ХАБИРИ ГУЛ БА ЧАМАН МЕОРАНД
Хабари гул ба чаман меоранд,
Роҳати ҷон сӯйи тан меоранд.
Хубрӯёни раёҳин обе
Ба рухи кори чаман меоранд.
Нафаси бодщи сабо, пиндорӣ,
Корвоне зи Хутан меоранд.
Обхо ҳар нафас аз ҷунбиши бод
Дар ғунчагон аз сабаби камумрӣ,
Ҳама сар зари кафан меоранд.
Лола ҷомест, ки гӯӣ дар вай
Дурде аз аввали дан меоранд.
Навҳарифон, ки ребаҳӣ бурдӣ,
Занах ах барги суман меоран
Гули наргис чу манн ар ёд кунӣ,
Об дар чашму даҳан меоранд.
. . . .
Cаҳаргоҳон, ки сабо нофайи Хутан безад,
Замони анбару кофур бар ҳам омезад
Бигустуранд арӯсоони боғ домани хеш,
Чу абр бар сарашон э-остони гуҳар резад…
Шарҳи худро нависед
