ДАР СИРАТИ МУЛУК

Чор  хислат,  эй  бародар,  дар  ҷаҳон,

Подшоҳонро  ҳаме  дорад  зиён.

Подшоҳ  чун  бар  мало  хандон  бувад,

Бегумон  дар  ҳастиаш  нуқсон  бувад.

Боз  сӯҳбат  доштан  бо ҳар  фақир,

Подшоҳонро  ҳаме  дорад  ҳақир.

Бо   занон  бисёр  агар  хилват  кунад,

Хештанро  шоҳ  беҳурмат  кунад.

Ҳар  киро  фарри  ҷаҳондорӣ  бувад,

Майли  ӯ  сӯи  камозори  бувад.

Адл  бояд  подшоҳонро  ва  дод,

То  зи  адлаш  аламе  гарданд  шод.

Гар  кунад  оҳанги  зулме  подшоҳ,

Суд  накнад  маар  варо  хайлу  сипоҳ.

Бо  занон  шоҳе  ки  дар  хилват  нишаст,

Дур  набвад   гар  равад  мулкаш  зи  даст.

Чунки  одил  бошаду  маймунлиқо,

Бошад  андар  мамлакат  шаҳро  бақо.

Чун  кунад  султон  карам  бо  лашкаре,

Баҳри  ӯ  бозанд  сад  ҷон  сарваре.

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед