Аввал Архив

Модарҷон

Аё Модар имруз ман дар парвозам, Намедонам бо дил сухан гуям . Ё мерасад бар шумо овозам, Фақат мехостам то бигуям ки ман созам.

Симои халқ

Бишуд чун ҳоли кишвар танг бо рӯи кушод омад,                              

Кӯбанд душманон таблу нақораҳо

Эй пора-пораҳо дар кӯҳпораҳо, Камшӯру камшуур, эй бешарораҳо, Эй камшумораҳо дар осмони ақл, Андар замини ҷаҳл, эй бешумораҳо, Аз вахдати худо то вахдати худй

Будед фиристагони миллат

Эй бознишастагони миллат, Эй болшикастагони миллат, Пайвандгарони дӯшу фардо, Азхешгусастагони миллат; Аз тарфи ҷаҳону зиндагонӣ, Эй тарфнабастагони миллат; Гоҳе таҳи бору гаҳ таҳи ор,

Дунё

Бо худи худ ҳам қарибам, ҳам рақиб. Худфиребам, худфиребам, худфиреб! То зи худ бегона, бо бегона хеш. Пурниҳебам. пурниҳебам, пурниҳеб! То фарози осмон гар

Хандон агар намекунӣ, гирён макун маро

Гар ҳобили малол наям, шод кун маро, Вайрон агар намекунӣ, обод кун маро. Хандон агар намекунӣ, гирён макун маро, Обод агар намекунӣ, вайрон макун

Далоили шақоват (қувват)

Дар баёни далоили шақоват Чор чиз осори бадбахтӣ бувад, Ҷоҳилию коҳилӣ сахтӣ бувад. Бекасиву нокасӣ ҳар чор шуд, Бахти бадро ин ҳама осор шуд.

Офият

Офиятро гар бихоҳй, эй азиз! Метавонй ёфтан дар чор чиз: Эминиву неъмат андар хонадон, Тандурустиву фароа баъд аз он. Чунки бо неъмат амонӣ бошадат,

Дар баёни накуҳиши нафси аммора

Оқил он бошад, ки ӯ шокир бувад, В-он гаҳе бар нафси худ коҳир бувад. Ҳар ки хашми худ фуру хурд, эй ҷавон, Бошад ӯ

Косни — гул

Ин гули косни андак Ёд оварад бодбезак, Бодбезаки каб-кабуд, Бодбезаки хушнамуд! Шавад аз боди гузар Баргҳои ӯ бозигар. Гӯё ки мебезад бод, Бо фараҳу

ГУЛИ КАВАР

Дидаӣ ту каварро, Ҳусни зову камарро? Наметарсад аз хамӣ. Аз гармиву аз намӣ. Бар ҷариҳо фурояд, Аз сангу шах барояд. Гулаш алови зинда, Набошад

ГУЛИ СЕБАРГА

Себаргазор чӣ зебост, Гулаш боби тамошост! Кунӣ як лаҳза гумон- Чии гул аст марминҷон, Ҳой марминҷони пухта, Роҳати чони пухта! Себаргаро се барг аст,

Гули Садбарг

Садбарг чаро садбарг аст? Зеро варо сад барг аст! Гарчи ранги ба ранг аст, Дар ҳар намуд қашанг аст. Ҳар баргаш нагзу хушрӯй, Ҳам

Гули Газанда

Газанда дар лаби ҷӯ Ба об кунад гуфтугӯ. Надорад бо касе кор, Бо ҳар хору хасе кор. Наздаш наояд аз дур На магасу на

Печак гул

Гули печак — бахтиёр, Панҷаҳояш бешумор. Намонад дар рӯйи хок Афтодарӯҳу амнок. Панҷаҳояш мададгор ӯро барои ҳар кор. Печид ба тани ниҳол, Боло равад

Гули Наргис

Баҳор гуяд: «Наргис аст» Чашмони зебои ман. У ҳасту ин ҷаҳон аст Зеби тамошои ман.» Дар боғу рои ёла Равшан аст чашми баҳор Ҳам

Карнайгул

Карнайгулаш меноманд, Ки бошад ҳамчун карнай, Аммо мисоли карнай Фин нахезад аз вай. Занбуру шахпаракҳо, Вақте ки пешаш оянд, Бо хушаву бо баргҳош Базми

Офтобпараст

Офтобпарастро бинӣ. Офтобро гӯё бинӣ. Гарчи бошад чун офтоб, Ҷое надорад шитоб. Аз баландии поя, Байни бои ҳамсоя Нигаҳ ба мо мекунад, Рақси зебо

Сиёвуши Касроӣ

Ман он абрам, ки меоям зи дарё, Равонам дар ба дар, саҳро ба саҳро. Нишони киштзори ташнае к-у, Ки боронам, ки боронам саропо. Парастуи

Гули Лола

Лола бувад бешумор Бо рангҳои бисёр. Лола зарду кабуд аст, Бунафши хушнамуд аст. Ҳам сафед бошад лола Чун арӯси қинола. Аммо аз ҳама зебо

Гули савсан

Гули савсанро диди? Ҳусни Ватанро диди! Ҳамин ки рафт зимистон Аз деҳи мо шитобон, Гули савсан гул кунад. Дашту даман гул кунад. Гӯяд: «Баҳор

Бунафша — Гул

Гули гулҳо бунафша, Шодии мо бунафша! Бунафшаранг барояд, Кӯҳу талро орояд. Дугонаи баҳор аст, Ҳушёру беқарор аст. Номи ин гули зебо Зебандаи духтарҳо.

Лолахасак — гул

Лолахасак лола аст, Зеби дашту ёла аст, Монанди байракчаҳост, Рӯйи дасти бачаҳост. Нозук аст лолахасак, Ҷабраш макун бедарак: Якбора барги гулҳош Пеши ту мехӯрад

Гули Сияҳгӯш

Гули сияҳгӯш Пайки баҳор аст, Аз вай зимистон Анвар фирор аст. Гули сияҳгуш Гули умед аст, Гӯшаш сияҳ, лек Дилаш сафед аст. Гӯяд: «Ман

ҲУСНИ ЗАМИН

Гулҳо ҳусни заминанд, Базебу нозанинанд. Боғу саҳрову кӯҳсор, Раставу лаби ҷӯбор, Бо гул чунин хушрӯянд, Рангорангу хушбӯянд. Ҳар гул дорад ба худ ном, Ҳам

ГУЛҲОИ ТОҶИКИСТОН

Дар кӯҳу пуштаи мо, Дар боғу киштаи мо Гул бируяд беҳисоб Бо рангу буйи ноёб. Номҳои зебо доранд, Қимати дунё доранд. Бояд онҳоро донем,

Ҳарфи А

А АфсАри Алифбост, А сАрвАри Алифбост. А ояд Аз хАмА пеш, А бошАд Аз хАмА беш. А-ро, ки нАгз дони, АлбАттА нАғз хони! Б

500 Шеъри гулбазмӣ (гулчини навтарин)

Эй дилдодагон, ба саҳна бо назм оед, Бо дастаи гул ба пайки гулбазм оед. Шоад чу гул ханда кунад бахти шумо, Дунёи ҷавониро зи

Китоб чист?

Авҷу барорам китоб, Шабзиндадорам китоб. Беминнат устоди ман, Зӯру модарам – китоб! Ҳусни баҳорам -китоб Дӯст туро чу модам Як умр дорам -китоб

Чемпион кист?

Фарзоди мо чемпион, Каратести ҷаҳон, Аз ҳар гӯшаи дунё, Дорад медали тилло, Аз Ҷопон аз Булғор, Аз Чину мулки тотор, Дар сабқати ҷаҳонӣ- Бо

Ду додарак – Ду бодбарак

Ду додарак, Ду бодбарак, Ду болбарак, Тори сарак, Боло барад, Зебо парад, Ду орзу, Аз сӯ ба сӯ, То осмон, Бар ҷовидон

23- Феврал — Рузи артиши миллӣ

Шеър дар васфи артиши миллӣ Аё кишвари ман ту гавҳари ман, Ҳамеша боши сарсабз, аё сарзаминам! Муборак бодо иди артиш эй далерон! Кунун 23-юми

ЭЙ ТОЗАБАҲОРИ ЗИНДАГОНӢ, В — ЭЙ ДИЛБАРИ ЁРУ ЁРИ ҶОНӢ БУРДАНД ТУРО БА СӮЙИ АҒЁР, КУШТАНД ИЁРИ ЗИНДАГОНӢ. ЭЙ БЕ ТУ ҶАҲОН БА ЧАШМ

Маънои зиндаги дар чист?

Мо бо ту чузъи якдигарем, Аз аввали пайдоиш хамдигарем. Гар ту хор шави, ки бемор шавам. Давомаш **** ???

Падар Модар намеёбӣ

Молу давлат меёбӣ, Падар Модар намеёбӣ, Фурсат аз даст мадеҳ, Ба аёдаташон парвоз бикун, Онҳо сафар доранд, Сафари барнагарданда доранд, Ту наранҷон онҳоро, Аз

Султон Раҳмонали

Маро чун ғунча пинҳон кун ки метарсам зи боронат Бар зери барг пинҳонам, метарсам зи шохонат Чун оби чашма софу беғашам пинҳон ба зери хок Тараҳум кун ки дарёию метарсам зи туфонат На шавқи ғайбате дорам на саъйу кушиши ғаддор Вале аз чашми ноаҳлон метарсам зи ёронат Гаҳе озурда хотирам аз ин чархи пур аз ғавғо Ки сахт шармам ҳаме ояд аз ин ёрони нолонат Ғариқи ишқи дарёи вуҷуди нози бе мислат Дилам як умр метарсад зи бобобву зи момонат Маро ҳар дам барад аз худ сари зулфи парешонат Куҷо оям метарсам зи ҳукму адли Султонат Тариқи васли ёр хоҳи чу Султон бош бо тақво Ки бе тақво дар ин дунё метарсам зи халқонат

Ҳақиқати дустиву ҷурагариву дугонагарӣ

Якеро дуст гуфтам, душмани кард, Якеро хуб гуфтам ман-мани кард, Якеро оқилаш хондам чун инсон, Дарвоз мисли ҳайвон золими кард. Якеро фикр кардам дил

Модарам дар шаҳр бо ман зиндагонӣ мекунад

Модарам дар шаҳр бо ман зиндагонӣ мекунад, Зиндагӣ бар ман ҷафо, ӯ меҳрубонӣ мекунад. Бо ҳавои тозаи деҳ баски одат кардааст, Зиндагӣ дар шаҳр

КӮҲСОРИ БАДАХШОН

Фурӯғи эзадӣ дар рӯйи кӯҳ аст, Маро бӯйи биҳишт аз бӯйи кӯҳ аст. Чӯ кӯҳам парвариду кӯҳзодам, Чу тифле майли ман бар сӯйи кӯҳ

Ҳушёриро аз даст надиҳед Волидайни гиромӣ!

 Ҷамъият аз шахсиятҳои гуногун иборат мебошад ва ҳар як одам нигоҳу рафтори хоси худро дорад. Гарчанде қонунгузорӣ бар хилофи савдои одамон мавҷуд бошад ҳам,

Наврузнома

Пирони ҷаҳондида, Сад фасли ҳазон дида, Умре зи нишон  дида, Тире зи камон   дида. «Навруз муборак бод!» «Навруз муборак  бод!» Нурони ҳарду дида, Бо

Наврӯз

Наврӯз биё баҳри тамошои ту оям, Аз баҳри тамошои ту аз хона бароям. Бар ди шараре ре,ки аз оташи он шавқ, Бар пои висоли

Мактаб

Эй мактаби чони ман Хам нури чашмони ман Бо ту фахрам хамеша Фахри ман эй мактабам Мактабам эй чони ман Ҷони ҷони ҷони ман

Баҳри пешвойи милат

Эй давлати ободу бо нуфузи мо. Эй сарвари адолатхоҳу дилсузи мо. Бимонад давлатат до абад поянда, Боши болои давлат ҳазор сол зинда., Хоҳем аз

Эй Давлати

Эй давлати ободу бо нуфузи мо, Эй сарвари адолатхоҳу дилсузи мо. Бимонад давлатат то абад поянда, Бимони болойи давлат ҳазорсол зинда. Эмомалии Раҳмон пешвойи

Худоё

Худоё сабрам бидеҳ, Ҷонам Зи қалбҳо меравад. Худоё ақлам бидеҳ, То равам бо роҳи покат. Зи ғам сӯи парешони, Бенаво аз пешонӣ. Худоё бахш

Ишқ

Дареғо тири ишқи ман хато рафт. Куҷо буду куҷо шуду, куҷо рафт. Чи шуд ишқам агар аз худ бипурсам. Вафо буду ба суйи бевафо

Баҳри падари миллат

Баҳри падари миллат. Эй сарвари бо нуфузи мо. Эй Падари дилсузи мо, Эй шоҳи Тоҷикон. Бошад номат бар ном, Эмомалии Раҳмон. Шумо ҳастед қаҳрамон,

Меҳмон

Ҳамдаме дорам, ки у доим меҳмони манаст, Даст бурида, по канда зери лабони манаст Тарзи рафтора ширину, тарзи гуфтораш ширин, Бе ишорат, бо таҳорат

Шукрона

Шукрона кунем, ки мулки зебо дорем, Шукрона кунем, ки онро тамошо дорем. Ҳар чо биравем моро пешво гуянд, Зеро, ки илму , амалу доно

Ошиқи

Ошиқи ҳам дар замонам бенасибӣ будааст, Бар ҳама роҳи гузаштам ғуссаҳо оварда аст. Он гули боғе , ки бо буяш мастам мекунад, Дида будам

ВАСФИ ИСТИҚЛОЛ

Нӯрест ба дидагони мо Истиқлол, Зӯре ба тану равони мо Истиқлол. Як миллати пошхӯрдаро ҷамъ овард, Пайвандгарди ҷаҳони мо Истиқлол. Бо пайки хушаш ҳама

БЕҲТАРИН МАКТАБ

Ҷилваи парчами мо Истиқлол, Фараҳи ҳар дами мо истиқлол. Мақсаду матлаби мо Истқилол. Беҳтарин мактаби мо Истиқлол. Ҳама фирӯзии мо Истиқлол, Рӯзи мо, рӯзии

МУБОРАК ҶАШНИ ИСТИҚЛОЛ

Ҷаҳондонис Истиқлол, Ҷаҳонхонист Истиқлол, Ҷаҳонсозит Истиқлол. Ҷаҳонибонист Истиқлол. Зи нури поки Истиқлол Саропо мо дурахшонем. Ба раҳи худшиносиҳо Қадам мардона мемонем. Ба амри поки

ИСТИҚЛОЛ

Зиндагӣ дар ватанам озодист, Нафаси дил ба танам озодист. Мезанад болу бувад болида, Маънии ҳар суханам озодист. Ғунча-ғунча-ст ҳама вораста, Бар-барги чаманам озодист. Гулфишонист

ИСТИҚЛОЛ

Бод истиқлол ҷовид Дар фазои Тоҷикистон. Дар дили ман дар дили ту, Ҳамватан, чун ишқу дармон. Сози Истиқлол эъҷод аст, Миллати мо бас сарфароз

Дар васфи мактаб

Эй монда ба роҳи мактаб, Олист мақому ҷоҳи мактаб. Мактаб сабаби ҳаёт бошад, Мактаб сабаби наҷот бошад. Мактаб ба ту ақл бахшад… Бархезу гузор

Мактаб

Занги нахустин Бошад гуворо, Шодӣ физояд Дилҳои моро.   Эй занги аввал Чу субҳи хониш. Моро бихонӣ Бар боғи дониш   Нақорат: Ширин саодат

Суруди мактаб

Саҳаргоҳон, ки булбул дар наво шуд, Гул аз шодӣ шукуфту ғунча во шуд. Шумо, эй булбулони боғи мактаб, Саҳаргоҳон чаро хобед ҳар шаб? Шумо

Рӯбоии мактаб

Мактаб ба ту ёд медиҳад илму адаб, Мактаб зи ту мебарад ғаму ранҷу тааб. Як нуқтаи мухтасар зи мактаб гӯям Одам нашавад магар касе

Мактаб

Аз файзи Яздон хон аст мактаб, Бар лаъли ирфон кон аст мактаб. Бе ҷон ҷасадро қадре набошад, Ҷисм аст, инсон ҷон аст мактаб. Аз

Ман ошиқ

Ман ошиқаму аз ишқ суханҳо дорам, Аз ишқи ту бин ман чи дардҳо дорам, Дар дил танҳо ҳаваси ишқи туро дорам. Ишқи ту сӯзад

Ватан

Ватан Ватан Ватан Ватан, Манам ба ту тани батан. Касам агар каси туам, Хасам агар хаси туам. Вучуди ту аз ду тан, Тану замини

Сабр

Сабр кун эй акаи ҷон ошиқи зор мешавад. Интизори чашми сиёҳ қади воло мешавад. Номи туро бар забон гирифта ҳар субҳу шом, Ошиқи он

Дору

Бар ҳама дарду аламҳои ҷаҳон Доруву дармон фаровон будааст, Бар давои иллати бемодарӣ Маҳз дору кандани ҷон будааст.

Дуои модар

Хати марзи Тоҷикистон лаби ҷонамизи модар Бағали Ватан баробар ба канори бози модар. Шафақи шукуфтасубҳаш лаби хандареҳи тифлон Ва тулӯи офтобаш ғ рухи дилнавози

Файзи хоки пойи модар

Давоми умри ту бошад ҳар оғозе, ки ман дорам, Матонат боли ту бахшад ба парвозе, ки ман дорам. Кашидам бар фалак с арч ун

Хоби Модар

Сахт бигрфита дар бағал тифлаш, Масти хобанд кӯдаку модар… Раъд ғурриду барқ ҳам рахшид, Гӯиё бар замин фитод ахтар. Нӯла дорад саге сари кӯча,

Ошиқ

Ошиқ зи ҳаҷри дилбар чун шамъсон сӯзад, Аз ҳасрати нигоҳаш дил дар фиғон сӯзад, Чун булбули саҳархез дар бустон сӯзад, Дилдор рӯзи аз ишқ

Шикасти зиндагӣ

Риштаи умри ҳазорон саврваре, Хатти сайри умри садҳо раҳбаре Канда гардад, бок не. Орад шикаст Зиндагиро даргузашти модаре.

Қадри умри мову ту дар замони имруза

Умри одам қадр надорад дар замони мову ту, Як ду танга болост аз умру ҷони мову ту. Меҳри инсонро надонад ёраки зебо санам, Аз

Иди Рамазон муборак ! Шеъри табрикоти

Рамазон, эй маҳи бахшишу ато, Моҳи фархундаи ёрони Худо. Мо, ки дорем умед аз ту зиёд, Аз ҷаҳон бар ҳамаи дарду бало. Рафтанат бори