Барои Кудакон Архив

АЗ СИДҚИ ДИЛ

Тарсу наям тарси ҷон Дар дил маро набвад нишон, Бовар надорӣ гар, бикун Ҳар вақти хоҳӣ имтиҳон. Аз тайи роҳи дури дур Ҳаргиз натобат

БЕ БОЛУ ПАР ПАР МЕЗАНАД

Дар ҷойи биншастаам, Аммо савон ҳастам равон, Бе болу пар пар мезанад Байни за замину осмон. Аз рӯйи ҷӯ кард гузар, Кардам гузар аз

КИ, БИГӯ?

Аз роҳи танг, Аз мағзи санг, Пеш ояд об, Монад қафо роҳи азоб. Роҳе камее ин роҳ нет. Ку, ту бигӯ, Эй дӯстрӯ, К-ин

ГУНОҲИ КИСТ?

Ниҳоли сабзи раҳо канад, Ба сардӣ рӯйи  раҳ афканд. Кӣ канд онро? Худи Исо Ва ё  дастони  Исо канд? Қадам Исо аз гулзор,, Даги

БОЗ ОМАД ТАМУЗ

Паро агар монӣ ба хоб, Сӯзад  кафи  по намарӯз, Хомӣ сакун, аз ҷой хез, Боз омад айёми тамуз. Тафсид монанди танӯр Домони дашту руйи

ХУРСАНДӣ

Сабҳи сафо бар рӯйи мо Рӯ тарзи дигар боз кард, Монанди  нуре сӯйи мо Мурғи фараҳ парвоз кард. Дар мисли шаб пӯшида буд, Чун

УҚОБ

Дар осмон пар мезанад, Бар осмон  сар  мезанад. Аммо ду чашми тезбин Бо меҳр дӯзад  бар замин. Хоҳад,  ки бинад  хубтар Рӯйи диёри гулбасар,

ЗЕБӣ

Зебӣ  дар  гӯшаи боғ, Бинмояш он ҷо суроғ. Зебӣ дар тори  дарахт, Кам кунад  бори дарахт. Боғе калонаш кобияш Осон намеёбияш. Гуфти ман бефиреб

АБРИ ГУЗАР

Абри гузар, Тез, тез Машав перешон. Вақти саҳар Хез, хез Оби фаравон Сабзаи тар, Хез, хез Аз пайи борон Боди саҳар, Без, без Атрии

ҒЕЛОН БАРОМАД ОФТОБ

Ғелон баромад офтоб Болои боғи рӯйи шах, Дар зери пояш хоки гарм, Ташти зар андар тори сар. Аз санг бар саге сабук Ҳамчун ғизоле

СУРЕ БА ПО ШУД

Гампус  хеле кор кард, Болои тал  шудгор  кард. Ҳамсояҳо шодонд шуданд, Ҳар сӯ ҳама тозон  шуданд. Хон  сӯзанак наздаш кушод, На сӯзанак наздаш ниҳод.

АЛЛАЁ, АЛЛА!

Хоб омаду хоб омад, Хоб аз лаби об омад Бо нури моҳтоб омад, Аллаё, алла, алла! Аллаё, алла, алла! Каҷпо хобид, Гургага раҳпо хобид,

БӯСАИ ОФТОБ

Хоки беҷони ҷон гарифт, Зеб кӯҳистон гирифт, Буса зад чун офтоб. Гандуму ҷав сар кашид, Тоҷи нав аз сари кашид, Бӯсаи зад чун офтоб.

РАФТА НАЗДИ БОБОЯМ

Давидему давидем, Нимарӯзӣ расида, Деҳи бобома дидам, Акси онро кашидам. Кӯҳи деҳа пурарча, Заминаш парча-парча. Обаш шаффофи шаффоф, Осмонаш софи чоф. Хонаҳояш зири шах,

ҲАСТ? НЕСТ!

Роҳи дарози хонаро, Ору намегирад хато. Бар лонааш бе иштибоҳ Лаклак бипӯям  рост  роҳ. Гунҷишк  сӯйи лонааш, Санҷоб сӯйи хонааш, Харӯш сӯйи ҷойи худ

ТАҒОБИЁРАК

Бар рӯйи каф омад маро Бо бӯйи гул, бо бӯйи  хор, Гуфтам: — Пари худро кушо, Рав, рав тағоямро биёр.   То нӯги дастам

Кӣ хастар мешавад

Миён маҳкам бубаста Побел мекунад Исо, Рӯйи курсӣ  нишаста Гап  мефурӯшад Мӯсо.   Дона –дона  мешорад Арақ аз рӯйи Исо, Майли ёрӣ надорад Бо

Чаро?

Танам дарде надорад, Дастаму поям баҷо, Мехоҳам, коре кунам, Наметавонам, чаро?   Ҳавлиро бояд рӯбам, Шӯям фарши хонаро, Аммо наметаонам, Хушам  наояд,   чаро?  

Холаи Гаҳвар

  Зани боҳунар Холаи  Гаҳвар, Каси мӯьтабар Холаи Гаҳвар.   Ҷон асту  ҷигар Холаи Гаҳвар, Яктои гӯзар Холаи Гаҳвар.   Машғули  кор  аст Аз

ПАЁМИ ВАҲДАТ

Аз роҳи Оли Сомон омад паёми Ваҳдат, Ба ёди Ҷоми Ҷам шуд лабрез ҷоми Ваҳдат. Бо осмон бипайваст овои рӯшани дил, Дар нури бомдоди

ЧИСТОНҲО

Чистонҳо он ки монанд мушт Ҳам  нарм асту ҳам дуруcт, Бораш ҳамеша хор аст, Хораш ҳамеша дар пушт? (хорпушт)   Баста даҳони танӯр ,

МАГАР МАН КАЛОН ШУДАМ А?

Дирӯз руйи  роҳам? Ҳарон чӣ буд,  дигар буд, Имрӯз дар нигоҳам Чаро ҳама дигар шуд? Чаро саҳар ин қадар Тозау тар аст имрӯз? Саҳаре

ТУРНАҲО

Он турнахои хушсафи паҳнои осмон, Пайваста меҳр бо ҳаму аз чӣ садо диҳанд? Доғе ба рӯи сафҳаи дил аз чӣ карда ҷо, Майли сафар

Чистон — Кистон #1

Кист он кас, ки шири софу лазиз, Ба шумо аз ҷигар расонду чашонд, Баҳри осоиши шумо аз хоб, Хест, гаҳвораи шумо ҷунбонд, Шустушӯ кард

БАДКИРДОР

Дар деҳаи зебои мо Дар байни одамҳои нағз Бо хулқу бо отвори худ У пистаи пӯсидамағз Бошад мизоҷаш мисли дӯғ Гардад қадир бар оши

ЧИ БУДАСТ?

Як мардаки нишинос Рӯзе омад ба савхоз Фаҳмидем директор будаст Мардаки пуркор будаст Дар рафти сӯҳбати худ Аз рӯзи одати худ Ҳар киро ака

МЕЬМОР

Ҳоли худам меьморам, Рӯи миз ҷои корам, Хонаи нав месозам, Иморат меандозам. Хишт болои хишт монам, Ман корамро медонам!. Назоратчӣ сармеьмор- Ин ҷо модаркалонаст.

ЗОҒУ УҚОБ

Буду набуд зоғе буд, Бадхӯру сер ҷоғе буд Бо уқобе дар саҳро Як саҳар рӯ ба рӯ шуд Бипурсид аз уқоб: « бигӯ ба

РОСТ МЕГЎЯМ

Гумон набаред Ки ман хурд ҳастам Ана мебинед Ҷорӯб дар дастам Бо ин ҷорубам Хона мерӯбам Дар даст кӯзача Давам бошитоб Ба сӯи чашма

НАҒЗАКАК ХОНЕД

Ба чагони азизи кишвари ман. Тозагулҳои ин гулистонед! Соли таҳсилатон муборак бод Шод бошеду нағзакак хонед! Донишу илм нури дидаи мост, Ҳар киро нест

ҶӮРОБҲОИ ГУЛДОР

Зочаҷони ширинам Туро ман мебинам Ашӯлае хонамат Ашӯлаам чунин аст Бишнав ки вай ширин аст Торикшуд шуд биёбон Ситораҳо дурахшон Дар ҳама ҷо аллакай

МАНУ ТУ

Дар ҷаҳон гӯшаву каноре нест, Ки надонанд номи Ленинро Одами бошууру солим нест, Ки надонад каломи Лелинро Аз китобаш муборизони ҳаёт, Машъали роҳи хеш

АЛЛА БИГЎ

Алла бигӯ ораста Гулдастаро оҳиста Хоҳаракам хоб барад Гиряҳоша об барад Алла бигӯ ки шояд Хоби гулдаста ояд Як лаҳза гирад ором Хонаю дари

БОБОЯМ ОМАД

Аз деҳаи дур Як олами нур Бобоям омад Ҳай-ҳай хуш омад! Ҳамроҳи бобо Ба хонаи мо Бӯи хуши боғ Ҳавои айлоқ Шамоли адир Садаҳои

НАСИҲАТИ МОДАР

Модарам мегуфт доим вақти хоб: «Хоб кун, албатта, бо паҳлуи рост! Он ҳама коре, ки ният мекунӣ, Сар бикун бо қувваи бозуи рост. Нонро

МОДАРҶОНАМ

Роҳату оромии мо, Пухтагарии хоми мо, Хуш зиҳӣ бо номи мо, Модарҷонам-модарҷон. Некӯтарини олам, Дилҷӯтарини олам, Хушрӯтарини олам, Модарҷонам-модарҷон.

Афсонаи «Ҳасан зад»

Аҳмаду Йӯлдош Ҳасан, Фотима, Дода ба дарси худашон хотима. Ваҷдкунон ҷониби саҳро шуданд, Рафта ба боғе ба тамошо шуданд. Сояи беду лаби ҷӯ, пеши

ПОРАХӮР

Нағмаи бисёр дорӣ, порахӯр, Ростӣ, чун аждаҳорӣ, порахур. Ҳар касе гӯяд салом аз эҳтиром, Аз кафаш умедворӣ, орахӯр.   Дасти худро гар барад сӯи

МАНСАБТАЛОШ

Соҳиби колхози мо Даврон шудаст, Хонаҳои гарми мо яхдон шудаст. Мо нишаста бо умеди оби ҷӯш, Дар миёни хонаҳомон ҷомапӯш. Ларза дорем аз дами

АЗ ДОДОМ

  Ман гули додом, Булбули бобом, Ман қанди додом, Пайванди бобом.   Ман шери додом, Панири бобом. Ман ҷони додом, Хонадони бобом.  

Бузак

Ҷигӣ – ҷигӣ бузи ало, Эй бузаки чарси бало. Ду шохи тези ту аҷиб, Риши дарозӣ ту базеб, Биё – биё, ҷигӣ-ҷигӣ. Ҷӯшам туро,

АРЧА

Дар гирди арча Ман шеър хондам. Дар рақсу бозӣ Ақиб намондам.   Кӯлворӣ худро Даррав кушод ӯ. Хирсаки аҷиб Тӯҳфа бидод ӯ.

ЗАМИНИ БОРИ АВВАЛ КИШТ ГАРДИДА

Замини бори аввал кишт гардида, Ба дунё чашм медӯзад ба мисли кӯдаки навзод. Туро, эй марди деҳқон, бар сари гаҳворааш дида, Гаҳе механдаду гаҳ

МО ҶАВОНИИ ҶАҲОНЕМ

Ҷумла як тан гашта мо бархостем, Баҳри ҳифзи навҷавони ҷаҳон. Ҷумла як тан гашта, мо бархостем, То намонад ҷангро ному нишон. Дӯст медорем ом

ОБИ ВАРЗОБ

Обаки варзоб Зам-зама дорад. Савти дилорош Шодӣ биёрад.   Кабки хиромон, Қаҳ-қаҳа дорад. Савти хушилҳон Бар ҳама форад.

Тӯҳматчӣ (Тухматчи)

Мисли одами бадард, Тӯҳматчие хоб накард. Қаламашро тез намуд, Дафтари тӯҳмат кушуд. — «Мудири мо ҷӯрабоз», Як ҷӯрааш қаддароз, Қади дигарӣ кӯтоҳ, Меравад оҳиста

РАВ КУНУН ДОРУ БИЁР

«Монтиёри номӣ» — и қишлоқи мо, Менамояд ҳар гаҳе хоҳад мақом. Ӯ ба ҷои хизмату кори накӯ. Месарояд ин сурудашро мудом:   «Монтиёрам, монтиёрам,

ПАРАСТУҶОН

Парастуҷон, парасту Чи гуна хушпараст-ӯ! Чи гуна беғубор аст, Чу духтари баҳор аст.   Аҷаб накӯсиришт аст, Чу мурғаки биҳишт аст. Нигар намуди нағзаш,

ХОҲАМАТ РӮЗИИ ПАРОКАНДА

Хоҳамат бахт, бахти поянда, Қисмати бобарору рангине. Хоҳамат ризқи бас пароканда, Ки варо ҷӯиву ҷаҳон бинӣ. Хоҳамат бахтбони бономус, Ҳамчу худ ғамшарику созанда. Хоҳамат

БАРФАК

Барфак борид шабона, Дар дашту боми хона. То саҳари, во аҷаб! Барфак борид ду ваҷаб. Рӯи ҳавлӣ сафед шуд, Сафед навдаи бед шуд. Зебо

ТАҚ-ТАҚИ ДАРВОЗА ШУД

Ногаҳон шаб тақ-тақи дарвоза шуд, Рӯ ба рӯям мошине, шуд. Мошини хушранги «Зил»-и наппа нав. Хонаи мо з-он пури харбуза шуд.   Ҳар гаҳе

СУХАНИ МАРДУМОНИ ОДДӢ

Ҷаҳонгирон боз ҳам ҷанг мехоҳанд, Аз шараф безоранд, нанг мехоҳанд. Мушти ҳамдастӣ маҳкамтар, ёрон! Ин сангҳои ваҳшӣ санг мехоҳанд.   Мо ҳама дорем ишқи

БУЛБУЛИ ХОНИШ

Сад барг хандон шудааст, Булбул ғазалхон гаштааст, Олам гулистон шудааст   Гулғунча чашмаш боз кард, Сад шеваю сад ноз кард, Аёми нек оғоз кард.

Анори дона – дона

  (суруди чинакчиён)   Як дона гул ду дона, Анори дона дона. Мо омадем ба саҳро, Бригадир дар туйхона.   Дар боғи мо шафтолу,

МУРҒОБӢ

Эй мурғи нағзи обӣ, Дар обҳо чӣ кобӣ? Ман мурғи об ҳастам, Ба ҷон варо парастам.   Бистари гармам об аст, Болини нармам об

ВАТАН

Дар мағзи ҷону тан, Андар вуҷуди ман, Чун рӯди мавҷзан, Меҷӯшад ин сухан Ватан, Ватан, Ватан!   Хоку ҳавои ту, Обу самои ту, Сидқу

ВОДАРЕҒ

Фасли гармӣ рафту боз омад зимистон, водареғ, Бедаву  силос н-овардам, водареғ. Ҳар куҷо буд сояи салқин бед он ҷо шудам, Коҳи хирманро наовардам ба

ВАРЗИШ

Яку дую сею чор, Дилҳои мо беқарор. Ба варзиши навбатӣ, Саф бастему тайёр.   Субҳидам хеста аз хоб, Худро диҳем обут об. Варзиш ба

ВАЪДА

Сардори мо ба минбар, Баромад бо карру фар. Халтаи гапро кушод Ваъдаи бисёре дод: — Мо барои бачагон Созем боғи калон, Ҷояш ҳамворӣ бошад,

Одати Ғалатӣ

Рӯзе хаёл карда, Рафтам ба сӯи Горгаз, Чун асбоби даркорӣ, Гирифтам печкаи газ Баҳри шинондани он Як моҳакак давидам, Як балони газашро Хеле гарон

АЛЛА

Хоб рав, нури ду чашмон, Хобидаст олам, Сабза, инсону ҳайвон, Мурғу моҳи ҳам.   Танҳо ҷуйҳо равонанд, Онҳо ширинзабонанд, То фарзандам бихобад, Алла! мехонанд.

Маро

Чу аз модар ба дунё омадам ман, Маро дар гоҳвора баста буданд. Сари гаҳвораам биншаста ёрон, Бароям номи лоиқ ҷуста буданд. Ду дасту пойи

Чистон №2

Кист он, ки рӯз то бегаҳ давид, Ошу нон баҳри шумо тайёр кард, То шумо дар мактаб омӯзед илм, Ҷумла кори хонаву бозор кард,

Чингилак му дори

Ин шимми васеъ дар тани ту танг афтод, Пӯшидани мӯди мо ба тани ту нанг афтод. Ҷингилак мӯ дорӣ, Мӯи хушрӯ дорӣ, Дар пушти

БУЗҒОЛА

Бузғола бозӣ мекард, Ҳам даву тозе мекард. Гоҳ шир хӯрад, гаҳ алаф, Метозад ӯ ҳар тараф.   Бузғолаам балоча, Почаҳояш алоча, Нон мехура аз

Бадкирдор

Дар деҳаи зебои мо, Дар байни одамҳои нағз Бо ҳулқу боа твори худ Ӯ пистаи пусидамағз.   Бошад мизоҷаш мисли дӯғ Гардад қатиқ бар

Париж — ШАҲРИ ШАҲРҲО

Як замон рафтам ба пойтахти Фаранг, Шаҳри сарафроз, Парижи қашанг. Рӯи Эйфел, бо гуруҳи дӯстон Даври ҳам будем мо сӯҳбаткунон. Як нафар аз мардуми

ЧӯҶА ПАЙИ ДОНА РАФТ

Чӯҷа паси хона рафт, Чӯҷа пайи хона рафт. Аз раҳ гузашт чуҷа, Аз раҳ нагузашт чӯҷа. Девори боғ омад роғ, Бигздашт девори боғ. Ҷу