Ватан Архив

Ман аз неши забони худ битарсам

Зи хоку санг бас оина созанд, Зи неши мор бас нӯшина созанд. Агар бӯзина одам шуд, бубинед Зи нав аз одамй бӯзина созанд. Ҳама

Ватанам

Ҷон ба қурбони ту, эй меҳани хунинкафанам, Будӣ байтушшарафам, гаштаӣ байтулҳазанам. Душманат чор тараф аҷнабию хонагиянд, Тани танҳо ба чӣ ниру сафи аъдо шиканам?

Давлати ҳамситораҳо бошад

Кай ҳама ҷангу моҷаро гузарад, То азоби ману шумо гузарад? Ё Баҳоваддини балогардон, Ҳеҷ донӣ, ба мо чиҳо гузарад? Сад бало омадаст бар сари

Ватан асту мадори ҷону тан аст

Ҳар чӣ дорам дар ин ҷаҳон Ватан аст, Ватан асту мадори ҷону тан аст. Гунаҳи мост, ҳолия ин хок Мадфани мурдагони бекафан аст. Бо

Ватан

Эй миллати хобида. бистезу талоше кун! Эй қавми ҷафодида, бистезу талоше кун1 Эй охи гиреҳхурда дар ҳанҷараи таърих, Эй ҷони ҳаросида, бистезу талоше кун!

Як боғи пур аз имон якбора бишуд толон

На мову на ман ҳастӣ, ин мову манихо чист?! Дандон зада бар дандон. дуниву даниҳо чист! Аз хеш нарафтӣ дур, то хеши диле ёбӣ,

Бандаи додхоҳро монам

Пеши ту дарду оҳро монам, Бандаи додхоҳро монам. Рӯ ба рӯ бо нигоҳи сафшиканат Кишвари бесипоҳро монам. Гарчи пушту паноҳи ман ишқ аст, Яккаи

Маро гӯянд ахтар

Агар гӯянд, махзан гир, ман махзан намегирам, Ки лак-лак ганҷи махзанро ба як арзан намегирам. Маро гӯянд, ахтар гир аз боми фалак бе дӯст,

Мо ҳам зи дарди ишқ даме

Мо ҳам барои хеш ҷаҳон офаридаем, Мо ҳам зи дарди ишқ даме н-орамидаем. То бо бисоти хотири ёр ошно шавем, Эӣ бас зи хеш

Чу як пири хирад мирад, бимирад ҷумла осорам, Чу як ҳамсоли ман мирад, гаронтар мешавад борам. Дарахте бишканад, гӯӣ миёнам бишканад, эй дод! Чу

Айвони гулфишони туро ёд мекунам

Аз дур ошёни туро ёд мекунам, Дар ҳар куҷо нишони туро ёд мекунам. Аз кӯчаҳои шаҳр хаёлӣ чу бигзарам, Айвони гулфишони туро ёд мекунам.

Ватан

То ҳастаму то ҳастй, ҳамрози ту хоҳам буд, То сози даме дорам, дамсози ту хоҳам буд. Андар дили пуршӯрам то нашъаи дарде ҳаст, Мафтуни

На авватин, на охирин, ёд аз мани ошиқ кунед.

Рӯдборонем гар чун мавҷ пайвастем мо, Ҳушёронем гар дар базми дил мастем мо. Пеш аз мо будаанду баъди мо бошанд низ, Лек ҳоло соҳиби

Туро пайдо кунам, эй кош, то пайдо кунам дилро!

Сабукборему бори оламе бар дӯш мегардем, Дар оғӯши ҷаҳон дар ҳасрати оғӯш мегардем. Агар исён кунем, офоқ метаркад ба рӯи мо, Даруни сина тӯфонҳову

ОРЗУИ ХОМ

Дар ғами номуси миллат Камтарин тоҷик агар чун ман бисӯзад, Аз фурӯғи рӯзи миллат Бемуҳобо хонаи душман бисӯзад! Баҳри истиқлоли миллат Камтарин тоҷик агар

КИШВАРИ МАН МОДАРИ МАН

Чашмаҳоят — чашмаи шеъру суруд, Қуллаҳоят — садри пайғому дуруд, Хоки покат — сохати буду набуд — Тоҷикистон, кишвари ман, Модари ман, модари ҷонпарвари

ХОКРӮБ

Дар кӯчаҳои шаҳр Ҳар субхдам нигар — гири хамидае, Меҳнаткашидае Ҷорӯб мезанад Дар мижжаҳои ӯ Хобида гардҳост. Дар кӯзапушти ӯ Зардоби дардҳост. Мурдасту зинда

ХОКИ ВАТАН

Тоҷикистон — мазҳари ман, Сарзамини камзамин, Ту саросар кӯҳсорӣ, Ту саросар сангзорӣ, Чунки фарзандони ту дар роҳи таърихи дароз Ҳар куҷо рафтанд, муште хок

ДАР ВАРЗОБ

Ҳар ду нишастаем Дар рӯи тахтасанг, Ҷорист рӯди маст Пуршӯру бедиранг. Ҳар ду нишастаем Беҷурму бегуноҳ, Дилҳои ташнаком, Лабҳои бӯсахоҳ. Ин дам насиби мост

БАЪД АЗ ҲАЗОР СОЛ…

Ҷавоб ба ҳасудони Рӯдакӣ, хосса ба шоири ҳасуд Абӯзироа, ки дар мазаммати устод фармудааст: Агар ба давлат бо Рӯдакӣ на ҳамсолам, Аҷаб макун, сухан

ГУЛҲОИ ТОҶИКИСТОН

Дар кӯҳу пуштаи мо, Дар боғу киштаи мо Гул бируяд беҳисоб Бо рангу буйи ноёб. Номҳои зебо доранд, Қимати дунё доранд. Бояд онҳоро донем,

Ду додарак – Ду бодбарак

Ду додарак, Ду бодбарак, Ду болбарак, Тори сарак, Боло барад, Зебо парад, Ду орзу, Аз сӯ ба сӯ, То осмон, Бар ҷовидон

23- Феврал — Рузи артиши миллӣ

Шеър дар васфи артиши миллӣ Аё кишвари ман ту гавҳари ман, Ҳамеша боши сарсабз, аё сарзаминам! Муборак бодо иди артиш эй далерон! Кунун 23-юми

ВАСФИ ИСТИҚЛОЛ

Нӯрест ба дидагони мо Истиқлол, Зӯре ба тану равони мо Истиқлол. Як миллати пошхӯрдаро ҷамъ овард, Пайвандгарди ҷаҳони мо Истиқлол. Бо пайки хушаш ҳама

БЕҲТАРИН МАКТАБ

Ҷилваи парчами мо Истиқлол, Фараҳи ҳар дами мо истиқлол. Мақсаду матлаби мо Истқилол. Беҳтарин мактаби мо Истиқлол. Ҳама фирӯзии мо Истиқлол, Рӯзи мо, рӯзии

МУБОРАК ҶАШНИ ИСТИҚЛОЛ

Ҷаҳондонис Истиқлол, Ҷаҳонхонист Истиқлол, Ҷаҳонсозит Истиқлол. Ҷаҳонибонист Истиқлол. Зи нури поки Истиқлол Саропо мо дурахшонем. Ба раҳи худшиносиҳо Қадам мардона мемонем. Ба амри поки

ИСТИҚЛОЛ

Зиндагӣ дар ватанам озодист, Нафаси дил ба танам озодист. Мезанад болу бувад болида, Маънии ҳар суханам озодист. Ғунча-ғунча-ст ҳама вораста, Бар-барги чаманам озодист. Гулфишонист

ИСТИҚЛОЛ

Бод истиқлол ҷовид Дар фазои Тоҷикистон. Дар дили ман дар дили ту, Ҳамватан, чун ишқу дармон. Сози Истиқлол эъҷод аст, Миллати мо бас сарфароз

Ватан

Ватан Ватан Ватан Ватан, Манам ба ту тани батан. Касам агар каси туам, Хасам агар хаси туам. Вучуди ту аз ду тан, Тану замини

Тоҷикистон

Тоҷикистон давлати яктои ман Тоҷикистон меҳвари яктои ман Ҳар канорат мемонам азиз Чунки ҳастӣ Модари танҳои ман

НИЁИШИ ИСТИҚЛОЛ

Ба Истиқлоли меҳан саҷда орам, Намозамро ба даргоҳаш гузорам. Бихонам ояти шукронааш беш, Ки ҳаст он ҳадяи Парвардигорам. Бибӯсам парчами сабзи Ватанро, Хазони дил

ВАСФИ ИСТИҚЛОЛ

Месароям маснади волои истиқлол, Медамат хуршед аз фардои истиқлол. Зери бари минати ғайре будан талх аст, Коми мо ширин шуд аз ҳавлои истиқлол. Ҳафт

Тоҷикистон

Ту хуршеди ҷаҳонӣ, Тоҷикистон, Азизу меҳрубонӣ, Тоҷикистон. Ба обу хоки ту шукрона дорам, Нигини ин ҷаҳонӣ, Тоҷикистон. Ҳазорон чашмаҳову кӯҳу гулшан, Чу зебо ахтаронӣ,

Ватан

Ватан ватан ватан ватан Манам ба ту тани батан Қасам агар каси туам Хасам агар хаси туам Вуҷуди туст аз ду тан Тани замину

Кайфи зиндагӣ нест

Шамолу шаб, шамолу шаб, сафо нест, Ситора дар навори кибриё нест. Дили ман орзуманди надорад. Дилам дигар ба дунё ошно нест. Ғараз ҳам нест,

Узбеку тоҷик

Узбеку тоҷик аз азал Ҳастанд пайванди ягдигар Ин ду миллат аст бародар Фарзанди як падар модар Навойи шоири узбек Саьди аст  булбули точики Ҳар

Ёрӣ

Яке борон шуд Сели калон шуд Дар деҳи хомӯш Доду фиғон шуд: “Бузғоларо бурд” “Гусоларо бурд” Аз чор ҷониб “Баргиру мон” шуд Рафтам ба

Забони тоҷикӣ — забони модарӣ

Дустдорам забони рӯдакиро. Забони тоҷику форси дариро. Забони тоҷикӣ мероси модар. Ширин асту ба ҷони мо баробар Забонам ифтихори милати ман Забонам ифтихори давлати

МАН КАЛОН МЕШАВАМ

Ман калон мешавам, Қаҳрамон мешавам, Бар диёри худам, Посбон мешавам.   Гул барин дар чаман, Бишкуфад бахти ман. Доимо дар дилам, Маҳкам аст ин

Чи дунёест?

Зебо Точикистон Саросар чун гуле дар сунбулистон Хазорон бор гарди гирди олам, Наёби манзиле чун Точикистон. Макои кухсор дорад-Бадахшон, Маконе пур зи оби соф-Хатлон.

Суруди Миллии Ҷумҳури Тоҷикистон

Диёри арҷаманди мо, Баа бахти сари азизи ту баланда бод, Саодати ту, давлату ту бегазанд бод! Зи дурии замонахо расидаем, Ба зери парчами ту

Ватан эй Ватан!

Модари ҷони ман астӣ,эй Ватан Хонаи ман,бахту армони ман астӣ, эй Ватан. Гарчӣ дини хешро дорам вале, Дину имони ман астӣ,эй Ватан. Мекунам шукронаи

Баҳри Пешвои миллат — Эмомалии Раҳмон

Эй давлати ободу бо нуфузи мо Эй Сарвари адолатхоҳу дилсузи мо. Бимонад давлатат то абад поянда Боши болои давлат ҳазор сол зинда Хоҳем аз

Шеъри тоҷикистон

Чи дунёест?-зебо Тоҷикистон Саросар чун гуле дар сунбулистон Ҳазорон бор гарди гирди олам, Наёбӣ манзиле чун Тоҷикистон. Макони кӯҳсор дорад-Бадахшон, Маконе пур зи оби

Эмомалӣ Раҳмон

Фахрам аз он ки Тоҷикистониям, Аз пушту авлоди Оли-Сомониям. Такмилбахши давлати Тоҷикон, Шахси бузург Эмомалӣ Раҳмон!

Шери Модар

Модарам ин ранги зарду оҳи пурдардам надид Сухтам ман аз ғаму у чашми гирёнам надид. Гуфт ки нонёб шав то бурдаи нонат хурам, Ман

ЗАБОНИ ТОҶИКӢ

Нест исме ҷовидону нест ҷисме ҷовидон, Зери гардун бонишону бенишон миранда аст. Гар наёбад насли инсон ҷони ҷовид аз сухан, Ин тану тӯши амонат

ТОҶИКИСТОН

Тоҷикистон, обу хокам обу хоки поки туст, Ту маро ҳам ҷои ҷон, ҳам ҷои дил, ҳам ҷои чашм. Ман қадам ҷун мениҳам, дар зери

ДУШАНБЕ

Аз Душанбе кӯҳан имрӯз фақат афсона монд, Чанд чинори сӯхта ҷое, ҳам ду –се дар хона монд. Аз гузашти шаҳр пурсидам зи пири гӯзгор,

АЗ НАВ НИҲОДЕМ ТОҶ БА САР

Чун Оли Сомон ёфт шикаст, Рафт шӯҳрати тоҷик зи даст. Аз паси толеи мо, Манғит рӯи тахт нишаст *** Шуд кӯи мо дар кӯҳу

Нашъаи май оқибат девонагӣ ёд оварад,

Аз дили зорам нафас маъюс меояд бурун, Бӯйи шамъи кушта з-ин фонус меояд бурун. Дар гулистоне, ки гардад гулруҳи ман ҷилвагар. Сабзааш ҳамчун пари

Гул дар ямани

Дар гулшане, ки мақдами он гул расидааст, Аз рӯйи боғ ранг чу шабнам паридааст. Наққош дасту бозуи худ бӯса мезанад, Гӯё камони абрӯйи ӯро

ЗИНДАЁД

Ба ёди устоди равоншод Ашӯр Сафар Шоиро, дар шеъри худ дар рӯзгорон зиндаӣ, Чун суруди обшори кӯҳсорон зиндаӣ. Бо умеди рӯзи фардо зиндагонӣ доштӣ,

Нолаи ишқ

Фарҳод нола мекунад аз тешаам ҳанӯз Ояд садо зи турбати ҳампешаам ҳанӯз. Паймонаҳо ба муҳтасибон ошно шуданд, Пинҳон даруни санг бувад шишаам ҳанӯз. Гулҳо

РУБОИЁТ

Наврӯз, биё, ки бахти фирӯзи манӣ, Армони муҳаббати дилафрӯзи манӣ. Чун гулхани ту забона дорад ишқам, Дилсӯхтаам ману ту дилсӯзи манӣ. * * *

Душанбе

Чидам гули садбарг зи гулзори Душанбе, Бурдам ба дари хонаи дилдори Душанбе, Гуфтам. ки дар ин ҳар варақи ғунча ниҳон аст Рози ману рози

Садсола кучидам вале…

Аз зодбуми хештан бо хотири озурда рафтам, Бо дарди дил, бо дарди сил, бо чеҳраи пажмурда рафтам. Ҳар кас, ки рафт аз масканаш хоки

Шаҳри сиёҳ

Аз шаҳри ман ба ғайри сафедии пахтааш, Дар ёди ман сафедии дигар намондааст. Ҳар одамаш мусаввадаи одам асту бас, Як одами сафед ба хотир

Таби сурх

То хонаи ман масофаи бисёр аст, Расмам ба ду чашми чор дар девор аст. Аз рӯи ман оинаи ман сер нашуд, Оинаи ман мунтазири

Ҷунбиши гаҳвораи сабзаш — ҷунбишн набзаш

Ҳар дам чаро ҷаноза бихонем? Ҳар дам чаро кабӯд бипушем? Ҳар дам чаро бародари худро Хунинкафан ба хок супорем? Дасту бағал кушода биёед Аз

Чашмҳои дурбинҳо кӯр бодо!

Аз ҳавои Тоҷикистон мезанад ҳар дам ҳавоӣ, Ҷола-ҷола, ҷола-ҷола, чола-чола ҷолаи тир. Дар миёни қоши духтарҳои тоҷик мешукуфад Лола-лола,лола-лола, лола-лола лолаи тир. Дар ҷигар

Ҳамватанҳоям ватанро бурдаанд…

Ахтарон дар шишаи ҳафт осмони Точикистон, Ҳар яке аз тири Сангак як шикоф аст; Дар заминаш шишаи поки дили кӯдак шикоф аст. Гар дар

Кӯлоби як баёзи пур аз сураи намоз

(Ба гиромидошти хотираи Ҷиёнхон Ризо) Бо хунҳо муҳаббати ҳамхунӣ рехта, Пулҳои хешу таборӣ Дар обҳои чашми ятимон шикастаанд. Кӯлобам аз миёна ба ғафлат ҷудо

Аз тирашаб баромаду дар хун нишасту рафт

Насли ҷавони мардуми ман як дарахт буд, Аз беху бун ба вақти шукуфтан шикасту рафт. Насли ҷавони мардуми ман як сапеда буд, Аз тирашаб

Само буғзе ба дил дорад

Само буғзе ба дил дорад, аво абрист, меборад. Дилам ғамгин, сарам вазнин, намедонам чӣ мефорад. Фазои шаҳр хоколуд – рӯзи хокборон аст, Ту гӯӣ

ДАР ҚАТОРИ ҚУЛЛАҲОИ ТОҶИКИСТОН

Дар қатори қуллаҳои Тоҷикистон, Дар қатори қуллаҳои сангу хок Қуллаи дигар ба гардун сар кашид – Қуллаи шеъри баланду рӯҳи пок. Қуллае андар қатори

РУБОИЁТ

Бар мадфани модарам чу гул бигзорам, Ман мӯи сафеди хешро бишморам. Чун панҷаи хуршед сарам бинвозад, Аз панҷаи нарми модарам ёд орам. Ёрон ҳама

СУОЛ АЗ МОДАРИ ТОҶИК

Модари тоҷики ман, Эй модари бисёрфазанд, Дар мақоми аввалӣ дар силки зодан, Дар мақоми аввалӣ ҳам низ дар фарзанд мурдан… Зоданат оё барои оҳу

БАҲОНА ЧИСТ? НОМИ ХАЛҚ!

Замона бенизом шуд, баҳона чист? Номи халқ! Ҳалолҳо ҳаром шуд, баҳона чист? Номи халқ! Хазинаҳо тамом шуд, баҳона чист? Номи халқ! Ватан ба коми

ФАРДОИ ДУШАНБЕ

Душанбе шаҳри мо, гаҳвораи мост, Дар ин ҷо зиндагии мост дилкаш, Бад-он шарте ҳавояш тоза бошад, Набошад дуди ин симонзаводаш. Бувад ҳар шаҳрро овозаю

АЗ БОМИ ҶАҲОН, АЗ НОМИ ҶАҲОН

Офтобо, бори дигар хонаро пурнур кун, Дӯстонро шод гардон, душманонро кӯр кун! Шамси Табрезӣ Гарчи шуҳратманд чун Боми Ҷаҳонанд, Кӯҳҳои мо ҷавонанд. Аз замоне

НАМАКИ ХАЛҚ

Гарчи шоир минбари виҷдони халқ аст, Гарчи шоир ровии армони халқ аст, Нони шоир аз сухан не, Нони шоир нони халқ аст. Халқ мехоҳад,