Панду насиҳат Архив

Дар ишқ бигӯ, ки дарди ҳиҷрон бошад

Дар олами савту шеъру пандам зоданд, Монанди манора сарбаландам зоданд. Аммо ба ҳама шахсарию лоқайдӣ Чун кӯҳ ба хок пойбандам зоданд. Бигзор ҷаҳон ҷои

ПАНДИ КӮҲНА

Ёрон! Ба каф пиёлаву дар дил ғубор чист? Имрӯз ҳам гузашт, ғами рӯзгор чист? Охир диғар чй ҳоҷати панду насиҳат аст? Ҳар дам ғанимат

CАД ПАНДИ ФИРДАВСӢ

Зи ҳар донише чун сухан бишнавӣ, Зи омӯхтан як замон нағнавӣ. Хирад раҳнамою хирад дилкушой, Хирад даст гирад ба хар ду сарой… Касе к-ӯ

Беҳтарин пандҳои тоҷикӣ

Чу паймони озодагон бишканӣ, Нишони бузургӣ ба хок афканӣ. Надонӣ, ки мардони паймоншикан, Сутуда набошанд дар анҷуман. Аз имрӯз коре ба фардо мамон, Чӣ

Насихат аз бузургон

Ҳама гӯшу дил сӯи дарвеш дор, Ғами кори ӯ чун ғами хеш дор. Чу аз хештан номвар дод дод, Ҷаҳон гашт аз –ӯ шоду

Фарҳанги маърифат

Зи доно бипурсид пас додгар, Ки фарҳанг беҳтар бувад ё гуҳар? Чунин дод посух бад –ӯ раҳнамун, Ки фарҳанг бошад зи гавҳар фузун. Ки

Омузгор

Агар гум кунад роҳи омӯзгор, Сазад гар ғафо бинад аз рӯзгор… Чу фармонпазиранда бошад писар, Навозанда бояд ки бошад падар. Зи бадгавҳарон бад набошад

Касб — Хунар

Куҷо коҳилӣ тирабахтӣ бувад, Ба ӯ бар ҳаме ранҷу сахтӣ бувад. Ки чун коҳилӣ пеша гирад ҷавон, Бимонад манишпасту тираравон. Ҳунар беш бинӣ зи

Марди точик

Ба мардӣ набояд шудан дар гумон, Ки бар ту дароз аст дасти замон Ҳаме то тавонӣ ба некӣ гарой, Ситоиш кун ӯро, ки шуд

Хирад ва хирадмандӣ

Хирад афсари шаҳриёрон бувад, Хирад зевари номдорон бувад. Хирад зиндаи човидони шинос, Хирад мояи зиндагони шинос. Хирадманд мардум туро дӯст гашт, Чунон дон, кибо

Суханхои бехтарин — панду насихат

Чу хоҳи, ки озод боши зи ранҷ, Беозору оганда, беранҷу ганҷ. Беозории зердастон гузин, Ки ёби зи ҳар касс ба дод офарин. Набояд, ки

Панду Хикмат аз Фирдавси

Хирад афсари шаҳриёрон бувад, Хирад зевари номдорон бувад. Хирад зиндаи ҷовидонӣ шинос, Хирад мояи зиндагонӣ шинос. Ки бар анҷуман марди бисьёргӯй, Бикоҳад зи гуфтори

Панду ҳикмат аз А. Фирдавсӣ

Ба гетӣ намонад ба ҷӯз номи нек, Ҳар он кас, ки хоҳад саранҷоми нек. Ҳама дӯстонро гиромӣ кунем, Меҳонро ба хар ҷой номӣ кунем.