Гар сазовори сари қимати ман пое ҳаст
Нест осон бурдани бори сухан,
Сода набвад ин ҳама кори сухан.
Аз гули хору зи хори гул маро
Кардӣ мафтуни гулу хори сухан.
Аз хасе дарёфтӣ бӯи касе,
Аз пари коҳе — пару боли сухан.
Эй бас озори сухан ҳам дидаӣ,
То биёбӣ сирри осори сухан.
Қадри шеър афзуд чун нарху наво
Аз туфайли ту ба бозори сухан.
Мову ту дар шоирӣ ҷон медиҳем
Оқибат дар кунҷи девори сухан.
Аз дур ошёни туро ёд мекунам,
Дар ҳар куҷо нишони туро ёд мекунам.
Аз кӯчаҳои шаҳр хаёлӣ чу бигзарам,
Айвони гулфишони туро ёд мекунам.
Аз ҳафт ранги тобиши рангинкамони дур
Садрангии ҷаҳони туро ёд мекунам.
Оғӯшам аз ҷавонию зебой пур шавад,
То чеҳраи ҷавони туро ёд мекунам.
Дар об дида ҷилваи чашми ситорагон,
Чашмони меҳрубони туро ёд мекунам.
Ҳар гаҳ забони хомаам гирад зи изтироб
Лабҳои байтхони туро ёд мекунам.
То бӯи дард бишнавӣ аз шеърҳои ман,
Он дардҳои ҷони туро ёд мекунам.
Азбас дар остонаат мондаст лахти дил,
Якумр остони туро ёд мекунам…
* * *
Одам агар биҷустаед, одаматон одамак аст,
Ғами шумо куҷо ғаме, ғами шумо ғамкаҳак’ аст.
Дар дилатон, ки сӯз не, сохта нест коратон,
Дар саратон, ки шӯр не, бахти шумо бенамак аст.
Пар накушода навбате, пари шумо шикастааст,
Бар дарс мушт нозада, акди шумо бсдарак аст.
То ба фалак дакка зада дуди тамокуи шумо,
Даври кулаҳ дар саратон нусхаи даври фалак аст.
Беҳунаранд дигарон пеши даҳонатон, вале
Нохунатон шикаставу дуторатон бехарак аст.
Сари ҳисоби хешро наҷустаед соате,
Ҳисобатон аз падару китобатон аз амак аст.
Ҷист накӯиву бадӣ? Чист худию бехудӣ?
Ишкаматон ки сер шуд, баҳри шумо ҳама як аст…
/979
* * *
Дил ба дарё бизанам. то дили дарёе ҳаст,
Сар ба савдо бизанам, то сару савдое ҳаст.
Бори ишқе бикашам, то рамақ аз ҷон дорам,
Заҳри ишқе бичашам, то дили шайдое ҳаст.
Паи ёре бидавам, то бувадам пои равон,
Ғами ёре бихурам, то ғами дунёс ҳаст.
Гарчи бепову сарам. ошиқи олиназарам,
То ба болои сарам қомати болое ҳаст.
Сар ба пояш биниҳам. то ки сарафроз шавад,
Гар сазовори сари қимати ман пое ҳаст.
1979