Мардҳо — Писарон Архив

МАН НАМЕМИРАМ

То нагирам хунбаҳои ҷумлаи қурбониёнро, То набахшам умри озоде ҳама зиндониёнро, То наёбам роҳи дилҳои тамоми зиндагонро, То набардорам ба дӯшам дӯшбори ин замонро,

Чистон дар бораи (Фазанд)

Кафшери муҳаббат он, Қаандили хонадон  он. Пайванди насле  ба асл. Кист он? Канӣ гӯетон! (Фарзанд)

Чистон дар бораи (Фарзанд)

Гул не, чу гул мебӯӣ, Ҷон нею ҷон мегӯӣ. Гирӣ ҳар гаҳ сари даст, Гӯё аз нав  мерӯӣ. (Фарзанд)

ТО ТАВОНӢ, МАКАШ ЗИ МАРДӢ ДАСТ

То тавонӣ, макаш зи мардӣ даст, Ки ба сустӣ касе зи марг наҷаст. Ҳар ки ўро баланд мардӣ кард. То ба рўзи аҷал нагардад

ҚАРЗИ ФАРЗАНДӢ

Мард он, ки ба корзори ҳастӣ Беханҷару бесипар барояд. Беханҷару бесипар, валекин Бо ҷавҳари сад ҳунар барояд. Баҳри каму беши миллати худ Бо бешу

ШЕЪРИ МӮЙСАФЕДОН

Баҳор ояд, чу вақти кишт ояд, Замин ҳамчун дили ошиқ биҷӯшад. Ҷавону пир баҳри ҳосили нав Саҳар то шом дар саҳро бикӯшад. Нахустин донаро

Мардиву номарди

Ҷавонмардӣ ду чиз аст, эй ҷавонмард, Ба сўям гўш кун, то гўямат рост: Яке он, к-аз рафиқон даргузорӣ Агар сад лаҳза бини сад каму

Чавонмард боши!

Ҷавонмардо, ҷавонмардӣ биёмўз Зи мардони ҷаҳон мардӣ биёмўз. Дарун аз кини кинҷўён нигаҳ дор, Забон аз таъни баъдгўён нигаҳ дор. Накўӣ кун ба он,