Аввал Архив

ТАҒОБИЁРАК

Бар рӯйи каф омад маро Бо бӯйи гул, бо бӯйи  хор, Гуфтам: — Пари худро кушо, Рав, рав тағоямро биёр.   То нӯги дастам

НӮШБОД

Ба дастам ҷоми хайёмӣ, Лаболаб ҷоми гулфоме. Дар ӯ ёди ниёгон аст, ҳам ашки бузургон аст, Дар ӯ шаҳди замину шуълаи хуршеди тобон аст.

Ман туро дуст медорам чон

Ман ӯро мешиносам. Китоби ҳастии ӯро нахонда, Ба ҳаққи ӯ чӣ мебофед тӯҳматҳою бӯҳтонҳо? Агар донед, к-ӯ ҳам Як дили пурорзу дорад, Ҳамеша ҷустуҷӯ

РОЗҲО

Пардаҳои тиреза парафшон, Чашмҳоят ба сӯи ман бозанд. Ҳалқаи ҷашмҳои ҷодуят В-он нигаҳҳо барои ман розанд. Хона ором, чеҳраат ором, Ман надонам, чӣ розҳо

Ҳабиб Юсуфӣ

Сатрҳои нотамому хомаи навпайзада Монд бесоҳиб… Дар оғози ҳаёт Роҳҳо дигар шуданд, Он гаҳ расид, То шавад уммед анбози ҳаёт. Он, ки дар дил

Ҳикмати зиндагӣ

Чунин беқайду бепарво шудӣ ту? Дареғ аз ҷӯшу туғёни ҷавонӣ! Чунин дилсарду беандеша гаштӣ? Дареғ аз раъду барқи ногаҳонӣ! Чӣ шуд дар субҳи хуршедии

ДАР БАЗМ

Дар дили шаб ҷоми заррини кафи ёр Медурахшиду диламро шод мекард. Ҳарфҳои канда-канда, нозҳои дилбарона, Мастӣ аз дидору аз май Ҳастиямро бод мекард. Ҳамчу

Кӣ хастар мешавад

Миён маҳкам бубаста Побел мекунад Исо, Рӯйи курсӣ  нишаста Гап  мефурӯшад Мӯсо.   Дона –дона  мешорад Арақ аз рӯйи Исо, Майли ёрӣ надорад Бо

Чаро?

Танам дарде надорад, Дастаму поям баҷо, Мехоҳам, коре кунам, Наметавонам, чаро?   Ҳавлиро бояд рӯбам, Шӯям фарши хонаро, Аммо наметаонам, Хушам  наояд,   чаро?  

Холаи Гаҳвар

  Зани боҳунар Холаи  Гаҳвар, Каси мӯьтабар Холаи Гаҳвар.   Ҷон асту  ҷигар Холаи Гаҳвар, Яктои гӯзар Холаи Гаҳвар.   Машғули  кор  аст Аз

КИШВАРИ БАРКАМОЛ

Замин дар сози ҳастӣ ҷилваҳо кард, Ҳаёти пурнишоте ибтидо кард. Замон баҳри ту пардози дигар дод, Ниҳоди дигар, оғози дигар дод. Ба ҷои милмилак

Сухани мухаббати самими

Баҳор омад шукуфта ғунчаи гул. Равад шому ғаму андуҳи булбул. Шаби ту доимо чун рӯз бошад. Баҳори умри ту фирӯз бошад.

Сузиши ишк

Маро шайдои ишқи пур вафо кардӣ, Дилам бетобиши рузи ҷазо кардӣ. Худоё зора дорам кун иҷобат ҳардуъоямро, Мусофирам дар ин дунё бубахшо ҳар гуноҳамро.

Суруди ошики

Раҳравони кӯи ҷонон сархушанд, Ошиқон дар васлу ҳиҷрон сархушанд Ҷони ошиқ, сар ба фармон меравад Сар ба фармон сӯи ҷонон меравад Роҳи кӯи майфурушон

ЧИСТОНҲО

Чистонҳо он ки монанд мушт Ҳам  нарм асту ҳам дуруcт, Бораш ҳамеша хор аст, Хораш ҳамеша дар пушт? (хорпушт)   Баста даҳони танӯр ,

ГУМКАРДАРО ЁБАД АСО?

—  Касро мадеҳ беҳуда ғам, Боз о, рафтӣ қалам? -Ҳаргиз  маҷӯ, аз хона раафт, Дар  нӯлаки бедона  рафт. —  Рустӣ куҷо, эй дафтарам, Рафтӣ

Модарчон

Кист он кас, ки шири сафеду лазиз Ба шумо аз ҷигар расонду чашонд Баҳри осоиши шумо аз хоб Хест гаҳвораи шумо ҷунбонд Шустушу карда

СУРУДИ МАН

Менинг даври ажиб давру чӣ давроне забони ман, Башар кай дида монанди баҳори бехазони манн! Неча эллар кариндошим, неча ӯлка диёримдур, Сурудамро ба ҳар

Умри инсон

Нишоти умр бошад то ба 30 сол. Ба 40 ои фурун резад пару бол. Ба 50 гар равви ёби ту сустӣ. Ба 60 оина

МО ҲАМХОНАЕМ

Ифтихорам буд, ки мо халки пурафсонаем, Бар сари мулки азизи худ ҳама парвонаем. Бингарӣ имрӯз машҳури ҷахон бо худкушӣ, Дар диёри хеш, эй ваҳ,

Дастони модар

Бӯи гулу нон Бӯи коҳу дон Бӯи ширу ҷон Доранд ин дастон Шахшӯлу маҳин Чолоку матин Монанди замин Неъматофарин Диҳанд ёрӣ Дар пахтакорӣ Дар

МАГАР МАН КАЛОН ШУДАМ А?

Дирӯз руйи  роҳам? Ҳарон чӣ буд,  дигар буд, Имрӯз дар нигоҳам Чаро ҳама дигар шуд? Чаро саҳар ин қадар Тозау тар аст имрӯз? Саҳаре

Шеър дар васфи Модар

Азизу меҳрубонам кист? Модар Фуруғи дидагонам кист? Модар Забони модарӣ омӯхт бар ман Ҳамеша дар забонам кист? Модар Сафои рӯи одам офтоб аст Сафои

БА ВАСФИ ЯК ХАЛҚИ ДУЗАБОНА

Ӯзбекистон ӯғлидурман, точигим гуфто писар, Рост гӯям, ҳар кадоме севгилимдур ҷон қадар, Она деб айтсам бировин, ул бири менга падар, Хамчу ду чашми сиёҳам

ДАРЁИ  ДӮСТӢ     

Аз қатра пуроб гашта ҷубор, Чуйбор ба рӯд рафта пайваст. Гар қатра ба ҳамдигар наёмехт, Сад сол зи банди кӯх намерасат.   Ин аст,

ТУРНАҲО

Он турнахои хушсафи паҳнои осмон, Пайваста меҳр бо ҳаму аз чӣ садо диҳанд? Доғе ба рӯи сафҳаи дил аз чӣ карда ҷо, Майли сафар

Чистон — Кистон #1

Кист он кас, ки шири софу лазиз, Ба шумо аз ҷигар расонду чашонд, Баҳри осоиши шумо аз хоб, Хест, гаҳвораи шумо ҷунбонд, Шустушӯ кард

УЛАНГИ ДАНГ МОШОБА

Мудир омад аз бозор Бар «Волга»-и нав савор. Аз паи дафъи хумор, Уланги данг мошоба.   Таги чанор ҷои ӯ, Ба кор ӯро хушаш

ЗИНДАГИИ ШОИРОНА

Воаҷаб, кас мушкиле осон намояд бар кассе, Азбарои пешпояш ҳозиру бадкор беш.   Қам бувад дар рӯи олам одамони мӯътабар, Кардааш бар халқ миннат,

ИН ЧӢ ЗАМОН АСТ…

Замонеро бубин, к – ин чӣ замон аст, Ба сӯи тирагӣ, биллаҳ, равон аст.   Агар одамгарӣ хоҳӣ, ки донӣ, Баякдигар рақибу беамон аст.

АЙЁМИ  ПИРӢ

Субҳи умрам зуд рафту шом ҳам омад ба сар, Офтоби оламоро шуд паси боғи назар.   Ҳамчу боғи тирамоҳ дил холӣ аз уммед монд,

Ёду фарёд макун

Рӯзе, ки гузаштааст, аз у ёд макун, Фардо, ки наёмадаст, фарёд макун. Аз н-омадаву гузашта фарёд макун, Ҳоли хуш бошу умр барбод макун. 

Ҷӯед маро

Чун дар гузарам, ба бода шуед маро, Талқин зи шароби ноб гуед маро, Хоҳед ба рузи ҳашар ёбед маро, Аз хоки дари майкада ҷуед

Чи кунам?

Ё раб, ту гилам сириштаи ман чи кунам?! Пашму қасабам ту риштаи ман чикунам?! Ҳар неку баде, ки аз ман ояд ба вуҷуд, Ту

Гузарони — гузарад

Гар як нафасат зи зиндагони гузрад, Магзор, ки ҷуз ба шодмонӣ гузарад. Зинҳор, ки сармояи ин мулки ҷаҳон Умр асту бад-он сон гузарони гузарад.

Мардиву номарди

Ҷавонмардӣ ду чиз аст, эй ҷавонмард, Ба сўям гўш кун, то гўямат рост: Яке он, к-аз рафиқон даргузорӣ Агар сад лаҳза бини сад каму

Чавонмард боши!

Ҷавонмардо, ҷавонмардӣ биёмўз Зи мардони ҷаҳон мардӣ биёмўз. Дарун аз кини кинҷўён нигаҳ дор, Забон аз таъни баъдгўён нигаҳ дор. Накўӣ кун ба он,

Дусти чи бошад

Барои дўстон ҷонро фидо кун, Валекин дўст аз душман ҷудо кун. Ки бошад дўст он ёри худоӣ Дилаш равшан ба нури ошноӣ. Ба нохуш

Гахе ин бошаду гахе он

Гаҳе марг бошад, гаҳе зиндагӣ Гаҳе подшоҳӣ, гаҳе бандагӣ. Падарро кунад ҷо ба тахта зи тахт, Писарро кунад з-он ҷигар лахт-лахт. Писарро барад аз

Марав

Зи пиргашта баҳри ҷавонон зи раҳ марав, Мўи сапед дар паи зулфи сияҳ марав. Бингар маҳи шабоби худ андар маҳоқи шеб, З-ин беш дар

РАНЧУР

Туро ранҷур мебинам, Фиғон аз ранҷи дунёӣ! Дилат аз ишқ менола. Шаби торики танҳоӣ. Зи бахти худ пушаймонӣ, Пушаймонӣ надорад суд. Ниҳон дар хеш

ОШИҚАМ МАН

Ошиқам ман, Ошиқам ман, Ошиқи афсуни чашмони сиёҳат, Ошиқи лоли нигоҳи бӯсаҳоят. Ошиқам ман, Ошиқам ман, Ошиқи масти навозишҳои нармат, Ошиқи зори ҳамоғӯшии гармат.

ДАРЁФТ

Ишқи худро оқибат дарёфтам Чун умед аз ноумеди ҷаҳон. Ишқ дар боғи дилам пажмурда буд, Руст аз доғи дилам ӯ ногаҳон. Ишқи худро оқибат

ОРЗУИ ИШҚ

Чашми ман нуру сафо мехоҳад, Қалби ман сидқу вафо мехоҳад. Ҷони ман ишқи туву меҳри ман Меҳрубонии туро мехоҳад. Гар ту Фарҳодиву ман Ширинат,

БЕВАФО

Диле дорам, ки дилдоре надорад, Ғаме дорам, ки ғамхоре надорад, Муҳаббат ҷони ман дар оташ афканд, Ба оби дидаам коре надорад. Дигар аз ишқ

РОЗИ ДИЛ

Туром ан дуст медорам, Туро хоҳам, туро ҷуям, Ки то шоми маҳтобӣ Бароят рози дил гуям Туро дар хоб мебинам Шаби торики танҳоӣ, Ки

ИШҚИ АВВАЛ

Қуҷоиву куҷоӣ, ишқи аввал? Намеоӣ, намеоӣ чаро ту? Дигар як лаҳза, дареғо, Ба ёди худ намеорӣ маро ту. Куҷоиву қуҷоӣ, ишқи аввал? Ки аз

ДУШАНБЕИ ДИРУЗА – СТАЛИНОБОДИ ИМРУЗА

Ин шаҳри азими мо ки навобод аст, Аз қувваи ранҷу панҷаи фулод аст. Ин ҷой ҳамон Душанбеи кӯҳна бувад, Имрӯз бубин ки Сталинобод аст.

РОҲИ ОҲАН БА ДУШАНБЕ ОМАД

Ба асри Шӯро биёфт равнақ, Тамаддуну илм низ ирфон. Бигашт обод мамлакатҳо, Баланд шуд хоҷагии деҳқон. Замини вайрона-обёрӣ, Ба дашту саҳрост-об ҷорӣ. Ривоҷ ҳам

Сухан дар васфи Ватан

Бошад садои хуштарин бар гӯши дил сози Ватан, Субҳонаи худ мекунам ашки саҳарнози Ватан. Гоҳе ба савдо мебрад ганҷи Ватанро зумрае, Бон архи ҷонам

Махзари ман Точикистон

Тоҷикистон- мазҳари ман, Cарзамини камзамин, Ту саросар куҳсорӣ, Ту саросар сангзорӣ, Чунки фарзандони ту дар тӯли таърихи дароз Ҳар куҷо рафтанд, муште хок бо

Ёди Ватан

Зикри дили ман ҳамеша номи ватан аст, Авроди забони ман каломи ватан аст. Ман восифи ишқи ватани маҳбубам, Феҳристи китоби ман мароми ватан аст.

Ватан ту Танам

Ватан бар ман азизи ҳамчуноне бар танам ҷонам, Ба ҷуз нафъи ватан чизи дигарро ман намедонам. Ба номат эй диёри бахт ин аст аҳду

Ватан дехкон

Ватан сар мешавад з-огарди деҳқон, Зи “майдо”-ҳои хирманбодгарҳо. Ватан сар мешавад аз бурдаи нон, Ки мо хурдем аз хони падарҳо. Ватан – дилҷамъию озодии

Огози Ватан

Ватан сар мешавад аз гоҳвора, Зи шири поку аз пистони модар. Ватан сар мешавад аз он тавора, Ки онро сохта дастони модар. Ватан беҳбудию

Ватан ту равшании калбам

Тоҷикистон – рӯшонистони дилам, Аз таҷлили пур намоӣ манзилам. Гавҳари чашми маро бахшоӣ нур, З-офтобат ҷони ман созад ҳузур. Дар сукути ту садоям, эй

Гимни Тоҷикистон – Суруди миллӣ

Диёри арҷиманди мо, Ба бахти мо сари азизи ту баланд бод, Саодати ту, давлати ту бегазанд бод. Зи дурии замонахо расидаем, Ба зери парчами

Эҳтиром ба Ватан

Чи буи форам, эй дӯст, мерасад андар машоми мо, Мароми табрикоти наврӯзи, дар ҳар каломи мо. Ҳама андар Ватан, доранд ҷашни иди наврӯзӣ, Вале

Ватан

Баҳор омад, зи умрам боз як соли дигар бигзашт, Тамоми зиндагӣ оҳиста аз пеши назар бигзашт. Ба мисли гўшту нохун ман ҳамеша бо Ватан

БИЁ ЁРАМ.

Биё, ёрам, Биёву гул бибӯй аз навбаҳорон. Биё, ёрам, Биё, мастат кунад атри баҳорам. Биё, ёрам, Биёву бин гули ишқу умедам, Биёву чин гули

БАДКИРДОР

Дар деҳаи зебои мо Дар байни одамҳои нағз Бо хулқу бо отвори худ У пистаи пӯсидамағз Бошад мизоҷаш мисли дӯғ Гардад қадир бар оши

ЧИ БУДАСТ?

Як мардаки нишинос Рӯзе омад ба савхоз Фаҳмидем директор будаст Мардаки пуркор будаст Дар рафти сӯҳбати худ Аз рӯзи одати худ Ҳар киро ака

ИШКИ МАН

Ишқи ман ин турна не , к-ояд фақат рӯзи баҳор, Нест ё чун кӯчаи сарбас дар шаҳри қадим. Вай наметарсад зи фасли гаму сарди

МЕЬМОР

Ҳоли худам меьморам, Рӯи миз ҷои корам, Хонаи нав месозам, Иморат меандозам. Хишт болои хишт монам, Ман корамро медонам!. Назоратчӣ сармеьмор- Ин ҷо модаркалонаст.

ЗОҒУ УҚОБ

Буду набуд зоғе буд, Бадхӯру сер ҷоғе буд Бо уқобе дар саҳро Як саҳар рӯ ба рӯ шуд Бипурсид аз уқоб: « бигӯ ба

РОСТ МЕГЎЯМ

Гумон набаред Ки ман хурд ҳастам Ана мебинед Ҷорӯб дар дастам Бо ин ҷорубам Хона мерӯбам Дар даст кӯзача Давам бошитоб Ба сӯи чашма

НАҒЗАКАК ХОНЕД

Ба чагони азизи кишвари ман. Тозагулҳои ин гулистонед! Соли таҳсилатон муборак бод Шод бошеду нағзакак хонед! Донишу илм нури дидаи мост, Ҳар киро нест

ҶӮРОБҲОИ ГУЛДОР

Зочаҷони ширинам Туро ман мебинам Ашӯлае хонамат Ашӯлаам чунин аст Бишнав ки вай ширин аст Торикшуд шуд биёбон Ситораҳо дурахшон Дар ҳама ҷо аллакай

ШАББОДА

Дар гӯшаи моҳтобшаб Овои дил дорам ба лаб. Аз ёди дурам мевазад Шаббодаи пуртобу таб. Ҳайронтнигоҳи зори ман Дар осмони беканор. Аз он шаби

МАНУ ТУ

Дар ҷаҳон гӯшаву каноре нест, Ки надонанд номи Ленинро Одами бошууру солим нест, Ки надонад каломи Лелинро Аз китобаш муборизони ҳаёт, Машъали роҳи хеш

КУРТАИ ЧАКАН

Куртаи чакани ман Куртаи чакани ман Дар куртаам шукуфта Гул ҳои ватани ман Ҳар ҷо ки сафар кардам Чакан дро ба бар кардам Сайри

АЛЛА БИГЎ

Алла бигӯ ораста Гулдастаро оҳиста Хоҳаракам хоб барад Гиряҳоша об барад Алла бигӯ ки шояд Хоби гулдаста ояд Як лаҳза гирад ором Хонаю дари