Баҳор Архив

БУЛБУЛОНЕ, КИ ДАР МАВСИМИ ГУЛ ХОМӯШЕМ

Дӯстон, вақти гул он беҳ,ки ба ишрат кӯшем, Сухани пири муғон аст ба ҷон, май нӯшем. Нест дар кас караму вақти тараб мегузарад, Чора

ЁФТ ТАХТИ ЧАМАН АЗ БАХТИ ҲУМОЮН ҒУНЧА

Ёфт тахти чаман аз бахти ҳумоюн ғунча, Тоҷвар низ шуд аз толеъи маймун ғунча. Боғро чашм расидаст магар аз наргис, Ки баровард лабу медамад

ЛОЛА БАРОМАД ЗИ БОҒ СУРХУ СЕФЕДУ СИЁҲ

Лола баромад зи боғ сурху сафеду сииёҳ, Марҳами дил шуд ба доғ сурхум сафеду сиёх. Бо руху холи зақан субҳ баромад чу меҳр, Он

ГУЛИ СУРХ

Соқиё, хез, ки омад ба тамошо гули сурх, Боғ шуд базму қадаҳ лолаву саҳро гули сурх. Боз шуд оташи хокистари булбул равшан, Ки барафрӯхта

БАРОИ ГУЛ ЧАМАН ОРОСТ САБЗА

Чу Хизри бӯстон бархост сабза, Барои гул чаман орост сабза, Гахе пинҳон, гаҳе пайдост сабза, Геҳе зеру гаҳе болост сабза. Магар сармояйи савдост сабза,

ЛОЛА БАР НОХУН ҚАЛАМ БИНҲОД БАҲРИ ИМТИҲОН

То қалам шуд сунбули тар дар саводи бӯстон, Лола бар нохун қалам бинҳод баҳри имтиҳон Гавҳари назме, ки шабнам баҳри гул иншон намуд, Булбул

БАҲОРИЯ

Чӣ аҷаб, боз зи нав борон аст Ин ҳама луфти хушия Яздон аст. Чӣ аҷаб, бӯи баҳорон ояд, Аҳди паймонаву ҳам паймон аст. Гули

МУҚАДАМАИ ҚАСИДА НАВРӮЗӢ

Навбаҳор омад, гулистон аз пайи нашъунамост, Ғунчахуспони чаноро ғунчайи гул муттакост . Со дарӯёнро барад аз ҷо ҳайвойи сабзааш, Сабзхаттонро насими сунбулаш кокулрабост. Нозбӯро

ДУБАЙТӢ

Ман аз Дарғам, ки авлодам ҷасур аст, Чу авлоди ҷасурам аз Ғафур аст. Агар хоҳам дилам сайру саёҳат, Тамошогоҳи манн Суффи Ғафур аст. Юиёяд

Наврӯзи — РУБОӢ

Фасли Наврӯзу баҳору соли нав омад кунун, Гул зи гулшан, лола аз кӯҳсор меояд бурун. Эй падар, усоли моро хизмат шойиста кун, З-он ки

БАҲОРИ УМР

Ҳама коре, ки карда, бесарам буд, Ҳамак савдои умри манн зарар буд. Чӣ ҳосил шуд аз ин бозӣ надонам, Ки охир оқибат гӯё батар

БАҲОРИ КӮҲИСТОН

Лола – раққосаи машъалдоре, Бойчечак – шафақи субҳона. Сабзаҳо – кокули нобофтае, Мезанад бод ба нармӣ шона. Кӯҳ монанди манор аст баланд, Ҳама дам

ЗАНГӮЛАИ БЕДОРӢ

Зангӯлаи бедорӣ шуморо огоҳ мекунад: Чун дарёҳотон дарёи дил нест, дарё дарёи шумо нест. Чун дар саҳро тухми ифтихор намекоред, саҳро саҳрои шумо нест.

ГУЛМАҲТОБ

Гулрези баҳоре буд, Ишқеву хуморе буд. Андар лаби дарёе Лаб бар лаби ёре буд. Ӯ бахти ҷавонам буд, Гӯё ки ҷаҳонам буд. Дар қолии

Мебора борон, эй худо, мебора борон

(Ба равиши таронаи маҳаллӣ) Мебора борон, эй худо, мебора борон, Насли чавонам, эй худо, шуд тирборон. Боғи дилам зард, эй худо, доғи дилам сурх,

Баҳор омад гулистонро тамошо кун

Шабе, эй шамъ, дар оғуши мо ҷо метавон кардан, Чу гул дар гулшани мо синаро во метавон кардан. Чаро як раҳ назар бар ҳолам,

ИШҚУ АМАЛ

Фасли хуби баҳор, Соҳили Вахш, Сабзаю лола буду боди саҳар… Менишастем ҳар ду дар гулзор Бе маю бе пиёлаю соғар. Масти дидори якдигар гашта

НАВБАҲОР АСТ

Навбаҳор аст, ҳаво ташна дар ин гулзор аст, Шинаву ҷоми маю соғари гул саршор аст. Чун чаман соҳиби анҷому сару гул набувад, Дидайи абр

РАВШАНИИ КАНОР КУ?

Фасли баҳор мерасад, бодайи хушгувор ку? Бар сари раҳ нишаста гул, замзамайи ҳазор ку? Гул ба чаман кушодааст чодари чархи нилгун, Соғари айш карда

РУБОӢ

Фасли Наврӯзу навбаҳор омад, Мафсими сайри лолазор омад, Кудакони асири мактабро Щоҳиди айш дар канор омад.

БАҲОРИЯ

Саҳар, ки булбули шӯрида нолае сар кард. Зи хун дида гули сурх домане тар кард. Кулоҳгӯшайи худро шикаст гул ба чаман, Банафша саҷдаи таъзимро

БАСКИ АНДАР БОҒ АЗ ҶАННАТ АСАР ДОРАД БАҲОР

Баски андар боғ аз ҷаннат асар дорад баҳор, Ҷомае ҳамчун пари тӯтӣ ба бар дорад баҳор. Дам ба дам ой инасон дар ишратободи чаман

БАҲОРИЯ

Чун шуд вазон зи тарфи чаман боди навбаҳор Он дам ба дил фитод маро ёди навбаҳор. Болидааст ҷон ба тану дил ба синнам, Наздик

ЭЙ БОДИ НАВБАҲОРӣ!

Эй боди навбаҳорӣ, бӯйи биҳишти дорӣ, Аз сӯйи гул расидӣ ё пайки он нигорӣ? Не, инчунин насиме аз гулистон наёяд, Маълум шуд зи бӯят,

САБАҚИ ШУКУФТАН

Наврӯз навид орад аз рӯзи баҳор, Хуш бо чароғи синаафрӯзи баҳор. Бидҳад сабақи шкуфтану ворастан, Шодам зи фурӯғи ибратомӯзи баҳор. Наврӯз намунаи навин рӯзи

ОМАД БАҲОРУ САЙРИ ГУЛИСТОН ҒАМИНАМ АСТ

Омад баҳору сайри гулистон ғаминам аст Базми висоли ғунчайи хандон ғанимат аст. Бо қамоти хамида равам сӯйи бӯстон, Наззорайи бунафшаву райҳон ғамимат аст. Эй

ОМАД БАҲОРУ МАВКИБИ ГУЛҲО РАСИДААСТ

Омад   баҳору   мавкиби   гулҳо   расидааст, Лола  алам  ба  кӯҳу    ба  саҳро   кашидааст. Булбул    суруд    гуфта,   сарандоз гашта  сарв, Ғунча   зи  завқи  ҷуббаи   хазро    дирадааст.

Шеър дар бораи иди Навруз

Навбаҳор омад, гулистон аз пайи нашъунамост, Ғунчахуспони чаноро ғунчайи гул муттакост . Со дарӯёнро барад аз ҷо ҳайвойи сабзааш, Сабзхаттонро насими сунбулаш кокулрабост. Нозбӯро

Мавсими баҳор

Омад баҳору равнақи гулҳои боғ ку? Бар сабзаҳо таровату бар лола доғ ку? Мурғон кашидаанд сари худ ба зери бол, Бар сайри боғ булбули

Шеъри омад омади баҳор

Омад баҳору бар кафи соқӣ пиёла ку? Бар саҳни бӯстон гулу бар дашт лола ку? Гул кард ғунчаи қафас аз ҷӯши навбаҳор, Эй мурғи

БАҲОР

Сайра гулзорре, ки, ё раб, дар назар дорад баҳор, Аз паси тофус доман дар камар дорад баҳор. Шабнами моро ба ҳайрат об мебояд шудан,