Азизон Архив

Модарам

Модарам,эй модари захматкашам, Мӯниси дар байни обу оташам. Бо ғами фарзанд шуд умрат хазон, Зиндагии хеш бахшиди ба он. Худ нахобидию хобонди маро, Худ

Туҳфа ба модар

Модарам, дар рӯзи идат ман чиро савғо кунам? Меҳри пинҳони диламро ман чӣ сон ифшо кунам? Гар матос туҳфа бинмоям, шавад он бенишон, Дастаи

Модар

Ҳеҷ шоир мисли модар ин қадар бедор нест, Дар сари гаҳвораи шеъраш чунин абгор иест. Ҳаст ҳар як сатри шоир қатрас аз хуни дил,

Ту меҳрӣ, ишқӣ, ҷонӣ…

Мадори хонадонӣ, модари ҷон, Ба ҳар фарзанд ҷонӣ, модари ҷон. Касе мислат набошад ғамгусоре, Ғами дилҳо ту донӣ, модари ҷон. Туро рузе надидам, ёд

Номи модар

Дилу ҷонам фидои номи модар, Дило, фирӯз бод айёми модар. Чу дид осори ранҷурии фарзанд, Шакар талхӣ кунад дар коми модар. Диҳад сарсабзиҳо шири

Видои модар

Модари пирам магар аз зиндагӣ ранҷиду рафт. Чун ситора як шабе андар сарам тобиду рафт. Баъди марги ӯ надорам иштиёқи зиндагӣ, Оҳи ҷонсӯзи маро

Модар ҷон

Эй модари ҷон , Эй хуштараз ҷон , Дар рузи идат шеъри маро хон Идат муборак идат муборак.

Модар

Эй модари ҷон ба хоки поят сатқа Бар шевайи шево бар садоят сатқа Одам зи дуво сабзад аз об дарахт Бар панду насихату дуоят

Падар!

Гули руи замини ман ту буди падарҷонам Умеду орзуи ман ту буди падарҷонам Чаро рафти аз канори ман буйи туро хоҳам Ту буди зиндагиям

Падарчон

Гули руи замини ман ту буди падарҷонам Умеду орзуи ман ту буди падарҷонам Чаро рафти аз канори ман буйи туро хохам Ту буди зиндагиям

Додо

Офтоб, агар машъала афрӯзад чӣ? Маҳтоб ба ман дида агар дӯзад чӣ? Ман меҳру муҳаббати Шуморо хоҳам, Додо, дилатон ба ман намесӯзад чӣ? Пойпӯши

Модар

Зан модари ман, модари ту, модари ом аст, Зан шарбати ҳар маъракаву косаи ҷом аст. Бе зан чӣ бувад, зиндагиву зист дар олам, Зан

Ба ёди Падар

Хуни дилам рехти падар аз дидаи гирёни ман, Бар ҷойи об мечакад хун аз сари миҷгони ман. Бо ёди номат зиндаам доим ба хобам

Рафтам назди бобоям

Давидаму давидам Нимарӯзи расидам, Деҳи бобома дидам, Акси онро кашидам… Обаш шаффофи шаффоф Осмонакаш софи соф… Овезон баъди борон. Мегардад рангикамон, Як сараш дар

Биё

Чашмҳоям ташнаи дидор шуд охир биё, Рӯз шому соати гуфтор шуд охир биё. Ошиқатро ташналаб бо танаҷони мондаӣ, Дар раҳи ту дидаҳо хуншор  шуд

Ватан Модар!

Ёрон хама чо, вале Ватан дар як чост, Хар санги Ватан мисоли хайкал зебост. Олам хама чо азиз,лекин бар ин, Модар якчост, Точикистон якчост!

Модар ва писар

Ранч бурда модаре фарзанд пайдо мекунад Ин писарро посбони руи дунё мекунад То шавад пояндаи такдири дунё он писар Дар дили фарзанди худ мехри

Модар

Боз имшаб модари ман интизор Назди дар истодааст бо чашми чор Баски ман таърих кардам дар сафар Вирди лаб хонад дуо дил бекарор

Модар

То гардиши чархро мадор аст, Дорам суханон,ки ёдгор аст. Дар мадх расондаам суханро Чое,ки камоли иктидор аст.

МОДАР

Эй модари чони ман Хам чону чохони Ман Эй рушании хона Нури дидагони ман Сад чабру чафо диди Озор басо диди То субх ту

Падар бубахш…

Падар чаро манро партофтӣ? Магар дӯстам намедошт? Магар намегуфт ман яктоӣ ягонагӣ ту ҳастам? Магар ман озорат додам? Ёке сухани пастат гуфтам? Чизеро хатто

Модар

Модар дигараст буйи модар дигараст. Мох аст ба зебу руйи модар дигараст. Сад муйи сиёхи кокули ёр яксу. Як тори сафеди муйи модар

Падарчон

Хечгох чудо нагардонад моро аз хам Худочон, То абад якчо бошем,якчо бошем Падарчон. То абад якчо бошем дар ин дунёи фони , Зиндаам бо

Модар

Бехтарин харфи забонам Модарчонам Хуштарин боги Чахонам соябонам Хамзамину хамзамонам осмонам Хизмататро чун намоям модарчонам Мехру мохам мехрубонам Човидонам Дар канорат ёфтаам инчаманро мехрифарзанду

Модар

Гӯяд, маро чу зод модар, Пистон ба даҳон гирифтан омӯхт. Шабҳо бари гоҳвораи ман Бедор нишасту хуфтан омӯхт. Дастам бигирифту по ба по бурд,

Шеър барои Президент

Зи дастони Пешво. Саросар ҳама гулҳои шукуфон Зи дастони Эмомалии Раҳмон Обод шуд Тоҷикистон Дар байни тамоми ҷаҳон Ном барори миллатамон Эмомалии   Раҳмон Гашт

Модар

Модар ту чун мехрубона Модар ту зеботарин дунёи Модар ту барои ман яктои Модар ту рузу шабхо хоб нарафти ту маро калон карди Туи

Шеъри Модар

Эй модари ҷони ман Ҳам ҷону ҷаҳони Ман Эй рушании хона Нури дидагони ман Сад ҷабру ҷафо дидӣ Озор басо дидӣ То субҳ ту

Модар

Аё модар хаёти ман туи ту Гули аввал бахори ман туи ту Аё модар бихишти сарзаминам Чахони маьнии хасти   вучудам Модар офарандаи чахон офтоби

Модар

Эй хушо модар маро зодиву карди калон, Дошти аз дастони ман то бигардам рахравон. Карди эмин аз хатар, гашти бар ман чун сипар, Доди

ФАХР

Аё модар – табиат, гар зи ман месохтӣ кӯҳе, Паёпай ашкҳоям мисли дарё паст мерафтанд. Ва  армони дилам як порасанги сард мегардид, Тамоми орзуҳо

БАРОДАРӢ

Дар баҳри пурталотум азми ту заврақи туст, Ду бели заврақат дон пурзӯр бозувонат. Манмо зи заврақи асло умеди ёрӣ. Гар нестат ирода, ларзад зи

Салом дустон

Саломамро кабул бинмоед дустон, Диламро эътибор бинмоед дустон. Салом гуям саломат бошед доим, Салом аз дилу чон бахри шумоён

Модар

Точу  тахтам. Мехру бахтам, Модари чонам. Хам бахорам Хам чахонам. Модари чонам Хам ниёзам. Хам давоам Модари чонам. Хам сурудам. Хам дурудам Хам шеьру

Ду ғазал

Олиҳаи замони тифлист модари ман, Мисли фаришта умре мезист модари ман. Тифли сапедаро зуд бедор менамуд ӯ, Пеш аз саҳар чу мурғон мехост модари

Модар

Дар барат модари ғамхораи ман, Ҳаваси кӯдакиям меояд. Ба навозиш бидиҳӣ таскинам, Сари зонуи туям мебояд. Ба канорат зи сафарҳои дароз Боз баргаштаам, эй

Эй модари биҳиштӣ

Дилсӯзу меҳрубонӣ, эй модари биҳиштӣ. Дар сарзамини меҳрам дони умед киштӣ! Дорам умед аз ту, бахти сафед аз ту, Охир ту ояҳое аз бахту

Меҳри модар

Аё модар, туӣ сарчашмаи ман, Ки ман аз домани ту раҳ гирифтам. Манам он кӯдаки гаҳвораи ту, Ки аз мадҳи ту роҳи маҳ гирифтам.

Модарҷон

Ҳарири ҷон ба роҳат густарам, фармоӣ, модарҷон. Бад-он ҳастии зебо ҳастиям орой, модарҷон. Нарав, сармад бимону офтобона ба рӯи мо Дари фардову фардои дигар

Ба хобам ой, ё модар!

Ба бедорӣ намсоӣ, ба хобам ой, ё модар! Ба хоби дидаи дидоркобам ой, ё модар! Сари Сарчашма ҳайрон мондаам дар ҳасрати чашмат, Ба ёди

Арзи фарзанд

Модар, сари қабрат омадам боз, Бо меҳру муҳаббат омадам боз. То мужда зи фасли гул расонам. Гул чинаму рӯйи қабр монам. То пеши ту

Туй модар

Замину осмони ман туӣ модар, туӣ модар. Ҷаҳони бекарони ман туи модар, туӣ модар. Дар ин дунё, ки бераҳмиву бемеҳрист бунёдаш, Ягона меҳрубони ман

Фарзанди ғазалгӯ

Ба кӯйи охират рафтӣ, сари кӯйи ту менолам, Ҳама сӯйи Худо ноланд, ман сӯйи ту менолам. Ту дар зери заминӣ, бе туам рӯйи замин

Дунёи фарзанд

Будӣ дунёи ману рафтӣ зи дунё, модарам, Ман бурун аз хоку ту дар хок танҳо, модарам. Аз канорат то шудам маҳрум дар айёми гул,

Модар

Гӯянд, маро чу зод модар. Пистаи ба даҳон гирифтан омӯхт. Шабҳо бари гаҳвораи ман Бедор нишасту хуфтан омӯхт. Лабханд ниҳод бар лаби ман. Бар

Муҳаббати модар

Писар, рав, қадри модар дон, ки доим Кашад ранҷи писар бечора модар. Бирав, беш аз падар хоҳаш, ки хоҳад Туро беш аз падар бечора

Ҳурмати падару модар

Ба пирӣ хидмати модар, падар кун. Ҷавонию ҷунун аз сар бадар кун! Мазан таъна бар эшон аз дили сер, Ки гар ёби замон, гардӣ

Дар интизор Падари Муҳоҷир

Падарам эй падари раҳдурам. Ҳамеша чашм ба роҳат интизорам, Шабу руз дар фикри падар хобам. Шабу руз худоро зора дорам,

Аз барои Падар

Писар баҳри падар ҷонат фидо кун, Кафи пояш бибӯс нарм нарм садо кун. Ба вақти зиндагияш меҳрубон бош, Ки фардо дер шавад имрӯз нидо

Замони кудаки

Тифлию шашсолагӣ дар ёди ман. Чашм пушам волидон дар хоби ман. Шаш соли умри ман шодона буд. Чунки модар падарам дар хона буд. Шаш

ГУФТОРИ ТРАКТОР

Чун дӯст гуфто рӯзе трактор, К-эй ҷураи ҷон механизатор, Кайҳост, ки мо ҳар ду рафиқем, Якҷоя шоду якҷоя зиқем. Ҳар гаҳ ки гаштӣ савор

МОДАРАМ АЗ КОР ОМАД

Модарам аз кор омад, Монда шудасту хаста. Мехоҳад ки дам  гирад Дар кунҷи кат нишаста. Ку-ку мегӯ пеши дар, Мурғаки  шилшилапо! Ав-ав накун ин

Дӯст

Аввал ту буди хайрхоҳ, Кардӣ ба чашми ҳақ нигоҳ. Вақти ту сарфи кор буд, Қори ту шӯҳратдор буд. Баъди ду-се маҳ лек ту Гаштӣ

Интернет қиммат шудаст!

Боло рафтай очаҷон Нархи интернети мо, Ин приёма дар ҷаҳон, Ҳаргиз касе накардаст. Ман китоби гинесро, Даъват кунам биёянд, Ин рекордро сабт кунанд Дар

Меҳмон — Меҳмонхона

Меҳмон омад – хуш омад, Бар манзили мо омад, Қадри ў бошад воло, Худо кардаст, ўро ато. Меҳмон аст зеби хона, Ё дар даргоҳи

САД ҶОН ФИДОИ ДӮСТ

Бархез, то ниҳем сари худ ба пои дӯст, Ҷонро фидо кунем, ки сад ҷон фидои дӯст. Дар дӯстй мулоҳизаи маргу зист нест, Душман беҳ

Шери Модар

Модарам ин ранги зарду оҳи пурдардам надид Сухтам ман аз ғаму у чашми гирёнам надид. Гуфт ки нонёб шав то бурдаи нонат хурам, Ман

ФИРОҚНОМАИ ПАДАР

Бо сактаи дил ту аз ҷаҳон бигзаштӣ, Шуд ҳасрати мо, падар, ҷавон бигзаштӣ. Гар зиндагият ба даҳр осон нагузашт, Осон ту вале фариштасон бигзаштӣ.

Мехри Модар

Гуянд маро чу зод модар. Пистон баз даҳон гирифтан омӯхт. Шабхо бари гаҳвораи ман. Бедор нишасту хуфтан омухт. Дастам бигирифту по ба по бурд,

БО ПАДАР ХУРСАНД БУДАМ

То падар буд шодӣ доштам ҳам нишот, Ғам ба ҷои шодӣ омад чашм пӯшид аз ҳаёт. *** Бар сари болини ӯ чандин табибон омаданд,

ПАНДИ ПАДАР

Чун падарро мо намудем гӯру чӯб, Аз падар бо мо бимонд чанд панди хуб: *** Одамон аз маърифат ёфтанд қадр, Маърифатдорон нишинанд ҷои садр.

ПАДАР ВА ФАРЗАНДОН

Даҳ писар аз як падар ёфт парвариш, Рафт сиёҳӣ аз сару аз мӯи риш. *** Вақти пирӣ он падар афтод зи по, Гуфт бо

ФАРЗАНД

“Фарзанди хуб боғи падар, Фарзанди бад доғи падар”. *** Кор меравад вақти саҳар, Бо як азобе он падар. *** Фарзанд, фарзандони ӯ, Доим хӯранд

КАМПИРОНИ ҒОРАТГАР

Ҳар ҷо худой ё тӯй Он кампирони пургӯй Ҳозир шаванд дар он ҷо Шинанд бо ҳам рӯ ба рӯ. *** Карда насиҳат бисёр Ба

ПАДАРНОМА

(Силсилаи шеърҳо) ПАДАР Вақти пирӣ бар падар роҳати ҷон лозим аст, Як паноҳгоҳ аз ҳавои барфу борон лозим аст. *** Ҳам зану фарзанди худ

ЗАНҲОИ ДЕҲОТ

(Ба апаҳоям Нигина ва Бибиҷон) Ин занҳои деҳотӣ Гоҳ-гоҳ пазанд чапотӣ, Ба шаҳр раванд ба хешон. Бо худ баранд савғотӣ *** Вақти саҳар ширавған

Шеър дар васфи модар, аз Лоик ва дигарон

Аё модар – табиат, гар зи ман месохтӣ кӯҳе, Паёпай ашкҳоям мисли дарё паст мерафтанд. Ва армони дилам як порасанги сард мегардид, Тамоми орзуҳо

ДӮСТИ ХУДО

Худоё, дӯсти худро хуб шиносӣ, Зи нодонӣ надонем қадшиносӣ. *** Надоранд давлату онон фақиранд, Ба чашми аҳли олам як ҳақиранд, *** Зи мардум ҳеҷ

ЁДИ МОДАР

Модарам, ей модарам, эй модарам, Модари дар зиндагӣ бахтоварам. Меҳри покатро ба дил мепарварам, Чун ту ҳастӣ такягоҳу ёварам. Модаро, боломақомӣ, Мояи номусу номӣ.

Шеър дар васфи модар

Азизу меҳрубонам кист? Модар Фуруғи дидагонам кист? Модар Забони модарӣ омӯхт бар ман Ҳамеша дар забонам кист? Модар Сафои рӯи одам офтоб аст Сафои

Фахр

Аё модар – табиат, гар зи ман месохтӣ кӯҳе, Паёпай ашкҳоям мисли дарё паст мерафтанд. Ва армони дилам як порасанги сард мегардид, Тамоми орзуҳо

МОДАР

Бувад зебо ҳати ман ба модар Баробар кист? дар дунё ба модар! Азизон, қадри модарро бидонед, Набошад ҳеҷ кас ҳамто ба модар. Аё модар,