Чи бояд кард дар зиндагӣ
Ҳар куҷо рафтӣ ба коре,
Ғун шавад ҳоҷатбарор,
Бингарад пешу пасашро,
Чор чашмонаш тамаъ.
Ҳар кӣ дар роҳи худо
Дасте занад баҳри савоб,
Ёфтан аз ҷои нағзи
Ҷаннат имконаш тамаъ.
Чӣ бало, бечорагӣ бечораро
Ноҷор кард,
Аждаҳонафсон кунанд, э воҳ,
Аз нонаш тамаъ.
Ӯлмасо, донӣ худат ҳам
Мубталои ин бало –
Иштиёқ аз шеъргӯӣ –
Меҳри инсонаш тамаъ.
Шарҳи худро нависед
