Модарномаи Лоик Шерали
То ту будӣ, модарам,
Хона пур буд.
Сад ҷаҳон аз ҳикмати пирона пур буд.
То ту будӣ, модарам,
Мурғи диламро
Ошёни меҳр з-обу дона пур буд.
То ту будӣ,
Ман ҷавони комрон будам.
Бениёз аз буду нобуди ҷаҳон будам.
То ту будӣ, дӯстон ғамхор буданд,
Зиндагӣ осону раҳҳояш ҳама ҳамвор буданд.
Дасти ту то бар сарам буд,
Будам эмин аз қазои осмонӣ.
Ҷойи дасти ту кунун, эй модарам,
Осмон афтода гӯйӣ бар сарам.
Эй шигифто!
Ин тазоди зиндагонист –
Ту маро зодӣ,
Туро ман гӯр кардам.
Ту маро пайванд кардӣ бо ҷаҳони обу гил,
Ман туро бар хоки бепарво супурдам…
Алвидоъ, эй модари ҷонам, ба шират розӣ шав!
Зиндагии ман агарчи аз каму ғам эмин аст,
Баъди ту мебинам онро бешукӯҳу бефурӯғ,
Гӯйиё
Марги ту оғози пирии ман аст…
20.2.1974
Муаллиф: Лоиқ Шералӣ
Шарҳи худро нависед