Ғазалҳо Архив

Сабади истеъмоли

Рӯят гули сари сабади лолазорҳо, Хаттат матои қофилаи навбаҳорҳо. Дар бӯстон зи ҳасрати побӯси сарви ту Хамёза мекашанд лаби ҷӯйборҳо. Рафтори ту гирифта сари

Калиди асрор

Хонабардӯшам калиди ризқ по бошад маро, Гирдбодам гардиши сар осмон бошад маро… Хайма барпо кардаам ба рӯйи дарё чун хубоб, Рӯзии ҳаррӯза аз мавҷи

Мохи хоса

Моҳи ман, масти шароби ноб мебинам туро, Лаб ба лаб бар соғари Маҳтоб мебинам туро. Аз миёни булҳавас ҳаргиз намеойӣ бурун. Киштии афтода дар

Шеъри Шабнам

Эй фарши бӯйи сунбули зулфат димоғҳо, Помоли шабнами гули рӯйи то боғҳо. Имшаб биё ба кулбаам, эй рашки бӯстон, К-аз равғани гул аст лаболаб

Гулшан чист?

Ба гулшан чун барафрӯзад маҳи рухсори чун гулро, Кунад фаввораи хун ғунчаву минқори булбулро. Ба гесӯи абирафшон агар дар гулситон ояд: Ба рагҳои Замин

Метавон гуфтан

Ба дарё кардаам хӯ, мавҷи обам метавон гуфтан, Ба каф дорам сари бе тан, ҳубобам метавон гуфтан. Ба шохи шуъла дорам ошён монанди парвона,

Чист он

Ин чӣ рангу рухсор аст, гулшани ҷамол аст ин, Ин чӣ қадду рафтор аст, ғояти камол аст ин. Пеши рӯйи тобонат, ҷилваи таҷаллӣ чист?

Сунбул

Меравам дар боғу сар дар пойи сунбул мекунам, Умрро чун шона сарфи зулфу кокул мекунам. Менависам аз чаман бо он гули рӯ номае, Хомаи

Нишаста

Чун гул тамом доғаму хуррам нишастаам, Бар рӯйи захми хеш чу марҳам нишастаам, Умрест аз ҳавову ҳавас чашм бастаам, Чун ғунча фориғ аз ғами

Фарҳод

Афлокро гудохт дили сабрпешаам, Мегирад интиқоми худ аз санг шишаам. Аз марги ҳамдамон дили кас об мешавад, Хун мехӯрад ба мотами Фарҳод, тешаам. Бар

Кӯчагардӣ

Равам аз ҷой бо андак насиме, гардро монам, Бинои бемадорам, муҳраҳои нардро монам. Нашуд ҷуз сӯхтан аз кӯчагардӣ ҳосили умрам, Ба шаҳри тирабахтӣ машъали

Лутфи хомуш

Хабар мегӯяд аз рози дарун лабҳои хомӯшам, Занад паҳлу ба рӯйи ҳалқаи дар ҳалқаи гӯшам. Шудам пайрав намеояд бурун гаҳвора аз ёдам, Қадам дар

Тамошо тҷ

Баски дилгир аз тамошои гулистон гаштаам, Ҳамчу бӯйи гул даруни ғунча пинҳон гаштаам. Як табассум кардам, аҷзои худ пошидаам, Чун димоғи гул зи хандидан

Омадӣ — рафтӣ ай духтари Нозанин

Ба сӯйи кулбаам, эй нозанин, дӯш омадӣ, рафтӣ, Зи аҳволам напурсидиву хомӯш омадӣ, рафтӣ. Сухан ногуфта биншастӣ, харобат ман, кабобат ман, Зи ҷоми ҳусн

Хуш омадӣ

Эй шамъ, бар сари мани гирён хуш омадӣ, Чашму чароғи шоми ғарибон хуш омадӣ. Чун барги лола доғи маро тоза сохтӣ, Эй шохи гул,

Нолаи ишқ

Фарҳод нола мекунад аз тешаам ҳанӯз Ояд садо зи турбати ҳампешаам ҳанӯз. Паймонаҳо ба муҳтасибон ошно шуданд, Пинҳон даруни санг бувад шишаам ҳанӯз. Гулҳо

Рафти ту бо дигар

Маро дар баҳри ғам чун мавҷи об андохтӣ, рафтӣ, Ба ҷисми лоғари ман печутоб андохтӣ, рафтӣ. Шитоболуд вақти субҳидам рахти сафар бастӣ, Ба ҷонам

Чу оҳу меранҷӣ

Қадат дар чашми худ ҷо кардаам, эй дӯст, меранҷӣ? Ниҳолат гуфтаам сарви лаби ин ҷуст, меранҷӣ? Шуд аз наззораи рухсори ту гулдаста мижгонам, Нигоҳам

Сунбулам хуш омадӣ

Бар кӯчабоғи дилам, эй гул, хуш омадӣ! Ҷӯши баҳори хонаи булбул хуш омадӣ! Ҷон медиҳему нимнигоҳе намекунӣ, Бар каф гирифта теғи тағофул хуш омадӣ!

Тиру камон меойӣ

Аз кадомин чаман эй сарви равон меойӣ? Ҳамчу гул барзада доман ба миён меойӣ. Чин ба абрӯ задаӣ, чашм лаболаб зи ғазаб, Таркиши ноз

Анҷуман гардид мотамхонае,

То ту рафтӣ анҷуман гардид мотамхонае, Шамъ афтодаст ҳамчун мурдаи парвонае. Рафтию базми маро яксар парешон сохтӣ, Не суроҳӣ пеши соқӣ, ҷобаҷо паймонае. Омадам

Чашми Хира

Кабобам карда бепарвохироме, чашми майнӯше, Қаландармашрабе, як шаҳр ошӯб хонабардӯше, Мурассаъостин, гулдаргиребон, нозукандоме, Мунаққашҷомае, зарринкамарбанде, кӯлаҳпӯше, Сияҳ бе сурма мижгоне, лаби бебода рангине, Нигаҳ

Рашк чист?

Зи рашки кулбаи ман каъбаву бутхона месӯзад, Ту дар як хона оташ мезанӣ, сад хона месӯзад. Ту май бо ғайр менӯшиву мегардам кабобат ман,

Оташи Хижрон

Кӯҳро афғонам оташ дар ҷигар меафганад, Баҳрро ашкам ба гирдоби хатар меафганад. Ҷуди найсонро чи бошад обрӯ пеши садаф, Дар иваз ҳар қатраи ӯро

Дили шикаста

Аз дили дунёпарастон завқи суҳбат бурдаанд, Рушноӣ аз чароғи аҳли давлат бурдаанд. Нест дар олам асар аз файзи олиҳимматон, Аз ҳаво гармиву аз оташ

Мечакад

Дар гулистон бе ту ашк аз чашми булбул мечакад, Рангубӯ мегардаду об аз рухи гул мечакад. Мурғи дилро куштаӣ имрӯз пинҳон кардаӣ, Хуни ин

Ҳотами Той

Хум тиҳӣ шуд аз маю даври қадаҳ аз по фитод, Базм охир гашту тоқӣ аз сари мино фитод. Беадаб худро ба андак фурсате созад

Асар намонад

Дар аҳди мо ривоҷ ба аҳди ҳунар намонд, Имрӯз обрӯй ба лаълу гуҳар намонд. Парвона рафт, нашъа париду қадаҳ шикаст, Аз шамъ ёдгор ба

Маънои зиндаги чист?

Дидаи чарх ба золим нигарон хоҳад буд, Тирро гӯшаи абрӯ зи камон хоҳад буд. Қисмати беҳудагӯ дар ҳама ҷо рӯзравост, Аз сафар суди ҷарас

Соқӣ кист?

Соқӣ, бидеҳ он май, ки зи дил шур барояд, Мастона табассум зи лаби ҳур барояд. Чандон зи пайи донаи холи ту давидам, Акнун нафасам

Ёди зиндагӣ

Мурғи беболу паре дидам, дилам омад ба ёд, Нолаи чуғзе шунидам, манзилам омад ба ёд. Аз фиребу аҳдҳои ӯ шудам розӣ ба марг, Шаб,

Нидои Ҷунунӣ

Нигоро ёру дилдорам ту бошӣ, Мурод аз сайри гулзорам ту бошӣ, Зи душман заррае боке надорам. Ба ҳар ҳоле мададгорам ту бошӣ, Чаро тарсам

Эй бод, насими ёр дорӣ

Эй бод, насими ёр дорӣ. 3-ои нафҳаи мушкбор дорӣ. Зинҳор макун дароздастӣ. Бо гурраи ӯ чӣ кор дорӣ? Эй гул, ту куҷову рӯии зебош?

Бигрифт кори ҳуснат, чун ишки ман камоле

Бигрифт кори ҳуснат, чун ишки ман камоле, Хуш бош з-он, ки набвад ин хар дуро заволе. Дар ваҳм менагунҷад, к-андар тасаввури ақл, Ояд ба

Падид омад русуми бевафоӣ

Падид омад русуми бевафоӣ, Намонд аз кас нишони ошноӣ. Баранд аз фоқаназди ҳар хасисе Кунун аҳли ҳунар дасти гадоӣ. Касе, к-ӯ фозил аст имрӯз

Биё бо мо маварз ин кинадорӣ

Биё бо мо маварз ин кинадорӣ, Ки ҳаққи сӯҳбати дерина дорӣ. Насиҳат гӯш кун, к-ин дур басе беҳ, Аз он гавҳар, ки дар ганҷина

Бо силсилаи зулфи дароз омадаӣ

Эй, ки бо силсилаи зулфи дароз омадаӣ, Фурсатат бод, ки девонанавоз омадаӣ. Соъате ноз мафармову бигардон одат, Чун ба пурсидани арбоби ниёз омадаӣ. Пеши

Эй зи шарми оразат гул карда хай

Эй зи шарми оразат гул карда хай, Пурарак пеши ақиқат ҷоми май. Жола бар лоласт ё бар гул гулоб, Ё бар оташ об ё

Зулфи чун занҷир

Манам аз зулфи чун занҷири ёре Парешонтолеъе девонаворе. Ба ғайр аз ошикиву майпарастӣ, Зи дастам барнаёяд хеҷ коре. Нагардад гирди ӯ ғам, хар кӣ

Лабаш мебӯсаму дармекашам май

Лабаш мебӯсаму дармекашам май, Ба оби зиндагонӣ бурдаам пай. На розаш метавонам гуфт бо кас На касро метавонам дид бо вай. Лабаш мебӯсаду хун

Висоли ӯ зи умри човидон беҳ

Висоли ӯ зи умри човидон беҳ, Худовандо, маро он деҳ, ки он беҳ! Ба шамшерам заду бо кас нагуфтам, Ки рози дӯст аз душман

Гулбуни айш медамад

Гулбуни айш медамад, соқии гулъузор ку? Боди баҳор мевазад, бодаи хушгувор ку? Ҳар гули нав зи гулрухе ёд ҳамекунад, вале Гӯши суханшунав куҷо, дидаи

Тоби бунафша медиҳад турраи мушксои ту

Тоби бунафша медиҳад турраи мушксои ту, Пардаи ғунча медарад хандаи дилкушои ту. Эй гули хушнасими ман, булбули хешро масӯз, К-аз сари сидқ мекунад шаб

Эй кабои подшоҳӣ рост бар болои ту

Эй кабои подшоҳӣ рост бар болои ту, Зинати тоҷу нигин аз гавҳари волои ту. Офтоби фатҳро ҳар дам тулӯъе медиҳад Аз кулохи хусравӣ рухсори

Мазраъи сабзи фалак

Мазраъи сабзи фалак дидаму доси маҳи нав. Ёдам аз киштаи хеш омаду ҳангоми дарав. Гуфтам: «Эй бахт, бихуспидиву Хуршед дамид.» Гуфт: «Бо ин ҳама

Ба кӯйи мо гузар кун

Эй шом, ба кӯйи мо гузар кун! Эй субҳ, ба ҳоли мо назар кун! Дар зулмати шаб танам бифарсуд, Ё Раб, шаби зулматам саҳар

Донӣ, ки чист давлат?

Донӣ, ки чист давлат? Дидори ёр дидан, Дар кӯйи ӯ гадоӣ бар хусравӣ гузидан. Аз ҷон тамаъ буридан осон бувад, валекин Аз дӯстони чонӣ

Эй хусрави хубон

Эй хусрави хубон, назаре сӯйи гадо кун, Раҳме ба мани сӯхтаи бе сару по кун! Дорад дили дарвеш таманнои нигоҳе, 3-он чашми сияҳмаст ба

Чандон, ки гуфтам ғам бо табибон

Чандон, ки гуфтам ғам бо табибон, Дармон накарданд мискин ғарибон. Он гул, ки ҳар дам дар дасти бод аст, Гӯ, шарм бодат аз андалебон.

Биё, то гул барафшонему май дар соғар андозем

Биё, то гул барафшонему май дар соғар андозем, Фалакро сақф бишкофему тарҳе нав дарандозем. Ману соқӣ ба ҳам созему бунёдаш барандозем. Шароби арғавониро гулоб

Мо зи ёрон чашми ёрӣ доштем

Мо зи ёрон чашми ёрӣ доштем, Худ ғалат буд, он чӣ мо пиндоштем. То дарахти дӯстӣ кай бар диҳад? Ҳолиё рафтему тухме коштем Гуфтугӯ

Ман тарки ишқи шоҳиду соғар намекунам

Ман тарки ишқи шоҳиду соғар намекунам, Сад бор тавба кардаму дигар намекунам. Боғи биҳишту сояи тубиву қасри ҳур, Бо хоки кӯйи дӯст баробар намекунам.

Санам

Санамо бо ғами ишки ту чӣ тадбир кунам, То ба кай дар ғами ту нолаи шабгир кунам. Дили девона аз он шуд, ки насиҳат

Ман на он риндам, ки тарки шоҳиду соғар кунам

Ман на он риндам, ки тарки шоҳиду соғар кунам, Мӯхтасиб донад, ки ман ин корҳо камтар кунам. Ман, кн айби тавбакорон карда бошам борҳо.

Мазан бар дил зи нӯки ғамза тирам

Мазан бар дил зи нӯки ғамза тирам, Ки пеши чашми беморат бимирам! Нисоби ҳусн дар ҳадди камол аст, Закотам деҳ, ки мискину фақирам. Чу

Ба теғам гар кушад

Ба теғам гар кушад, дасташ нагирам, В-агар тирам занад, миннатпазирам. Камони абрӯятро, гӯ бизан тир, Ки пеши дасту бозуят бимирам! Ғами гетӣ гар аз

Дилатро гар ҳаҷар гуфтем

Дилатро гар ҳаҷар гуфтем, гуфтем, Кадатро гар шаҷар гуфтем, гуфтем. Хататро мушк агар хондем, хондем, Қадатро сарв агар гуфтем, гуфтем. Бигуфтемат, ки дорӣ то

Зи дасти кӯтаҳи худ зери борам

Зи дасти кӯтаҳи худ зери борам, Ки аз болобаландон шармсорам. Магар занҷири мӯе гирадам даст, Вагарна сар ба шайдоӣ барорам. Зи чашми ман бипурс

Фош мегӯяму аз гуфтаи худ дилшодам

Фош мегӯяму аз гуфтаи худ дилшодам, Бандаи ишқаму аз ҳарду ҷаҳон озодам. Тоири гулшани қудсам, чӣ диҳам шарҳи фироқ, Ки дар ин домгаҳи ҳодиса

Зулф бар бод мадеҳ

Зулф бар бод мадеҳ, то надиҳӣ барбодам, Ноз бунёд макун, то наканӣ бунёдам. Май махӯр бо ҳама кас, то нахӯрам хуни ҷигар, Сар макаш,

Салсабил

Эй рухаш чун хулду лаълат салсабил, Салсабилат карда ҷону дил сабил. Сабзпӯшони хатат бар гирди лаб, Ҳамчу мӯҳронанд гирди Салсабил. Новаки чашми ту дар

Толеъ агар мадад кунад

Толеъ агар мадад кунад, доманаш оварам ба каф, Гар бикашам, зиҳӣ тараб, в-ар бикушад, зиҳишараф! Тарфи карам зи кас набаст ин дили пурумеди ман,

Корест мушкил бо дили хеш

Маро корест мушкил бо дили хеш, Ки гуфтан менаёрам мушкили хеш. Хаёлат донаду ҷони ман аз ғам, Ки ҳар шаб дар чӣ корам бо

Бибурд тоқату ҳуш

Бибурд аз ман қарору тоқату ҳуш, Бути сангиндили симинбаногуш. Нигоре, чобуке, шанге, кулаҳдор, Зарифе, маҳваше, турке, қабопӯш. Зи тоби оташи савдои ишқаш Ба сони

Хушо Шерозу вазъи бемисолаш

Хушо Шерозу вазъи бемисолаш, Худовандо, нигаҳ дор аз заволаш. Зи Рукнободи мо сад лавҳашаллоҳ Ки умри Хизр мебахшад зулолаш. Миёни Ҷаъфарободу Мусалло, Абиромез меояд

Шароби талх мехоҳам

Шароби талх мехоҳам, ки мардафган бувад зӯраш, Ки то як дам биёсоям зи дунёву шару шӯраш. Симоти даҳри дунпарвар надорад шаҳди осоиш, Мазоки ҳирсу

Гулъузоре зи гулистони ҷаҳон

Гулъузоре зи гулистони ҷаҳон моро бас, 3-ин чаман сояи он сарви равон моро бас. Ману ҳамсӯҳбатии аҳли риё? Дурам бод! Аз гаронони ҷаҳон ратли

Таманнои лабат комам ҳанӯз

Барнаёбад аз таманнои лабат комам ҳанӯз, Бар умеди ҷоми лаълат дурдошомам ҳанӯз. Рӯзи аввал рафт динам дар сари зулфайни ту, То чӣ хоҳад шуд

Хезу дар косаи зар оби тарабнок андоз

Хезу дар косаи зар оби тарабнок андоз, Пештар з-он, ки шавад косаи сар хокандоз. Оқибат манзили мо водии хомӯшон аст, Ҳолиё ғулғула дар гунбади

Ғам махӯр

Юсуфи гумгашга боз ояд ба Канъон, ғам махӯр Кулбаи эҳзон шавад рӯзе гулистон, ғам махӯр! Эй дили ғамдида ҳолат беҳ шавад, дил бад макун,

Ёри азиз

Эй сабо, накҳате аз хоки раҳи ёр биёр, Бибар андӯҳи дилу муждаи дилдор биёр! Нуктаи рӯҳфазо аз даҳани дӯст бигӯ, Номаи хушхабар аз олами

Даст аз талаб надорам

Даст аз талаб надорам, то коми ман барояд, Ё тан расад ба ҷонон ё ҷон зи тан барояд. Бикшой турбатамро баъд аз вафоту бингар,