Дунёи мо
Нигар, дунё фараҳбахш асту рангин,
Ки тасвираш увайдо андарунат.
Ту ин сон оламе дорӣ ба ботин,
Валекин кашфи он дорад забунат.
Одамӣ як киштӣ аст, аммо муҳит –
Баҳри уммонест ларзонандааш.
Одамӣ ҳаргиз намешуд ғарқи об,
Аз гумон гирдоб н –орад кашмакаш.
Шарҳи худро нависед
