Эҳтиром ба Ватан
Чи буи форам, эй дӯст, мерасад андар машоми мо,
Мароми табрикоти наврӯзи, дар ҳар каломи мо.
Ҳама андар Ватан, доранд ҷашни иди наврӯзӣ,
Вале афсус, дар ғурбад, бувад имрӯз мақоми мо.
Дар “интарнет” ки мо бо ҳамдигар табрик мегуем,
Аз оне, ки Ватан бошад умеди мо, мароми мо.
Ғариби куи дигар гаштаем имруз мо ёрон!
Тамасхур мекунанд, инҳо, ба ному эҳтироми мо.
Агар чанде, ки “Гастарбайтр”-он гуянд, чун моро!
Валекин дар Ватан, донанд қадру эҳтироми мо.
Ту, ки “Гастарбайтр”-он мегуиву “Ҷамшуду-Равшан” ҳам,
Аз он, ки зиндагӣ талх гаштааст, имрӯз ба коми мо.?!
Ту, эй аблаҳ намедонӣ, ки Тоҷик кисту, қадраш чист?!
Ҷахон бин, фахр дорад бо Синову бо Хайёми мо.
Ғарибӣ ё, ки ғурбат ин гуноҳе нест, эй дӯстон!
Чаро, пас мекунанд бад аблаҳон имрӯз номи мо.
Шарҳи худро нависед
