МОДАРИ БЕЧОРА

Дар миёни кӯҳсорон
Бо навои обшорон,
Бо сафои чашмасорон,
Бо суруди боду борон,
Бо дуруди навбаҳорон
Ҷон ато кардӣ маро,
Ҷон ато кардию худро костӣ
Рӯзу шабҳо дар сари гаҳвораи ман,
Модари ман, модари ғамхораи ман,
Модари ман, модари бечораи ман.
Аз пайи рӯзӣ давида,
Хӯшаҳоро чида-чида,
Талху шӯриҳо чашида,
Ранҷи дунёро кашида,
Ганҷи дунёро надида,
Дил ато кардӣ маро,
Дил ато кардию худро костӣ
Рӯзу шабҳо дар сари гаҳвораи ман,
Модари ман, модари ғамхораи ман,
Мадари ман, модари бечораи ман.
Бо дуои осмонӣ
Додӣ меросам ҷавонӣ,
Ошиқию дилситонӣ,
Шоирию ҷонфишонӣ,
Ҳам давоми зиндагонӣ.
Умр бахшидӣ маро,
Умр бахшидию худро костӣ,
Рӯзу шабҳо дар сари гаҳвораи ман,
Модари ман, модари ғамхораи ман,
Модари ман, модари бечораи ман.
Зинда бошад модари гулпарварат,
То ки бахти мову ту гул оварад.
Бар сари мову ту гул резад мудом,
Завқи гул дар сина ангезад мудом.
То навое бишнавем аз барги гул,
Ишқи мо пояд ба рағми марги гул.
Гул занад бар мӯю кокулҳои ту,
Ғарқи гул созад зи сар то пойи ту.
Зиндагимон гул кунад дар боғи ишқ,
Орзумон гул кунад бе доғи ишқ.
Аз лабонат ханда гулрезӣ кунад,
Бар сарат Наврӯз гулбезӣ кунад.
Табъи ман ҳам гул кунад аз рӯйи ту,
Шеъри ман овезад андар мӯйи ту.
Гул ба гул печему гул рӯяд зи мо,
Гул бақои умри худ ҷӯяд зи мо…
Эй ки андар боғи гулҳо рустаӣ,
Бо мани гулчин чунин пайвастаӣ,
Баҳри ман то кинаҷӯе бас кас аст,
Мисли гул бепуштурӯ бошӣ, бас аст.
Чун ту аз гулҳои боғи модарӣ,
Қадри гул медониву гулпарварӣ.
Зинда бошад, зинда бошад модарат,
Зинда бошад модари гулпарварат!
5.2.1984

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед