Мактаб Архив

Дар васфи мактаб

Эй монда ба роҳи мактаб, Олист мақому ҷоҳи мактаб. Мактаб сабаби ҳаёт бошад, Мактаб сабаби наҷот бошад. Мактаб ба ту ақл бахшад… Бархезу гузор

Мактаб

Занги нахустин Бошад гуворо, Шодӣ физояд Дилҳои моро.   Эй занги аввал Чу субҳи хониш. Моро бихонӣ Бар боғи дониш   Нақорат: Ширин саодат

Суруди мактаб

Саҳаргоҳон, ки булбул дар наво шуд, Гул аз шодӣ шукуфту ғунча во шуд. Шумо, эй булбулони боғи мактаб, Саҳаргоҳон чаро хобед ҳар шаб? Шумо

Дар Китобхона

То хастему хаст китоб. Намонем аз даст китоб. Аз хама нахуст китоб, Мехрубону дуст китоб Хар ки бошад китобдуст Китоб уро дорад дуст  

Рӯбоии мактаб

Мактаб ба ту ёд медиҳад илму адаб, Мактаб зи ту мебарад ғаму ранҷу тааб. Як нуқтаи мухтасар зи мактаб гӯям Одам нашавад магар касе

Мактаб

Аз файзи Яздон хон аст мактаб, Бар лаъли ирфон кон аст мактаб. Бе ҷон ҷасадро қадре набошад, Ҷисм аст, инсон ҷон аст мактаб. Аз

МАКТАБИ МО

Ба тори кӯҳу бар домони саҳро, Ба оғуши деҳу шаҳри дилоро, Ба сӯйи чашмаву рӯди мусаффо, Ба ҳар ҷое, ки таътил бурд моро, Ту

МАСНАВИ ДАР ВАСФИ МАКТАБ

Эй монда қадам ба роҳи мактаб, Олист мақому ҷоҳи мактаб. Мактаб сабаби ҳаёт бошад, Мактаб сабаби наҷот бошад. Мактаб ба ту ақлу ҳуш бахшад.

МАКТАБ

Аз файзи яздон хон аст мактаб, Бар лаъли ирфон кон аст мактаб. Бе чон ҷасадро қадре набошад, Ҷисм аст инсон, ҷон аст мактаб. Аз

ЗАНГИ ОХИРИН

Як нафас боз сабр бинмоед, Чеҳраҳотон ба ёди худ гирам, Дӯстон, дӯстони ҳамдарсам, Пас равам ҷустуҷӯи тақдирам. Ёдҳо, чеҳраҳою хислатҳо, Ҳазлу шӯхӣ, латифагӯиҳо –

МОДАР ВА МАКТАБ

Модарам дар синфи мо, Ёд медиҳад «Алифбо». Қавлаш яку кораш як, Гуфтору рафтораш як.   Ба гуфти модарҷонам, Модари меҳрубонам. Доимо хубу аъло, Хондан

ШЕЪРИ АЛИФБО

Эй Алифбо ту ҳастӣ, Дарди кушодаи мо. Аз ту гузашта равем, Мо ҳама сӯи фардо.   Касе агар надонад, Қадри туро чу нодон. Монанди

Шеър дар бораи мактаб

Чашмаи саршори илм аз остони мактаб аст, Мурғи масти орзу аз ошёни мактаб аст. Ақлу дониш, илму ирфон, дафтару меҳри китоб, Баҳри мо хидматрасон

МАКТАБАМ

Эй мактаби мо Ту дилрабоӣ Эй гулшани мо, Ту дилкушоӣ. Панди туро мо Дорем дар гӯш, Накарда асло Онро фаромӯш   Гул кун ҳамеша,

ОМӮЗГОР

Он қаҳрамони кору дигар сафири давлат, В-он шоири ҷаҳонӣ – дастонсарои миллат. Ин баргузидаи халқ, он нозиши замона, В-он зуфунуни якто, арбоби илму санъат.

ЗАНГӮЛА

Дӯстон рафтанд ҳар сӯ дар талоши зиндагӣ, Аз барои ризқи пошида ба ҳар самти ҷаҳон. Он яке ошиқ шуду рафт аз қафои духтаре, Дигаре

МУАЛЛИМИ МО

Субҳи дилафрӯз Бархезад аз хоб, Чун рӯ намояд Меҳри ҷаҳонтоб Дар саҳни  мактаб, Дар боғе гулпӯш, Моро би гирад Бо меҳри оғӯш- Муаллими мо!

Мактаби мо

Банди якум Мактаби мо,Мактаби мо, Меҳрубон чун модари мо. Ҷашни бунёдат муборак! Рӯзи масъудат муборак! Нақарот Эй Ватан, эй Мактаби мо, Сулҳпарвар хонаи мо.