳри осоиши шумо аз хоб, Хест, гаҳвораи шумо ҷунбонд, Шустушӯ кард

УЛАНГИ ДАНГ МОШОБА

Мудир омад аз бозор Бар «Волга»-и нав савор. Аз паи дафъи хумор, Уланги данг мошоба.   Таги чанор ҷои ӯ, Ба кор ӯро хушаш

ЗИНДАГИИ ШОИРОНА

Воаҷаб, кас мушкиле осон намояд бар кассе, Азбарои пешпояш ҳозиру бадкор беш.   Қам бувад дар рӯи олам одамони мӯътабар, Кардааш бар халқ миннат,

ИН ЧӢ ЗАМОН АСТ…

Замонеро бубин, к – ин чӣ замон аст, Ба сӯи тирагӣ, биллаҳ, равон аст.   Агар одамгарӣ хоҳӣ, ки донӣ, Баякдигар рақибу беамон аст.

АЙЁМИ  ПИРӢ

Субҳи умрам зуд рафту шом ҳам омад ба сар, Офтоби оламоро шуд паси боғи назар.   Ҳамчу боғи тирамоҳ дил холӣ аз уммед монд,