Маро

Маро гаҳ ону гаҳ чунон гуморанд,
Гаҳе неку бадамро як шуморанд.
Беҳ аз он ишрате дар зиндагӣ нест,
Агар як дам маро бо ман гузоранд.
Гар ишқе дар дили инсон набудӣ,
Дар олам мушкиле осон набудӣ.
Ҳамехушкидӣ оби ҷумла дарё
Дар ӯ гар шӯришу тӯфон набудӣ.
Шикори бахт доим бебарор аст,
Шумори вақт доим бешумор аст.
Канори рӯд як каф об хурдем,
Надонистем, к-он ҳам раҳгузор аст…
Бибояд шодмону комрон зист,

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед