Аввал Архив

Ғумайяк

Боз рузе мешавад сабзу гулистон Ғумайяк Чун гулистони Ирам бостонсарои Ғумайяк Ҳиммати мардони номи номдораш мекунанд Бар сари нуки забон оранд нишони Ғумайяк Дар

Сирри дил пеши касон гуфтани мо беадабист,

Сирри дил пеши касон гуфтани мо беадабист, Харфи ҳис кори нигоҳ асту сухан зери лабист. Гунчаро майли шукуфоӣ фаро омаду лек, Арақи шарму ҳаё

Менагуям ба касе,роз,миёни ману туст,

Менагуям ба касе,роз,миёни ману туст, Хар чи дорем ба миён,кори нихони ману туст. Наравам чониби майхона,ки гуям ду сухан, Он ду харфи хушу зебо

Аз ин ҷаҳон номи некў баред

Чу тан дорию бахту ҳар ду ҷавон, Бияндўз номи накў дар ҷаҳон.! Ҷавони накўном воло бувад, Аз он номи некў ба боло равад! Бувад

Танро фидойи дин кунед

Тан аз баҳри дин базл кардан равост, Чу динро фурўшанд, ҷонаш баҳост! Бувад марди диндор фархундабахт, Мар ўро бувад дин биҳ аз тоҷу тахт!

Молро фидойи тан кунед

Зи баҳри тану ҷон бувад сўзиён , Касеро, ки хоҳад расидан зиён. Чу ҷон гашт хоҳад ҳаме коста, Чӣ дармон, ба ҷуз додани хоста?!

Ба ноозмуда ҳамроҳӣ макунед

Касе, к-озмудиш дар неку бад, Ба неку ба бад ёри ту ў сазад ! Накарда касеро касе озмун, Бувад бехирад, гар кунад раҳнамун! Чу

Даст ба камари ҳар кас мазанед

Надида касеро гаҳи сулҳу ҷанг, Нашояд задан дар камаргоҳ чанг! Ҳама кас чунон дон, ки аз ту биҳанд, Агарчи ба зод аз ту киҳ

Корҳоро ба газоф макунед

Газофа бувад кори девонагон, Газофа надиданд фарзонагон! Газоф аст гуфтору кори ту лоф, Ба охир пушаймонӣ орад газоф! Чунин гуфт дар дафтар он марди

Чу дар коре шавед, берун омаданро некў бингаред

Ба коре, ки андар шудан ройи туст, Бурун омаданро нигаҳ кун дуруст! Бибин, гар тавонӣ бурун омадан, Пас он гоҳ кун азми андар шудан,

Ба корҳо сустӣ макунед

Чу хоҳӣ, ки коре кунӣ ногузир, Чунон кун, ки бошад туро дилпазир! Ба фарҷому анҷом андар нигар, Бипаймой аввал накў пову Сар! Чу вақт

Ба корҳо шитоб макунед

Писандида ҳаргиз набошад шитоб, Шитоб афканад ҷони мардум ба тоб! Шитобандаро дар ҷаҳон ном нест, Ба гетӣ шитобандаро ком нест! Касе, к-ў ба коре

Кори ноҷустанӣ маҷўед

Зи ноҷустанӣ кам шавад обрўй, Кӣ гўяд, ки ноҷустаниро биҷўй?! Ҳар он, к-ў ба ноҷустанӣ дил ниҳад, Гуле барканад наѓзу бар гил ниҳад. Ба

Кори нокарданӣ макунед

Ҳар он, к-ў кунад кори нокарданӣ, Бувад бар раҳи кеши оҳарманӣ ! Зи нокарданӣ корҳо дур бош, Хирад подшо кун, ту дастур бош! Ҳар

Ногуфтанӣ сухан магўед

Зи ногуфтанӣ ҳар ки бошад хамўш, Дилаш аз шунидан наёяд ба ҷўш. Зи гуфтори беҳуда ҷуз ранҷ нест, Чу хомўшӣ андар ҷаҳон ганҷ нест!

Панди ҳақимон пазиред

Бибояд пазируфт панди ҳаким, Ки панди ҳакимон биҳ аз зарру сим! Танатро зи панд аст бисёр суд, Аз он кас, ки гўяд, бибояд шануд!

Балоро пазира мешавед

Касе, к-ў бувад бар хирад мубтало, Гурезанда бошад зи доми бало. Бало чун бибинӣ, аз ў даргузар, Макун дар бало хешро хирасар! Балоҷўй мардум

Корро ба донандагон фармоед

Ҳар он кас, ки бинад хирад ёри хеш, Ба наздики доно барад кори хеш. Ба доно супорад зимому лагом, Ки доно ба ҳар кор

Хештаншиносро аз мо дуруд диҳед

Касе, к-ў тани хештанро шинохт, Ба майдони ком аспи иқбол тохт. Касе, к-ў шиносандаи хештан Набошад, бувад дев ё аҳраман! Гар ў хештанро шиносанда

Дар оѓози ин сухан гўяд

Ҷаҳондида диҳқон чунин кард ёд, Ки Кисро чу тоҷи шаҳӣ барниҳод, Ба пирўз рўзе яке сур кард, Ҷаҳонро аз оҳарманон дур кард. Ба доду

Гуфтор андар хирад

Чу дониш бувад бо хирад, биҳтар аст, Ки кон дониш асту хирад гавҳар аст! Хирад барнишонад абар тахти оҷ , Хирад барниҳад бар сари

Пандномаи Анўшервон

Сипос аз Худованди чархи баланд, Ки дар дил нагунҷад аз ў чуну чанд. Ҷаҳонофарин кирдигори сипиҳр, Фурўзандаи пайкари моҳу миҳр, Ба ҷуз бандагӣ мар

АТОИ ҲАҚ ТАЪОЛО

Чор  чизат  аз  атоҳои  карим, Бо  ту  гӯям,  ёдгираш,  эй  салим. Фарзи  ҳақ  аввал  ба  ҷо  овардан  аст, Волидайн  аз  хеш  розӣ  кардан  аст.

БОИСИ ЗАВОЛИ САЛТАНАТ

Чор  чиз  омад  фасоди  подшоҳ, Бо  ту  мегӯям,  вале  дораш  нигоҳ. Аввал  андар  мамлакат  ҷаври  амир Дигар  он  ғафлат  ки  бошад  дар  вазир. Ранҷи 

ОБРӮРО  БИЯФЗОЯД

Мефизояд  обрӯ  аз  панҷ  чиз, Бо  ту  гӯям,  бишнав,  эй  аҳли  тамиз. Дар  саховат  кӯш,  агар  дорӣ  ғано, То  физоят  обрӯят  аз  сахо Бурдборию 

ТАРИҚИ  ЗИНДАГОНӢ

Нохушӣ  дар  зиндагонӣ,  эй  валид, Мардро  аз  хӯи  бад  гардад  падид. Он  ки  набвад  мардро  феъли  накӯ, Мурда  медонаш,  ки  набвад  зинда  ӯ. Ҳар 

ТАҶРИД  ВА ТАФРИД

Гар   сафо  мебоядат  таҷрид  шав, В-ар  хабар  дорӣ ,  эй  аҳли  дид  шав. Тарки  даъвӣ   ҳаст  таҷрид,  эй  писар, Фаҳм  кун маънии  тафрид,  эй 

Одами Бахил

Се  аломат  зоҳир  омад  дар  бахил, Бо  ту  гӯям  ёд  гираш,  эй  халил. Аввало  аз  соилон  тарсон  бувад, В-аз  балои  ҷуъ  ҳам  ларзон  бувад.

ФОИДАИ СИЛЛАИ РАҲМ 

Рав  ба  пурсидан  бари  хешони  хеш, То  кӣ  гардад  муддати  умри  ту  беш. Ҳар  кӣ  гардонад  зи  хешованд  рӯй, Бегумон,  нуқсон  пазирад  умри  ӯй.

ДАР  ДУНЁ  АЗ  ОН  ХУШ  НАБОЯД  БУД

Шодии  дунё   саросар  ғам  бувад, Сури  ӯро  дар  ақиб  мотам  бувад. Наҳи  “ло  тафраҳ”  зи  дунё  гӯш  дор, Ҷои   шодӣ   нест  дунё,  ҳуш  дор.

ҲАДАҲА

Рамазон омаду мулло ҳадаҳа, Шикамаш чун дафи гӯё ҳадаҳа. Дараке ёбад аз ифторе агар, Бидавад бесару  бепо, ҳадаҳа. Мо зи муллову гапаш дар ҳазарем,

Модарҷонам

Нафрат куни дар ин дунё . Ҷавобош нафрат ойад. Гуму дарди ҳасрати дунё Бар сарат чунон ояд

Сухан

Сухан навиштам бо оби дида. Суханро аз харсу чида-чида . Ошиқ шудам ба нокасе. Рузе рафт бо дигар касе. Маро сузонду чеҳра хандон буд

Модарҷонам

Модарам эй модари ғамхораам, Будаи шабҳо сари гаҳвораам. Ман ба хоби нозу лек бедор ту, Модарам эй модари бечораам. Модарам доди дили бекинаам, Меҳри

Дар 63-солагӣ

Бидидӣ, эй падар синни Паямбар Зи лутфу қисмати Аллоҳи акбар Бубинӣ роҳати фарзандҳоро Фароғат бахшадат ин хонаву дар. * * * * * *

Эй модари биҳиштӣ

Дилсӯзу меҳрубонӣ, эй модари биҳитштӣ. Дар сарзамини меҳри донам умед киштӣ! Дорам умед аз ту, бахти сафед аз ту, Охир ту ояҳое аз бахту

Салом Модар

Ба номи ту ин, калон модар, Бар шири ту, эҳтиром модар, Ҳар соату субҳу шом, модар, Аз ҷону дилам салом модар! Ту ранҷ кашида

Ҳурмати падару модар

Ба пирӣ хидмати модар, падар кун, Ҷавонию чунун аз бадар кун! Мазан таъна бар эшон аз дили сер, Ки дигар ёбӣ замон, гардӣ ту

Нахоҳам ман

Нахоҳам ман на гармову на сармо Нахоҳам ман на ганҷнву на зарҳо Ягона хоҳише дорам ҳамин аст: Бароям дасти модар бошаду бас Ки гирад

Ин қадар ту зебоӣ

Ин қадар ту зебоӣ, Ин қадар дилороӣ, Қуввати дили моӣ, Нури чашми биноӣ, Водии Ҳисори ман, Мулки зарнисори ман. Пахтаи ту тилло шуд, Мардумат

Тарҷумаи ҳоли шоир

Оина чин оина, симурғи мусофир , ҳон! Дар буткадаи бовар бо хотири саргардон. Девору дару занҷир кай доми муҳаббат буд, Яъне ки накун соат,

Умеди ман аз ишқи ту шуд барбод

Аз оинаи чашмам тасвири ҳаёт уфтод, Вақте, ки умеди ман аз ишқи ту шуд барбод. Аз коргаҳи гавҳар як силсила ашки ман, Шуд ҳуҷҷати

Кайфи зиндагӣ нест

Шамолу шаб, шамолу шаб, сафо нест, Ситора дар навори кибриё нест. Дили ман орзуманди надорад. Дилам дигар ба дунё ошно нест. Ғараз ҳам нест,

Дилбарам

Дилбарам дилрабои дигаре шуд, Дилбарам дилдодаи дигаре шуд. Биё ки ман туро ёд кунам. Ба пеши хонаат рафта файрот кунам.

Дар ҳаққи Мунира Ҳакимова

Шарики туй ба ҳар манзил, Гуле буди ба ҳар маҳфил, Ҳунармандонро ҳамдил, Ба рӯзи ид куҷо рафтӣ, Зи мо дорулбақо рафти! Буди ту беҳтарин

ПАНДУ  НАСИҲАТ

Хоб  кам  кун  авали  рӯз,  эй  писар, Нафсро  бадхӯ  маёмӯз,  эй  писар. Охири  рӯзат  накӯ  набвад  маном, Пештар  аз  шом  хоб  омад  ҳаром. Аҳли 

ҒАНИМАТ  ДОНИСТАНИ  УМР

Умрро  медон  ғанимат  ҳар  нафас, Чун  равад,  дигар  наёяд  бозпас. Ҳеҷ  кас   аз  худ   қазоро  рад  накард, Ҳар  кӣ  розӣ  аз  қазо  шуд  бад 

Инсон мешави?

Беранҷу ҷафо соҳиби унвон нашавӣ, Бар тахт расӣ, вале Сулаймон нашавӣ. Дар асл агар нест, Худо дар дили ту, Сад бор ба Ҳаҷ равӣ,

Мухаммад САВ — НАЗМ

САРИ МАН ХОКИ ПОЯТ Ё МУҲАММАД. МЕМИРАМ МАН БАРОЯТ Ё МУҲАММАД. БА ДАРДИ МАНИ БЕ БЕЧОРА ДАВО КУН. КИ ТАНҲО ТУИ ДАРМОНАМ Ё МУҲАММАД.

Худовандо мададам кун

Ё Раб ту маро саркашу мастам накунӣ. Дар кори худат кутоҳдастам накунӣ. Сабру тоқатам деҳ дар рузӣ сахтӣ. Муҳтоҷ ба мардумони пастам накунӣ.

Худоё

Шудам ошиқ ба Қурьонат Худоё. Шудам ошиқ ба Гуфторат Худоё. Шудам ошиқ ба он Дунё Худоё. Шудам ошиқ ба Дидорат Худоё.

Намозу рузаи қазоӣ

Чаҳорсола намози қазоӣ дорам ман, Чаҳорсола намози қазоӣ дар гардан. Чаҳорсола намози қазоии худро Ба рӯи хирмани испеди пахта мехонам, Ба пахтазори сафеди шукуфта

Бисмиллоҳир раҳмонир раҳим

Ибтидо  мекунам  ба номи  Худо, К-аз  ду  ҳарф  офарид  арзу  само. Номи  ҳақ бар забон  ҳамеронам, Ки  ба  ҷону  дилаш  ҳамехонам. Молику  сониъу  қадиму

Лоиқо

Лоиқо сузиши қалбат шабаҳи сузи ҷигар нест, Чун дафтари ашъори ту дар даҳр гуҳар нест. Он лаззати ширин, ки ашъори ту дорад Дар канду

Эмомалии Раҳмон

Эмомалии Раҳмон шуд   пешвои муаззам Давлати тоҷиконро зи нав кард у муназзам Ба мардуми мамлакат шоди бахшиду сурур Вақте ки буд чеҳраи мардуми мо

Диёре бошадам чун Тоҷикистон

Диёре бошадам чун Тоҷикистон Баҳори бехазону боғу бустон Ба ҳар як гушаи олам бигарди Намеёби чу у зебо гулистон Ба монанди ҳамон тифле, ки

Узбеку тоҷик

Узбеку тоҷик аз азал Ҳастанд пайванди ягдигар Ин ду миллат аст бародар Фарзанди як падар модар Навойи шоири узбек Саьди аст  булбули точики Ҳар

Агар хоҳи

Агар хоҳи ки рози дахҳр дони Наёби чуз китоб пайванди ҷони Барои ҷумла бар мақсуд расидан Ту мебояд варо аввал бихони Агар қадраш надони

Ду чашми роздони ту

Ду чашми роздони ту, маро ҳамроз мехонад, Сано гӯям чашмонат, маро дамсоз мехонад. Ба дил мавсими гул овардию боре бигуфтиям: “Туро гулҳои мастонам, ба

Гар моҳ шави назар

Гар моҳ шави назар ба рӯят накунам Гар об шави куза ба ҷуйят наравам Гар дастаи гул шавию афти ба замин Вало ба худо

Диёрам Тоҷикистон

Диёрам Точикистон ном дорад Фазои дилкашу ором дорад Магу аз шуҳрату шони Бадахшон Чу Помир дар ҷаҳон як бои дорад Зи Хуҷанду Ҳисори бостонаш

ПАДАР

Беозору меҳрубон, Ҳастед шумо падарҷон. Баҳри моён кӯдакон, Азиз ҳастеду кордон. Эй падари хушзабон, Нури фарри хонадон. Бошед сиҳад саломат, Бар сари хурду калон.

Сухан

Сухани ман дили сангро шиканад шаке нест Кулфату ғам бираҳонад зи дилат шаке нест Шубҳа дори ба каломи хеш бигӯ ҳарфе зи худ Ҳар

Эй дил

Эй дил бигу ëри вафодо рам ку? О неки ба ишқи у гирифто рам ку? Шаб то ба саҳар дар ғами у беморам. Дармони

Баҳор омад

Баҳор омад ба саҳрову дару дашт, Ҷавони ҳам баҳоре буду бигзашт. Сари кабри ҷавонон лола руяд, Даме,ки маҳвашон ояд ба гулгашт.

Аё модар

Аё модар бирафти дар ҷавони, Бароям сард гашта зиндагони. Куҷо шуд хандаву меҳру садоят, Куҷо шуд он нигоҳи пурсафоят. Аё модар бирафти аз бари

Ин манам

Ин манам он содаи дилбаста бар чашмони ту. Ин манам девонаи гумроҳа аз гамҳои ту. Ин на ман бошам ки ишқатро кунам гаҳ зери

Ошиқи

Ту ишқи ман ту ёри ман эй Нигина Ту меҳрубонам ғамбурорам эй Нигина Туро ман ҳар шаб ёд мекунам эй Нигина Ки хушбахт ба

Наврӯз

Баҳорон шуд,баҳорон шуд, Ҳама ин ҷо гулисто шуд. Даруни майса гулзор шуд, Баҳорон шуд,баҳорон шуд. Баҳорон шуд,баҳорон шуд, Ҳама ҷо сабзазорон шуд. Гули лола

Падар ва Модар

Падар хуб аст, модар нозанин аст. Бародар меваи руи замин аст. Азизон қадри ҳамдигар бидонед, Ки умри одами зери замин аст

Шеър дар бораи 9-уми май Рӯзи ғалаба

9- май

Чанги шадид бархест , Мардумонро карда он нест. Дар байни тиру туфанг, Онхо чангиданд бо нанг. Аз мурдаи фарзандон, Ашкхо чун чуйи равон. Аз