МУҲЛАТ БАРОИ ИСБОТИ САДОҚАТ
Подшоҳ рӯзе ба Афандӣ гуфт:
— Ҳар замон ту ман ба шумо садоқат дорам мегӯӣ.
Хоҳӣ ки ман ба сидқи ту бовар кунам, ба хотири ман худро ба ҳавз парто!
— Гуфт:
— Ба ман як моҳ муҳлат лозим.
Пурсид:
— Барои чӣ? — Гуфт:
Пеш аз он ки худро ба ҳавз андозам, шиновариро бояд биёмӯзам.
Шарҳи худро нависед