Мардӣ

Касе бо ту ғами дилро нагӯяд,
Касе бо ту раҳи фардо наҷӯяд.
Чи бадгавҳар, чи нимодам, чи зиштӣ,
Ки кас бо ту гули хоре набӯяд.

На марди хонаӣ, на аскари шоҳ,
На шодиву наӣ ҳам аз ғам огоҳ.
На шӯрӣ, бенамак ҳам нестӣ ту,
На раҳҷӯӣ, наӣ ҳам марди гумроҳ.

На фардоӣ, на имрӯзӣ, шигифто!
На мағлубӣ, на пирӯзӣ, шигифто!
На ҷустиву на гум кардӣ матоъе,
На месозӣ, на месӯзӣ, шигифто!

Зи як то ду шумурдӣ, ваҳ чӣ ҷуръат!
На хӯрдиву на бурдӣ, ваҳ чи ҳиммат!
На соҳил донадат, на қаъри дарё,
На мондиву на мурдӣ, ваҳ чи хилқат!

Ту бадбахтӣ, ки танҳоӣ, бародар,
Ки худбиниву худхоҳӣ, бародар.
Зи дигарҳо наёсудан бадеҳист,
Ту аз худ ҳам наёсоӣ, бародар.

1973

Муаллиф: Лоиқ Шералӣ

---

---