Ишқу амал
Фасли хуби баҳор,
Соҳили Вахш,
Сабзаю лола буду боди саҳар…
Менишастем ҳар ду дар гулзор
Бе маю бе пиёлаю соғар.
Масти дидори якдигар гашта
То дами субҳи нав намехуфтем,
Рози дилро ба зери пардаи шаб
Фош кардему як ба як гуфтем.
То саҳар ҳамсадои мо буд Вахш,
Роз бо мавҷ гуфта меҷӯшид.
Аз паси кӯҳхои сабзбадан
Сар баровард бехабар хуршед…
Бо дили пур зи орзую умед
Ҷониби Вахш—неъмати кӯҳсор,—
Бо суруди саҳар равон гаштем,
Мисли ҳар субҳдам, ба манзили кор
Ёри мо буд бахти мо…
Оре!
Зиндагӣ бебаҳотарин гуҳарест!
Лек бе орзую ишқу амал
Зиндагӣ дашти хушки бесамарест!
Муаллиф: Мирсаид Миршакар
Шарҳи худро нависед