Аввал Архив

Суруд — шеъри Олуча

Дар рузҳои охири баҳорӣ, Олучара ишкамсери мехурӣ Дастон сурху, лабон сурху либос сурх, Модар бинад шапкат акнун сухт. Турушии олучара медонам, Вале такси буданша

Дилпазир аст

«Яке  шоху дигар таъбаш  вазир аст» Дигар  шохин дигар чу хачир    аст. Яке нолад аз  ишқ  то  фаластин, Дигар нушад  бода, ки замир

Бобоҷон

Бобоҷонам бобоҷон, Ман ба туям сазовор. Ту як марди меҳнаткор, Ту як марди меҳрубон. Ман суйи ту давонам, Аммо туро наёбам. Бобоҷонам бароям якто

Чашмонат

Чашмонатро бароям ҳайф карди модар, Рузе нашуд бе гиряи ту. Ҷавониро ба сар бурди бароям, Азобҳоятро дидам бо чашмонам. Хидмат мекунам бароя. Ҷон медиҳам

Дар даҳр

Дар даҳр ҳар он ки ним ноне дорад, Ё дар хӯри хеш ошёне дорад . Не ходими кас бувад, не махдуми касе . Гӯ

Тоҷикистон

Тоҷикистон давлати яктои ман Тоҷикистон меҳвари яктои ман Ҳар канорат мемонам азиз Чунки ҳастӣ Модари танҳои ман

Баҳри Хуршедаи Маликамо

Хуршеди тобонам Хуршеда ҷонам, Бету ман бо умри ҷавонам . Ҳам хору ҳам хазонам, Тӯ буди самойи ман. Тӯ буди моҳию дарёи ман, Ман

Ҷон Падарҷонам

Аз баҳри як каф Дӯои падар. Нахом зарӯ зевар, Ин ҳамаро мемонам пушти дар. Басуят меоям ҷон падар Дӯо бидеҳам ей падарҷон, То ман

Маҳина.

Маҳина хато карди , Каме бар ман вафо карди. Акнун дастам раҳо карди, Бар ҷони худ ҷафо карди. Маро аз худ ҷудо карди ,

Меҳроҷиддин ва Меҳриддин

Меҳроҷиддин ва Меҳриддин. Будем дар хурди паҳлӯ дар паҳлӯ, Ҳарон ҷойе ки мерафтам мешунидам сухан аз ту . Оҳ дӯсти қаҳрамони ман , Ҳам

Модарҷон

Модарҷонам ягона Нуру чароғи хона У азизу мешрубон Дуст дорам бештар зи ҷон

Падарҷон

Падарҷонам эй падар Ту азизу муътабар Мушфику ёвари мо Ба ҷон баробари мо

Фасли БАҲОР!

Фасли баҳорон омад, Ба хонамон даромад. Одамон иди НАВРӮЗ Ҷашн гирифтанду хуш. * * * Лекин парандаҳои Аккаю зоғи ало… Хомӯш монданду хароб. Бале

Шеъри Рамазон муборак

Рамазон моҳи хубу хоси Худост, Рамазон соати махсуси саност. Тавбаи моҳи шарифи Рамазон, Дастгири ҳама дар рӯзи ҷазост. Рамазон моҳи муборакқадам аст, Рамазон лаҳзаи

МАКТАБИ МО

Ба тори кӯҳу бар домони саҳро, Ба оғуши деҳу шаҳри дилоро, Ба сӯйи чашмаву рӯди мусаффо, Ба ҳар ҷое, ки таътил бурд моро, Ту

МАСНАВИ ДАР ВАСФИ МАКТАБ

Эй монда қадам ба роҳи мактаб, Олист мақому ҷоҳи мактаб. Мактаб сабаби ҳаёт бошад, Мактаб сабаби наҷот бошад. Мактаб ба ту ақлу ҳуш бахшад.

МАКТАБ

Аз файзи яздон хон аст мактаб, Бар лаъли ирфон кон аст мактаб. Бе чон ҷасадро қадре набошад, Ҷисм аст инсон, ҷон аст мактаб. Аз

Апаҷон

Апаҷони нағзи ман, Бодоми думағзи ман. Имшаб шаби туятон, Монанди маҳ руятон. Апаҷонам ба мошин биё, Ҳамроҳи мо шин. Хонаи нав мебарем, Хону палав

ЗАНГИ ОХИРИН

Як нафас боз сабр бинмоед, Чеҳраҳотон ба ёди худ гирам, Дӯстон, дӯстони ҳамдарсам, Пас равам ҷустуҷӯи тақдирам. Ёдҳо, чеҳраҳою хислатҳо, Ҳазлу шӯхӣ, латифагӯиҳо –

МОДАР ВА МАКТАБ

Модарам дар синфи мо, Ёд медиҳад «Алифбо». Қавлаш яку кораш як, Гуфтору рафтораш як.   Ба гуфти модарҷонам, Модари меҳрубонам. Доимо хубу аъло, Хондан

ШЕЪРИ АЛИФБО

Эй Алифбо ту ҳастӣ, Дарди кушодаи мо. Аз ту гузашта равем, Мо ҳама сӯи фардо.   Касе агар надонад, Қадри туро чу нодон. Монанди

МАКТАБАМ

Эй мактаби мо Ту дилрабоӣ Эй гулшани мо, Ту дилкушоӣ. Панди туро мо Дорем дар гӯш, Накарда асло Онро фаромӯш   Гул кун ҳамеша,

ОМӮЗГОР

Он қаҳрамони кору дигар сафири давлат, В-он шоири ҷаҳонӣ – дастонсарои миллат. Ин баргузидаи халқ, он нозиши замона, В-он зуфунуни якто, арбоби илму санъат.

ЗАНГӮЛА

Дӯстон рафтанд ҳар сӯ дар талоши зиндагӣ, Аз барои ризқи пошида ба ҳар самти ҷаҳон. Он яке ошиқ шуду рафт аз қафои духтаре, Дигаре

НИЁИШИ ИСТИҚЛОЛ

Ба Истиқлоли меҳан саҷда орам, Намозамро ба даргоҳаш гузорам. Бихонам ояти шукронааш беш, Ки ҳаст он ҳадяи Парвардигорам. Бибӯсам парчами сабзи Ватанро, Хазони дил

ВАСФИ ИСТИҚЛОЛ

Месароям маснади волои истиқлол, Медамат хуршед аз фардои истиқлол. Зери бари минати ғайре будан талх аст, Коми мо ширин шуд аз ҳавлои истиқлол. Ҳафт

МУАЛЛИМИ МО

Субҳи дилафрӯз Бархезад аз хоб, Чун рӯ намояд Меҳри ҷаҳонтоб Дар саҳни  мактаб, Дар боғе гулпӯш, Моро би гирад Бо меҳри оғӯш- Муаллими мо!

Бо носипос

Нахорд, ки ин  қадар пастам шумори, Ба  чой   дастимандасте  гузори. Бичидам  лолаҳо дар куҳсорон, Бибидам даҳшати сад барфу борон. Бигаштам  ман  ба  гирдичину шайтон

Замона

Замона  шоире аз шоирон  аст, Замона ошиқи гулдухтарон  аст. Замона  умрхоро шона  созад, Замона  мулке дар  хонадон аст. Агар хоҳи боши оқилу  доно, Ба 

Азизам

Азизам ту зи ман ранҷида рафти Суханҳои маро нашнида рафти Туро гирёндаму ман худ гиристаму Азизам ашки ман нодида рафти

Лаззати лабҳои ту

Лаззати лабҳои ту ҳаргиз намерад аз лабам То ҳаётам боқи монад шаҳди лабҳои бар лабам Умри худ сарфи тамошои ту месозам пари Ғам шавад

Мехроҷиддин

Садо карди басо аз умрат гузашт, Вафо карди онки дуст медошти он рафт. Такрор батакрор гуфти нарава чудойи Сузон хаст, Онки рафт аз канорат

Баҳри дустам Меҳроҷ

Ман намедонам чиҳо кардам , Вале бар ҷони худ ҷафо кардам. Аз дунёи меҳру муҳабат , Худро бар зиндоне ҷой кардам. Мехроҷ ту куҷойи

Дубайтиҳо

Фалақ зору низорро чи донад , Ҷудои аз гулзорро чи донад. Миёни тахтаи шатранчу нарде, Садои дили Дилдорро чи донад. На марди ҳақам, на

Номае

Номае нависам дар дафтари ту. Бимонад то абад дар дафтари ту Агар пурсанд нависанда куҷошуд? Бигу ҳамсинф буду азман ҷудошуд.

Салом

Ибтидои  саломам  бар  паëмбар  Муҳаммад , Ин  корест   аз  азал  бар  ман  муаввад . Ибтидои    саломам    самимест   саршор , Ибтидои    саломам 

Очаҷони ман

Ҷони ман  очаҷони ман, Оча ман меравам ёдат дилам хун кунад. Наход ишқи як духтари Кулоби маро, Аз ватан берун кунад.

Падарҷонам

Падарҷонам эй падар Ту азизу муътабар Азизу меҳрубони мо Ба ҷон баробари мо

Салом

Салом эй аҳли илм, эй аҳли олам. Салом эй мардумони покдоман, Саломи гарму ҷушон бар ту Модар. Салом аз таҳти дил бар ин ҷамъомад.

Тоҷикистон

Ту хуршеди ҷаҳонӣ, Тоҷикистон, Азизу меҳрубонӣ, Тоҷикистон. Ба обу хоки ту шукрона дорам, Нигини ин ҷаҳонӣ, Тоҷикистон. Ҳазорон чашмаҳову кӯҳу гулшан, Чу зебо ахтаронӣ,

Баҳри Мода

Замину осумон надоранд қимати хоки пойи Модар, Ман мемирам баҳри як каф дуои Модар. Агар бар ман диҳар тиллову ё нархаш аз инҳам болло

Ман ҷуз

Ман ҷуз ғам хурдан дигар надорам ёре, Шукро аз он кунам,ки ҳамин ғам ҳам шудаст ёри мане. Чун шаб шавад зи дасти ин ғами

Замину осумон

Замину осумон надорад қимати хоки Пойи. Модар, Ман мемирам бахри як кафе дули Модар. Агар бар Ман дизайн тилло ё нархаш Аз инхам Боло,

Эй дуст

Эй дуст биё дарси риёзи хонем. Қонуни ҳисобу сирри шакле донем. Асрори ҷаҳон дар рақамҳо бошад. Онро надонем басо ки мо нодонем.

Таманно мекунӣ

Таманно мекунӣ, шабҳо канори ман нишастанро, Ва пазмон мешавӣ чун хома ҳар як мисраи манро. Ту бе ман чун ғариб астӣ валекин мекунӣ ёдам,

ЭЙ ЗАН

Талх аст ин ҳаёт бари ман, ки нестӣ, Хун шуд дилам бидуни ту эй зан, ки нестӣ. Мебинамат ба хоб ки андар канорамӣ, Во

Дилпазирам

Яке  шоху дигар   таъбаш  вазир аст, Дигар  шохин  дигар  у  як  хачир  аст. Яке  нолад  аз  ишк  то  фаластин, Дигар  нушад, ки   у як 

Фарзанди бад доғи Падар

Фарзанд чу шавад душмани ту, хор шави, дӯст, Бар нобудану мурдани худ, зор шави, дӯст. Шодӣ макун аз тавлиди лахти ҷигари хеш, Он рӯз

Дору

Бар ҳама дарду аламҳои ҷаҳон Доруву дармон фаровон будааст, Бар давои иллати бемодарӣ Маҳз дору кандани ҷон будааст.

Неруи эҷод

Хидмати модар накардӣ, умри ту бар бод рафт, Зиндагоният ба ранҷу нолаву фарёд рафт. Гар ту будӣ нохалаф фарзанд, бо андӯҳу ғам Рӯҳи модар

Файзи хоки пойи модар

Давоми умри ту бошад ҳар оғозе, ки ман дорам, Матонат боди ту бахшад ба парвозе, ки ман дорам. Кашидам бар фалак сар чун ниҳоаею

Дуои модар

Хати марзи Тоҷикистон лаби ҷонамози модар, Бағали Ватан баробар ба канори бози модар. Шафаки шукуфтасубҳаш даби хандарези тифлон Ва тулӯи офтобаш — рухи дилнавози

Ҳусни дунё

Набудӣ ту фақат орои хона, Ту будӣ ҳусни деҳа, ҳусни дунё, Зи ту ин зиндагонӣ буд дилкаш, Зи ту рангин раҳи имрӯзу фардо.

Баҳор

Бихандад лола дар саҳро Ба сони чеҳраи Лайло. Бигиряд абр дар гардун Бахруло сони дидаи Маҷнун. Зи оби ҷӯй ҳар соат Ҳаме бӯйи гулоб

Ватан

Ватан ватан ватан ватан Манам ба ту тани батан Қасам агар каси туам Хасам агар хаси туам Вуҷуди туст аз ду тан Тани замину

Истаравшан

Истаравшан эй диёри бостони. Қалъаи муғ қалу тепаат гулистони, Макони илму адаб аст,Истаравшан. Макони зебогию тамано аст,Истаравшан.

Навруз

Наврузи навбаҳорон, Чи хуш, бар ҳазорон, Қарнҳо ҳанӯз пеш аз мо, Ҷамшед бикарда барпо. Ҷашни қадими тоҷик, Ҷашни асили тоҷик. Баҳри ту ин шоирон,

Навбаҳор

Эй навбаҳори зебо, Биё ба деҳаи мо. Бо файзи некат бахор, Деҳаро сарсабз намо Ҳосил шавад фаровон Аз кишту кори деҳқон Мо ба саҳро

Хумори ман аст.

Хар,чи хохед шеър хумори манаст, Тасбеху,тумору рафтори манаст. Шеър маро болонишин карду мекунад, Хам хешу,розу гуфтори манаст, Буса месозам мисрахои поки уро, Мисрахояш тарзи

Модар

Модар ганҷи қимат аст Ҳастиаш бо ҳимат аст Қадри модар бидонед Ҳар кас ки боҳимат аст.

Бар замин охиста пой мон ки касон хобидаанд,

Бар замин оҳиста пой мон ки касон хобидаанд, Одаму ҳавою ҳам пайғамбарон хобидаанд, Аҳли илму маърифат як-як бирафтанд аз ҷаҳон, Орифону шоирону, ҳофизон хобидаанд,

Хизмат

Хизмати модар ватанро аз дилу ҷон мекунем Ҳар нафас шаълу шукуфонро фаровон мекунем Баски моро у ба меҳри модарши парвардааст Дар вафодори барояш аҳду

Он қадар

Он қадар ҳам пурсафову Дилкашу зебо ватан, Баски мавои ҳаёти бегубори мо ватан Богу рогашрози ҷону дил нигоҳбонем мо Чушу ғайрат чушу меҳнат роҳати

Ишқи ман

Дилноза чаро бевафо буди, Дар рӯзҳойи сахти аз ман ҷудо буди. Чаро мегуфти дустат медорам, Магар нагуфти туро мунтазирам. Чи шуд ин ҳама ишқу

Шеър Навруз

Пирони ҷаҳондида, Сад фасли хазон дида, Умре зи нишон дида, Тире зи камон дида. «Навруз муборак бод!» «Наврӯз муборак бод!» Нӯрони ҳарду дида, Бо

Бикунад

Як қатраи ашки дуст обам бикунад, Як лаҳза гамои у харобам бикунад. Як бор ба куйи дуст гузар карда бубин, Андар дили худ зи

Ишқ

Ошиқсифатон дар ишқ, мегиряду бас Маҷнунсифатон дар ишқ, меноладу бас, Эй ошиқсифатон нанолед аз ишқ Ошиқсифатон дар ишқ, месузаду бас

Шукронна

Шукрона кунем, ки мулки зебо дорем, Шуккона кунем, ки онро тамошо дорем. Ҳар чо биравем моро пешво гуянд, Зеро, ки илму , амалу певои

Меҳмон

Ҳамдаме дорам, ки у доим меҳмони манаст, Даст бурида, по канда зери лабони манаст Тарзи рафтора шширину,тарзи гуфтораш ширин, Бе ишорат, бо таҳорат зеби

НА ИН ЛУТФЕ БУВАД МОРО

Дарида синаи моро, ки масти ёр меоям, Куҷо бода, куҷо мастӣ, чу он дилдор меоям. Сафедию сиёҳиро агар аз чашми мо бурдӣ, Бигў, зиндиқаму

ОМАДАМ ДАРРО ЗАДАМ…

Омадам дарро задам, дар лаҳзае Модарам овоз дод аз равзае: Боз гард, он ҷо бимурда хоҳарат, Бешараф хонда туро ҳам ҳавзае. Гӯшам андак бо

Ашк

Достоне ба дарозии раҳи ашк марост, Ки тавонам ба нафас ҳам гӯям, Дасти ман кутаҳ нест, Ихтиёрам ба забонбозии шаҳ нест. Аз гадоӣ сари