Аввал Архив

Офтобпараст

Офтобпарастро бинӣ. Офтобро гӯё бинӣ. Гарчи бошад чун офтоб, Ҷое надорад шитоб. Аз баландии поя, Байни бои ҳамсоя Нигаҳ ба мо мекунад, Рақси зебо

Сиёвуши Касроӣ

Ман он абрам, ки меоям зи дарё, Равонам дар ба дар, саҳро ба саҳро. Нишони киштзори ташнае к-у, Ки боронам, ки боронам саропо. Парастуи

Гули Лола

Лола бувад бешумор Бо рангҳои бисёр. Лола зарду кабуд аст, Бунафши хушнамуд аст. Ҳам сафед бошад лола Чун арӯси қинола. Аммо аз ҳама зебо

Гули савсан

Гули савсанро диди? Ҳусни Ватанро диди! Ҳамин ки рафт зимистон Аз деҳи мо шитобон, Гули савсан гул кунад. Дашту даман гул кунад. Гӯяд: «Баҳор

Бунафша — Гул

Гули гулҳо бунафша, Шодии мо бунафша! Бунафшаранг барояд, Кӯҳу талро орояд. Дугонаи баҳор аст, Ҳушёру беқарор аст. Номи ин гули зебо Зебандаи духтарҳо.

Лолахасак — гул

Лолахасак лола аст, Зеби дашту ёла аст, Монанди байракчаҳост, Рӯйи дасти бачаҳост. Нозук аст лолахасак, Ҷабраш макун бедарак: Якбора барги гулҳош Пеши ту мехӯрад

Гули Сияҳгӯш

Гули сияҳгӯш Пайки баҳор аст, Аз вай зимистон Анвар фирор аст. Гули сияҳгуш Гули умед аст, Гӯшаш сияҳ, лек Дилаш сафед аст. Гӯяд: «Ман

ҲУСНИ ЗАМИН

Гулҳо ҳусни заминанд, Базебу нозанинанд. Боғу саҳрову кӯҳсор, Раставу лаби ҷӯбор, Бо гул чунин хушрӯянд, Рангорангу хушбӯянд. Ҳар гул дорад ба худ ном, Ҳам

ГУЛҲОИ ТОҶИКИСТОН

Дар кӯҳу пуштаи мо, Дар боғу киштаи мо Гул бируяд беҳисоб Бо рангу буйи ноёб. Номҳои зебо доранд, Қимати дунё доранд. Бояд онҳоро донем,

Ҳарфи А

А АфсАри Алифбост, А сАрвАри Алифбост. А ояд Аз хАмА пеш, А бошАд Аз хАмА беш. А-ро, ки нАгз дони, АлбАттА нАғз хони! Б

500 Шеъри гулбазмӣ (гулчини навтарин)

Эй дилдодагон, ба саҳна бо назм оед, Бо дастаи гул ба пайки гулбазм оед. Шоад чу гул ханда кунад бахти шумо, Дунёи ҷавониро зи

Китоб чист?

Авҷу барорам китоб, Шабзиндадорам китоб. Беминнат устоди ман, Зӯру модарам – китоб! Ҳусни баҳорам -китоб Дӯст туро чу модам Як умр дорам -китоб

Чемпион кист?

Фарзоди мо чемпион, Каратести ҷаҳон, Аз ҳар гӯшаи дунё, Дорад медали тилло, Аз Ҷопон аз Булғор, Аз Чину мулки тотор, Дар сабқати ҷаҳонӣ- Бо

Ду додарак – Ду бодбарак

Ду додарак, Ду бодбарак, Ду болбарак, Тори сарак, Боло барад, Зебо парад, Ду орзу, Аз сӯ ба сӯ, То осмон, Бар ҷовидон

23- Феврал — Рузи артиши миллӣ

Шеър дар васфи артиши миллӣ Аё кишвари ман ту гавҳари ман, Ҳамеша боши сарсабз, аё сарзаминам! Муборак бодо иди артиш эй далерон! Кунун 23-юми

ЭЙ ТОЗАБАҲОРИ ЗИНДАГОНӢ, В — ЭЙ ДИЛБАРИ ЁРУ ЁРИ ҶОНӢ БУРДАНД ТУРО БА СӮЙИ АҒЁР, КУШТАНД ИЁРИ ЗИНДАГОНӢ. ЭЙ БЕ ТУ ҶАҲОН БА ЧАШМ

Маънои зиндаги дар чист?

Мо бо ту чузъи якдигарем, Аз аввали пайдоиш хамдигарем. Гар ту хор шави, ки бемор шавам. Давомаш **** ???

Падар Модар намеёбӣ

Молу давлат меёбӣ, Падар Модар намеёбӣ, Фурсат аз даст мадеҳ, Ба аёдаташон парвоз бикун, Онҳо сафар доранд, Сафари барнагарданда доранд, Ту наранҷон онҳоро, Аз

Султон Раҳмонали

Маро чун ғунча пинҳон кун ки метарсам зи боронат Бар зери барг пинҳонам, метарсам зи шохонат Чун оби чашма софу беғашам пинҳон ба зери хок Тараҳум кун ки дарёию метарсам зи туфонат На шавқи ғайбате дорам на саъйу кушиши ғаддор Вале аз чашми ноаҳлон метарсам зи ёронат Гаҳе озурда хотирам аз ин чархи пур аз ғавғо Ки сахт шармам ҳаме ояд аз ин ёрони нолонат Ғариқи ишқи дарёи вуҷуди нози бе мислат Дилам як умр метарсад зи бобобву зи момонат Маро ҳар дам барад аз худ сари зулфи парешонат Куҷо оям метарсам зи ҳукму адли Султонат Тариқи васли ёр хоҳи чу Султон бош бо тақво Ки бе тақво дар ин дунё метарсам зи халқонат

Ҳақиқати дустиву ҷурагариву дугонагарӣ

Якеро дуст гуфтам, душмани кард, Якеро хуб гуфтам ман-мани кард, Якеро оқилаш хондам чун инсон, Дарвоз мисли ҳайвон золими кард. Якеро фикр кардам дил

Модарам дар шаҳр бо ман зиндагонӣ мекунад

Модарам дар шаҳр бо ман зиндагонӣ мекунад, Зиндагӣ бар ман ҷафо, ӯ меҳрубонӣ мекунад. Бо ҳавои тозаи деҳ баски одат кардааст, Зиндагӣ дар шаҳр

КӮҲСОРИ БАДАХШОН

Фурӯғи эзадӣ дар рӯйи кӯҳ аст, Маро бӯйи биҳишт аз бӯйи кӯҳ аст. Чӯ кӯҳам парвариду кӯҳзодам, Чу тифле майли ман бар сӯйи кӯҳ

Ҳушёриро аз даст надиҳед Волидайни гиромӣ!

 Ҷамъият аз шахсиятҳои гуногун иборат мебошад ва ҳар як одам нигоҳу рафтори хоси худро дорад. Гарчанде қонунгузорӣ бар хилофи савдои одамон мавҷуд бошад ҳам,

Наврузнома

Пирони ҷаҳондида, Сад фасли ҳазон дида, Умре зи нишон  дида, Тире зи камон   дида. «Навруз муборак бод!» «Навруз муборак  бод!» Нурони ҳарду дида, Бо

Наврӯз

Наврӯз биё баҳри тамошои ту оям, Аз баҳри тамошои ту аз хона бароям. Бар ди шараре ре,ки аз оташи он шавқ, Бар пои висоли

Мактаб

Эй мактаби чони ман Хам нури чашмони ман Бо ту фахрам хамеша Фахри ман эй мактабам Мактабам эй чони ман Ҷони ҷони ҷони ман

Баҳри пешвойи милат

Эй давлати ободу бо нуфузи мо. Эй сарвари адолатхоҳу дилсузи мо. Бимонад давлатат до абад поянда, Боши болои давлат ҳазор сол зинда., Хоҳем аз

Эй Давлати

Эй давлати ободу бо нуфузи мо, Эй сарвари адолатхоҳу дилсузи мо. Бимонад давлатат то абад поянда, Бимони болойи давлат ҳазорсол зинда. Эмомалии Раҳмон пешвойи

Худоё

Худоё сабрам бидеҳ, Ҷонам Зи қалбҳо меравад. Худоё ақлам бидеҳ, То равам бо роҳи покат. Зи ғам сӯи парешони, Бенаво аз пешонӣ. Худоё бахш

Ишқ

Дареғо тири ишқи ман хато рафт. Куҷо буду куҷо шуду, куҷо рафт. Чи шуд ишқам агар аз худ бипурсам. Вафо буду ба суйи бевафо

Баҳри падари миллат

Баҳри падари миллат. Эй сарвари бо нуфузи мо. Эй Падари дилсузи мо, Эй шоҳи Тоҷикон. Бошад номат бар ном, Эмомалии Раҳмон. Шумо ҳастед қаҳрамон,

Меҳмон

Ҳамдаме дорам, ки у доим меҳмони манаст, Даст бурида, по канда зери лабони манаст Тарзи рафтора ширину, тарзи гуфтораш ширин, Бе ишорат, бо таҳорат

Шукрона

Шукрона кунем, ки мулки зебо дорем, Шукрона кунем, ки онро тамошо дорем. Ҳар чо биравем моро пешво гуянд, Зеро, ки илму , амалу доно

Ошиқи

Ошиқи ҳам дар замонам бенасибӣ будааст, Бар ҳама роҳи гузаштам ғуссаҳо оварда аст. Он гули боғе , ки бо буяш мастам мекунад, Дида будам

ВАСФИ ИСТИҚЛОЛ

Нӯрест ба дидагони мо Истиқлол, Зӯре ба тану равони мо Истиқлол. Як миллати пошхӯрдаро ҷамъ овард, Пайвандгарди ҷаҳони мо Истиқлол. Бо пайки хушаш ҳама

БЕҲТАРИН МАКТАБ

Ҷилваи парчами мо Истиқлол, Фараҳи ҳар дами мо истиқлол. Мақсаду матлаби мо Истқилол. Беҳтарин мактаби мо Истиқлол. Ҳама фирӯзии мо Истиқлол, Рӯзи мо, рӯзии

МУБОРАК ҶАШНИ ИСТИҚЛОЛ

Ҷаҳондонис Истиқлол, Ҷаҳонхонист Истиқлол, Ҷаҳонсозит Истиқлол. Ҷаҳонибонист Истиқлол. Зи нури поки Истиқлол Саропо мо дурахшонем. Ба раҳи худшиносиҳо Қадам мардона мемонем. Ба амри поки

ИСТИҚЛОЛ

Зиндагӣ дар ватанам озодист, Нафаси дил ба танам озодист. Мезанад болу бувад болида, Маънии ҳар суханам озодист. Ғунча-ғунча-ст ҳама вораста, Бар-барги чаманам озодист. Гулфишонист

ИСТИҚЛОЛ

Бод истиқлол ҷовид Дар фазои Тоҷикистон. Дар дили ман дар дили ту, Ҳамватан, чун ишқу дармон. Сози Истиқлол эъҷод аст, Миллати мо бас сарфароз

Дар васфи мактаб

Эй монда ба роҳи мактаб, Олист мақому ҷоҳи мактаб. Мактаб сабаби ҳаёт бошад, Мактаб сабаби наҷот бошад. Мактаб ба ту ақл бахшад… Бархезу гузор

Мактаб

Занги нахустин Бошад гуворо, Шодӣ физояд Дилҳои моро.   Эй занги аввал Чу субҳи хониш. Моро бихонӣ Бар боғи дониш   Нақорат: Ширин саодат

Суруди мактаб

Саҳаргоҳон, ки булбул дар наво шуд, Гул аз шодӣ шукуфту ғунча во шуд. Шумо, эй булбулони боғи мактаб, Саҳаргоҳон чаро хобед ҳар шаб? Шумо

Рӯбоии мактаб

Мактаб ба ту ёд медиҳад илму адаб, Мактаб зи ту мебарад ғаму ранҷу тааб. Як нуқтаи мухтасар зи мактаб гӯям Одам нашавад магар касе

Мактаб

Аз файзи Яздон хон аст мактаб, Бар лаъли ирфон кон аст мактаб. Бе ҷон ҷасадро қадре набошад, Ҷисм аст, инсон ҷон аст мактаб. Аз

Ман ошиқ

Ман ошиқаму аз ишқ суханҳо дорам, Аз ишқи ту бин ман чи дардҳо дорам, Дар дил танҳо ҳаваси ишқи туро дорам. Ишқи ту сӯзад

Ватан

Ватан Ватан Ватан Ватан, Манам ба ту тани батан. Касам агар каси туам, Хасам агар хаси туам. Вучуди ту аз ду тан, Тану замини

Сабр

Сабр кун эй акаи ҷон ошиқи зор мешавад. Интизори чашми сиёҳ қади воло мешавад. Номи туро бар забон гирифта ҳар субҳу шом, Ошиқи он

Дору

Бар ҳама дарду аламҳои ҷаҳон Доруву дармон фаровон будааст, Бар давои иллати бемодарӣ Маҳз дору кандани ҷон будааст.

Дуои модар

Хати марзи Тоҷикистон лаби ҷонамизи модар Бағали Ватан баробар ба канори бози модар. Шафақи шукуфтасубҳаш лаби хандареҳи тифлон Ва тулӯи офтобаш ғ рухи дилнавози

Файзи хоки пойи модар

Давоми умри ту бошад ҳар оғозе, ки ман дорам, Матонат боли ту бахшад ба парвозе, ки ман дорам. Кашидам бар фалак с арч ун

Хоби Модар

Сахт бигрфита дар бағал тифлаш, Масти хобанд кӯдаку модар… Раъд ғурриду барқ ҳам рахшид, Гӯиё бар замин фитод ахтар. Нӯла дорад саге сари кӯча,

Ошиқ

Ошиқ зи ҳаҷри дилбар чун шамъсон сӯзад, Аз ҳасрати нигоҳаш дил дар фиғон сӯзад, Чун булбули саҳархез дар бустон сӯзад, Дилдор рӯзи аз ишқ

Шикасти зиндагӣ

Риштаи умри ҳазорон саврваре, Хатти сайри умри садҳо раҳбаре Канда гардад, бок не. Орад шикаст Зиндагиро даргузашти модаре.

Қадри умри мову ту дар замони имруза

Умри одам қадр надорад дар замони мову ту, Як ду танга болост аз умру ҷони мову ту. Меҳри инсонро надонад ёраки зебо санам, Аз

Иди Рамазон муборак ! Шеъри табрикоти

Рамазон, эй маҳи бахшишу ато, Моҳи фархундаи ёрони Худо. Мо, ки дорем умед аз ту зиёд, Аз ҷаҳон бар ҳамаи дарду бало. Рафтанат бори

Тоҷикистон

Тоҷикистон давлати яктои ман Тоҷикистон меҳвари яктои ман Ҳар канори ту мебошад Азиз Чунки ҳастӣ Модари танҳои ман

Марди

Гар бар сари нафси худ амири марди Бар куру кар ар нуқта нагири марди Марди набувад фитодаро пой задан Гар дасти фитодае бигири марди

Суруд — шеъри Олуча

Дар рузҳои охири баҳорӣ, Олучара ишкамсери мехурӣ Дастон сурху, лабон сурху либос сурх, Модар бинад шапкат акнун сухт. Турушии олучара медонам, Вале такси буданша

Дилпазир аст

«Яке  шоху дигар таъбаш  вазир аст» Дигар  шохин дигар чу хачир    аст. Яке нолад аз  ишқ  то  фаластин, Дигар нушад  бода, ки замир

Бобоҷон

Бобоҷонам бобоҷон, Ман ба туям сазовор. Ту як марди меҳнаткор, Ту як марди меҳрубон. Ман суйи ту давонам, Аммо туро наёбам. Бобоҷонам бароям якто

Чашмонат

Чашмонатро бароям ҳайф карди модар, Рузе нашуд бе гиряи ту. Ҷавониро ба сар бурди бароям, Азобҳоятро дидам бо чашмонам. Хидмат мекунам бароя. Ҷон медиҳам

Дар даҳр

Дар даҳр ҳар он ки ним ноне дорад, Ё дар хӯри хеш ошёне дорад . Не ходими кас бувад, не махдуми касе . Гӯ

Тоҷикистон

Тоҷикистон давлати яктои ман Тоҷикистон меҳвари яктои ман Ҳар канорат мемонам азиз Чунки ҳастӣ Модари танҳои ман

Баҳри Хуршедаи Маликамо

Хуршеди тобонам Хуршеда ҷонам, Бету ман бо умри ҷавонам . Ҳам хору ҳам хазонам, Тӯ буди самойи ман. Тӯ буди моҳию дарёи ман, Ман

Ҷон Падарҷонам

Аз баҳри як каф Дӯои падар. Нахом зарӯ зевар, Ин ҳамаро мемонам пушти дар. Басуят меоям ҷон падар Дӯо бидеҳам ей падарҷон, То ман

Маҳина.

Маҳина хато карди , Каме бар ман вафо карди. Акнун дастам раҳо карди, Бар ҷони худ ҷафо карди. Маро аз худ ҷудо карди ,

Меҳроҷиддин ва Меҳриддин

Меҳроҷиддин ва Меҳриддин. Будем дар хурди паҳлӯ дар паҳлӯ, Ҳарон ҷойе ки мерафтам мешунидам сухан аз ту . Оҳ дӯсти қаҳрамони ман , Ҳам

Модарҷон

Модарҷонам ягона Нуру чароғи хона У азизу мешрубон Дуст дорам бештар зи ҷон

Падарҷон

Падарҷонам эй падар Ту азизу муътабар Мушфику ёвари мо Ба ҷон баробари мо

Фасли БАҲОР!

Фасли баҳорон омад, Ба хонамон даромад. Одамон иди НАВРӮЗ Ҷашн гирифтанду хуш. * * * Лекин парандаҳои Аккаю зоғи ало… Хомӯш монданду хароб. Бале

Шеъри Рамазон муборак

Рамазон моҳи хубу хоси Худост, Рамазон соати махсуси саност. Тавбаи моҳи шарифи Рамазон, Дастгири ҳама дар рӯзи ҷазост. Рамазон моҳи муборакқадам аст, Рамазон лаҳзаи

МАКТАБИ МО

Ба тори кӯҳу бар домони саҳро, Ба оғуши деҳу шаҳри дилоро, Ба сӯйи чашмаву рӯди мусаффо, Ба ҳар ҷое, ки таътил бурд моро, Ту