ДАР ХОНАИ ДИЛ

Аз меҳри ту манн ошиқи ин созу тарона ,
Чашмони хумори ту гирифтори замона.
Занчҷири сари зулфи ту моро ба қафас бурд,
Ин аст ба мо ҳаст маро дафтари ишқат,
Аз ишқи ту пур кардам ин дафтари хона.
Ман маст шудам аз нигаҳи чашми хуморат,
Дар хоб намудам ба ҳавас зулфи ту шона.
Пеши қадамат қасри амал рехта аз ҳам
Ҳеҷ аст ба нақшаи ҳама меъмори замона.
Ман сӯхтаи оташи ишқи туам, эй ҷон,
Дар ҷону дилам мезанад ищқи тузабона.
Бо амри Худован бигуфем ба Гӯё,
Ҳастии ту бар ҳастии ма ҳаст баҳона.

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед