Модар
Дар барат модари ғамхораи ман,
Ҳаваси кӯдакиям меояд.
Ба навозиш бидиҳӣ таскинам,
Сари зонуи туям мебояд.
Ба канорат зи сафарҳои дароз
Боз баргаштаам, эй модари ҷон.
Ба бару бар дари ту орандам.
Ҳама пайроҳаву раҳҳои ҷаҳон.
Натавонам, ки дигар қаҳр кунам.
Ҳамчу кӯдак зи пайи қанду асал.
Ин замонам насиҳат бидҳӣ
Ҷойи он қанду асал панду масал.
Хул шудам модару донистам пас
Ранҷи бедории шабҳои туро.
Менавозӣ ту сарамро умре,
Мон, ки ман саҷда кунам пойи туро.
Шарҳи худро нависед