Тоҷикистон Архив

Тоҷикистон

Тоҷикистон давлати яктои ман Тоҷикистон меҳвари яктои ман Ҳар канорат мемонам азиз Чунки ҳастӣ Модари танҳои ман

Тоҷикистон

Ту хуршеди ҷаҳонӣ, Тоҷикистон, Азизу меҳрубонӣ, Тоҷикистон. Ба обу хоки ту шукрона дорам, Нигини ин ҷаҳонӣ, Тоҷикистон. Ҳазорон чашмаҳову кӯҳу гулшан, Чу зебо ахтаронӣ,

Узбеку тоҷик

Узбеку тоҷик аз азал Ҳастанд пайванди ягдигар Ин ду миллат аст бародар Фарзанди як падар модар Навойи шоири узбек Саьди аст  булбули точики Ҳар

Чи дунёест?

Зебо Точикистон Саросар чун гуле дар сунбулистон Хазорон бор гарди гирди олам, Наёби манзиле чун Точикистон. Макои кухсор дорад-Бадахшон, Маконе пур зи оби соф-Хатлон.

Суруди Миллии Ҷумҳури Тоҷикистон

Диёри арҷаманди мо, Баа бахти сари азизи ту баланда бод, Саодати ту, давлату ту бегазанд бод! Зи дурии замонахо расидаем, Ба зери парчами ту

Шеъри тоҷикистон

Чи дунёест?-зебо Тоҷикистон Саросар чун гуле дар сунбулистон Ҳазорон бор гарди гирди олам, Наёбӣ манзиле чун Тоҷикистон. Макони кӯҳсор дорад-Бадахшон, Маконе пур зи оби

Эмомалӣ Раҳмон

Фахрам аз он ки Тоҷикистониям, Аз пушту авлоди Оли-Сомониям. Такмилбахши давлати Тоҷикон, Шахси бузург Эмомалӣ Раҳмон!

ЗАБОНИ ТОҶИКӢ

Нест исме ҷовидону нест ҷисме ҷовидон, Зери гардун бонишону бенишон миранда аст. Гар наёбад насли инсон ҷони ҷовид аз сухан, Ин тану тӯши амонат

ТОҶИКИСТОН

Тоҷикистон, обу хокам обу хоки поки туст, Ту маро ҳам ҷои ҷон, ҳам ҷои дил, ҳам ҷои чашм. Ман қадам ҷун мениҳам, дар зери

Чашмҳои дурбинҳо кӯр бодо!

Аз ҳавои Тоҷикистон мезанад ҳар дам ҳавоӣ, Ҷола-ҷола, ҷола-ҷола, чола-чола ҷолаи тир. Дар миёни қоши духтарҳои тоҷик мешукуфад Лола-лола,лола-лола, лола-лола лолаи тир. Дар ҷигар

Ҳамватанҳоям ватанро бурдаанд…

Ахтарон дар шишаи ҳафт осмони Точикистон, Ҳар яке аз тири Сангак як шикоф аст; Дар заминаш шишаи поки дили кӯдак шикоф аст. Гар дар

ДАР ҚАТОРИ ҚУЛЛАҲОИ ТОҶИКИСТОН

Дар қатори қуллаҳои Тоҷикистон, Дар қатори қуллаҳои сангу хок Қуллаи дигар ба гардун сар кашид – Қуллаи шеъри баланду рӯҳи пок. Қуллае андар қатори

РУБОИЁТ

Бар мадфани модарам чу гул бигзорам, Ман мӯи сафеди хешро бишморам. Чун панҷаи хуршед сарам бинвозад, Аз панҷаи нарми модарам ёд орам. Ёрон ҳама

СУОЛ АЗ МОДАРИ ТОҶИК

Модари тоҷики ман, Эй модари бисёрфазанд, Дар мақоми аввалӣ дар силки зодан, Дар мақоми аввалӣ ҳам низ дар фарзанд мурдан… Зоданат оё барои оҳу

БАҲОНА ЧИСТ? НОМИ ХАЛҚ!

Замона бенизом шуд, баҳона чист? Номи халқ! Ҳалолҳо ҳаром шуд, баҳона чист? Номи халқ! Хазинаҳо тамом шуд, баҳона чист? Номи халқ! Ватан ба коми

НАМАКИ ХАЛҚ

Гарчи шоир минбари виҷдони халқ аст, Гарчи шоир ровии армони халқ аст, Нони шоир аз сухан не, Нони шоир нони халқ аст. Халқ мехоҳад,

ХОКИ ВАТАН

Тоҷикистон – мазҳари ман, Сарзамини камзамин, Ту саросар кӯҳсорӣ, Ту саросар сангзорӣ, Чунки фарзандони ту дар роҳи таърихи дароз Ҳар куҷо рафтанд, муште хок

ОЛИ СОМОН

Маснаде дар ҳалқаи саҳронишинон, Бӯстоне дар миёни шӯразорон, Гулхане дар лобалои кӯрдуд, Паҳлавоне дар миёни нотавонон – Оли Сомон! Махзани тилло ба дасти боддастон,

ДУХТАРИ ТОҶИК

Кокулони маҳини тарбофаш Ба сари китфҳош мерезад. Файзи ҳусну малоҳати азалӣ Гӯӣ аз сар ба пош мерезад. Тоқии симдӯзияш монад Осмони ситораафшонро. Ханд-хандон зи

ЧАКОМАҲОИ ИВТИХОР

Ифтихорам зи номат, эй Ватан аст, Парчамат ҳусни бомат, эй Вата наст. Ҳамчунон ҷоми ошиқ аз майн ноб, Аз майни ишқ ҷомат, эй Вата

МЕҲРИ ВАТАН

Мероси азизи Оли Сомон дорад, Ин равза, ки ном Тоҷикистон дорад. Нарм аст чу обу гили дилҳо хокаш, Мардони тузурги сахтпаймон дорад. Вандорӣ, борад,

ТАМАННО

Тоҷикистон! Зи санги куҳсорат Чун нишона на мақбара хоҳам, Баъди маргам зи санги бисёрат Ёдгорӣ на пайкара хоҳам. Баҳри мастӣ барои ман кофист Қатраи

Ало шодоб соҳилҳо

Ало, шодоб соҳилҳо, Ба қадри обҳои ҷорӣ мебояд расид имрӯз, Ки рӯзе хушк хоҳад шуд. Ало, зебои маҳфилҳо, Ба қадри ҳар чароғи давра мебояд

ЗАМИНИ МЕРОСӢ

Ман дар ин ҷо посбонам, Посбони зиндагону рӯҳбони мурдагонам. Баҳри фардо, баҳри истиқболи нурафшону зебо Дастовези азизи модаронам. Ман дар ин раҳ раҳнаварди аввалин

Шеър дар васфи ватан аз Лоиқ Шералӣ,

Хуршед кай ба ними раҳ истод ногаҳон Чун дид дар саросари хокат мусибат аст? Дигар нашуд харитаи рухсори моҳтоб, Чун хатти сарҳади туро ноодаме

Шеъри Парчам

Шеър дар бораи Парчами Тоҷикистон Парчами нангу номи мо, Пораи ҷисму ҷони мо. Нуру зиёи чашму дил, Парчами Коваёни мо. Бол кушо, бол кушо,

ХОНИ ЕҲСОН

Бо ханада рӯйи худ тофт Хуршеди   тирамоҳон, Тасфири дигаре ёфт Маҳбуб тоҷикистон.   Русхора шуст дар нур Себу анори хушбӯ, Рӯ тоза кард бодом

ТОҶИК АСТАМ

Тоҷик  астам, Тоҷик астам, Рези санги кӯҳсорам, Бо замини камзаминам Ноз дорам , Фахр дорам.   Тоҷик атсам, Тоҷдорам, Тоҷи манн кӯҳи баланд аст,

КИШВАРИ БАРКАМОЛ

Замин дар сози ҳастӣ ҷилваҳо кард, Ҳаёти пурнишоте ибтидо кард. Замон баҳри ту пардози дигар дод, Ниҳоди дигар, оғози дигар дод. Ба ҷои милмилак

Сухан дар васфи Ватан

Бошад садои хуштарин бар гӯши дил сози Ватан, Субҳонаи худ мекунам ашки саҳарнози Ватан. Гоҳе ба савдо мебрад ганҷи Ватанро зумрае, Бон архи ҷонам

Махзари ман Точикистон

Тоҷикистон- мазҳари ман, Cарзамини камзамин, Ту саросар куҳсорӣ, Ту саросар сангзорӣ, Чунки фарзандони ту дар тӯли таърихи дароз Ҳар куҷо рафтанд, муште хок бо

Ватан дехкон

Ватан сар мешавад з-огарди деҳқон, Зи “майдо”-ҳои хирманбодгарҳо. Ватан сар мешавад аз бурдаи нон, Ки мо хурдем аз хони падарҳо. Ватан – дилҷамъию озодии

Огози Ватан

Ватан сар мешавад аз гоҳвора, Зи шири поку аз пистони модар. Ватан сар мешавад аз он тавора, Ки онро сохта дастони модар. Ватан беҳбудию

Гимни Тоҷикистон – Суруди миллӣ

Диёри арҷиманди мо, Ба бахти мо сари азизи ту баланд бод, Саодати ту, давлати ту бегазанд бод. Зи дурии замонахо расидаем, Ба зери парчами

Эҳтиром ба Ватан

Чи буи форам, эй дӯст, мерасад андар машоми мо, Мароми табрикоти наврӯзи, дар ҳар каломи мо. Ҳама андар Ватан, доранд ҷашни иди наврӯзӣ, Вале

Ватан

Баҳор омад, зи умрам боз як соли дигар бигзашт, Тамоми зиндагӣ оҳиста аз пеши назар бигзашт. Ба мисли гўшту нохун ман ҳамеша бо Ватан

ТОҶИКИСТОН

Тоҷикистон фазли ту ганҷинаам, Маърифат аз меҳри ту синаам. Лаҳзае пеш ояндам гар зулмате, Руйи хуршеддии ту оинаам. Мисли гул ҳасти ба чашмам субҳидам,

ВАСЛИ ВАТАН

Самои софи пурситора хоҳам, Дили гарме чу оташпора хоҳам. Ғазал абрешимӣ гӯям Ватанро, Сутунашро зи санги хора хоҳам. Зи хуршеди Ватан анвор чидам, Шабашро

ТОҶИК

Сар бар фалак бисоям аз ифтихори тоҷик, Шодам, аз он ки ҳастам ман аз табори тоҷик. Эъҷоди субҳ орам бар ин дили шикаста, То

ВАТАН

Дар мағзи ҷону тан, Андар вуҷуди ман, Чун рӯди мавҷзан, Меҷӯшад ин сухан Ватан, Ватан, Ватан!   Хоку ҳавои ту, Обу самои ту, Сидқу

ВАТАНИ СОВЕТӢ

Маҳбуби  ҳама халқи ҷаҳон шуд Ватани мо, Уммеди ҳама беватанон шуд Ватани мо,   Чун сар нафарозему тафохур нанамоем? Шаъну шарафи одамиён шуд Ватани