Рафиқ — Дӯст Архив

Ман аз он ёри ҳарҷой гурезам

Чу мушти обу гит ецам кунй, бас Чу ишкат ҷонгусил ёдам кунй. бас. Ба сад дил дӯстат медошкам ман. Агар бо ними дил ёдам

Зи наҳси осмон гуфтанду рафтанд

Бидуздиданд симу зар зи конҳо, Ҳама камбуди кон гуфтанду рафтанд. Бародарро зи кин куштанд, лекин Хато рафт аз камон гуфтанду рафтанд. Ба ҷурми хештан

Дӯстам

Дӯстам, айём хорат кардааст, Тундкпрӣ кундкорат кардааст. Амру фармони ду-се чавкисавор Уштуросо зери борат кардааст. Ҳар мадорое, ки кардӣ бо замон, Безамонат, бемадорат кардааст.

Надидаед чу як бор ҷанги рӯёрӯй

Ало. Девони Мавлоно, маро ту зинда хоҳй дошт. Шумо, шикастабаҳоён, маро чӣ медонед? Шумо, бузургифурӯшон, маро чй медонед? Надидаед чу як бор ҷанги рӯёрӯй,

Чемпион кист?

Фарзоди мо чемпион, Каратести ҷаҳон, Аз ҳар гӯшаи дунё, Дорад медали тилло, Аз Ҷопон аз Булғор, Аз Чину мулки тотор, Дар сабқати ҷаҳонӣ- Бо

ЗАНГӮЛА

Дӯстон рафтанд ҳар сӯ дар талоши зиндагӣ, Аз барои ризқи пошида ба ҳар самти ҷаҳон. Он яке ошиқ шуду рафт аз қафои духтаре, Дигаре

БАРОДАРӢ

Дар баҳри пурталотум азми ту заврақи туст, Ду бели заврақат дон пурзӯр бозувонат. Манмо зи заврақи асло умеди ёрӣ. Гар нестат ирода, ларзад зи

ГУФТОРИ ТРАКТОР

Чун дӯст гуфто рӯзе трактор, К-эй ҷураи ҷон механизатор, Кайҳост, ки мо ҳар ду рафиқем, Якҷоя шоду якҷоя зиқем. Ҳар гаҳ ки гаштӣ савор

Дӯст

Аввал ту буди хайрхоҳ, Кардӣ ба чашми ҳақ нигоҳ. Вақти ту сарфи кор буд, Қори ту шӯҳратдор буд. Баъди ду-се маҳ лек ту Гаштӣ

САД ҶОН ФИДОИ ДӮСТ

Бархез, то ниҳем сари худ ба пои дӯст, Ҷонро фидо кунем, ки сад ҷон фидои дӯст. Дар дӯстй мулоҳизаи маргу зист нест, Душман беҳ

ДӮСТИ ХУДО

Худоё, дӯсти худро хуб шиносӣ, Зи нодонӣ надонем қадшиносӣ. *** Надоранд давлату онон фақиранд, Ба чашми аҳли олам як ҳақиранд, *** Зи мардум ҳеҷ

ОШНО

Касе хоҳад, ки санҷад ошноро, Бифаҳмад  баъдтар бад ошноро. Ба дарё ғарқ шавад гар ошное, Бубинад даст нагирад ошноро. Суханчин ё хабаркаш, ё табаҳкор,

ДЎСТ МЕДОРАД ДИЛАМ ҶАБРУ ҶАФОИ ДЎСТРО

Дўст медорад дилам ҷабру ҷафои дўстро, Дўсттар аз ҷону сар дарду балои дўстро. Заҳмати худ бо табиби муддаӣ хоҳам намуд, То бисозад чораи дарду

ОФАРИН

Эҳдо ба хунёгари мумтоз Давламанди Хол Аз суруди роғи ту навбаҳор Мерасад дар боғу роғи кӯҳсор. Аз навоят бишкуфад гулҳо қатор, Офаринат бод, Давлатманди

Дӯст

Мархабо, эй пайки муштоқон, бидеҳ  пайғоми дӯст, То кунам ҷон аз сари рағбат фидои номи дӯст. Волаву шайдост доим ҳамчу булбул дар кафас, Тӯтии

Шеърхои ошики

Ҳамин ишқ аст, ки месузад сару пои вуҷуди ман Сару пои вуҷуди ман, тамоми тору пуди ман, На дилам дар канор ояд, На сабру

МЕҲРУБОНИҲО КУНЕМ

Эй азизон, ҷамъ оем, укдаҳоро во кунем, Меҳроҳоро боз нав дар дили худ ҷо кунем. Суҳбатороӣ кунему маҳфилороӣ кунем, Ҳамдигарро марҳабо гӯему мастиҳо кунем.

ДУСТИИ БЕЗАВОЛ

Шеър дар васфи дустии Алишери Навоӣ ва Абдураҳмони Ҷомӣ Навоӣ: Ассалом алайкум, мӯътабар устоз! Кӯзу қош устида пойқадамлар! Ҷомӣ: Ассалом алайкум, шогирди мумтоз, Бугун

Мисраҳо аз Абулқосим Фирдавсӣ

Бар хеш ҳастам чун худ мухолиф Монанди зоҳир ботин надонам. Неку бадамро донам, валекин Ман одами нав будан натонам. Он сон, ки ҳастам мемонам,

БАРОИ МАҲМУДИ ВОҲИД

Агар бераҳбалад бошӣ, Равон шав қад-қади дарё, Ба уқёнус рӯзе мерасӣ, эй дӯст. Агар бераҳбалад бошӣ, Ба роҳи рост роҳӣ шав, Ба кӯи дӯст

БОҚӢ РАҲИМЗОДА

БАРОИ УСТОД БОКИ РАХИМЗОДА Дар ин дунё ду-се марди бузурге пуштибони мост, Дар ин дунё ду-се соҳибдиле ҳамдостони мост. Ба зери осмони ниливу рӯи

Дуст

Дӯстон, хушбахт бошед, Дар ҷаҳон бо ёри хушгил! Дӯстон, хушвақт бошед, Дар дили ёрони хушдил! Ҷои ожанги руху чини ҷабин Рӯзҳои неки худро бишмаред.

ҶАШНИ ҲАЖДАҲСОЛАГӢ

Шеър барои зодруз Кӣ аз модар ду бор таваллуд шудааст? Кӣ ду бор кӯдак будааст? Кӣ ду бор ба ҳаждаҳ даромадааст? Нестӣ нахли дубар,

ШЕЪРИ НАВ

Бахшида шудааст ба Мӯъмин Қаноат Шеъри нав бархост ҳамчун одами нав, Ҳамчу тифли инқилоб Бо саволу бо ҷавобу бо хитоб. Захмҳои пушти Айнӣ сатрҳои

ОХИРИН НЕКӢ

Туро номурда куштам ман, Туро дар хеш гӯрондам. Биё, худро зиёрат кун! Биё, як дам нишин дар гӯшаи вайронаи қалбам, Ба ёди рӯзҳои рафта

ҶАВОНӢ

Шеър ба дӯстам Меҳр Ману ту ҳар ду ҷавонем, рафиқ, Шоҳиди фасли ҷавонии ҳамем. Роҳ яктост, вале дил як нест, Дил яку тобеи ду

СУРУДИ ХАЙРБОД

Ба ёди Қаҳрамони Иттиҳоди Шӯравӣ (Исмоил Ҳамзаалиев) Боз меояд баҳору боз механдад чаман, Нури маҳ дар рӯи раҳ аз сояҳо гул меканад. Захми ман

ЭЙ ДИЛИ ПУРОРЗУ, ҒАМГИН МАШАВ

Эй дили пурорзу, ғамгин машав, Мо ҳама дар чорсӯи зиндагӣ Гоҳ гумроҳему гоҳо сарварем, Кӯҳнааслу ранг меҷӯем нав, Лек онро ҳам на бо худ

МАЪШУҚА

Дасти худ пайванд бо дастат кунад, Бо нигоҳи оташин мастат кунад. Сар ба рӯи синааш монӣ даме Бо ҷаҳони бахт пайвастат кунад. Як нафас

НӮШБОД

Ба дастам ҷоми хайёмӣ, Лаболаб ҷоми гулфоме. Дар ӯ ёди ниёгон аст, ҳам ашки бузургон аст, Дар ӯ шаҳди замину шуълаи хуршеди тобон аст.

Ҳабиб Юсуфӣ

Сатрҳои нотамому хомаи навпайзада Монд бесоҳиб… Дар оғози ҳаёт Роҳҳо дигар шуданд, Он гаҳ расид, То шавад уммед анбози ҳаёт. Он, ки дар дил

Дусти чи бошад

Барои дўстон ҷонро фидо кун, Валекин дўст аз душман ҷудо кун. Ки бошад дўст он ёри худоӣ Дилаш равшан ба нури ошноӣ. Ба нохуш

ЁДИ ЯК ҲАМСАБАҚИ МАРҲУМАМ

Ёд дорам, ки ба ангушти ишорат рӯзе Духтареро ба қади роҳ нишонам дода, Гуфтӣ: ваҳ, ошиқи ӯям, хабараш нест аз ин Меҳраш андар дилу

МАН ШУМОРО ЁД КАРДАМ, ДӮСТОН!

Хонаам холист, наздам дӯст нест, Дӯстон рафтанд дӯш аз назди ман. Ин шабам танҳо, надорам сӯҳбате Бо ягон ёру рафиқи хештан. Хонаам гӯр аст

МАНУ ҶУРАҲОИ МАН

Мону   ҷураҳои ман Як деҳа  пур астем, Ману  ҷураҳои манн Хурдони  чирадастем.   Ҷое,   ки ҷойи  ёрист, Ҷойи мо бошад  он ҷо, Хурд магӯ,  

БА ДӮСТАМ ДӮСТ

Сӯзи пинҳону қасди олият Дар дил асту фақат худат донӣ. Гарчи дар дарс пешсаф ҳастӣ Дар фани ишқ лек ҳайронӣ. Арзи ишқат ба гӯши

ХАНДАИ ҶОНОНА

Хандаҳои дилкаши мастонаи ҷононаро Кӯҳҳо бишнида, хандиданд бо акси садо. Бод оҳиста вазида бо навозиш сӯи дашт, Майсаҳои кӯҳро алвонҷ дода мегузашт. Обҳо ҷорӣ