зиндаги Архив

Аз он ганҷу аз он махзан дареғо, Аз он сарву аз он гулшан дареғо. Замоне будаӣ гардунсаворе, Кунун ғардуна бар гардан… дареғо. Аз ин

Касе аз дарди мо парво надорад, Ки мисли мо дили шайдо надорад. Зи шӯри мавҷу аз гирдоб тарсад, Касе чун мо дили дарё надорад.

Мурдагон дар гӯр кай берун зи дунё будаанд?! Дар чахони бемуаммо пурмуаммо будаанд! Бебасират. лек сӯйи мо назар мекардаанд, Безабону дар забон узри гунаххо

Рафтию дар хотири ман чашми зебои ту монд, Рафтию дар кунҷи холии дилам ҷои ту монд. Аз раҳи такдири ту уммеди ман ғофил гузашт,

Ҳамрахи айем будам, а« рахи зйём рафтам, Дар талоши ном будам, оқибат гумном рафгам. Дар миёни қарбу зарби мадду ҷатри зиндагонӣ Мавҷи беором будам,

Маро ҳисоби зиндагй ба ҳар ҳисоб мскашад, Миёни обу оташам ба обутоб мекашад. Ба ошёни равшани хаёлҳо, висолҳо Нахуст бор медиҳад. сипас қиҷоб мекашад.

То ту бошӣ, рӯнамои бахти ман рӯи ту бод! Сарҳисоби зиндагиям дар сари кӯи ту бод! Гар сазоворам, мукофоти чамоли ту бас аст, Гар