НАСИҲАТ ВА ХАЙРАНДЕШӢ
Ҳар киро дар кор одат бошадаш,
Дар ҷаҳон бахту саодат бошадаш.
Аввалан гар бинад ӯ айби касон,
Дар маломат ҳеҷ накшояд забон
Ҳар киро бинӣ ба роҳи носавоб,
Сар ба роҳаш ор, то ёби савоб.
Заҳмати худро зи мардум дур дор,
Бори худ бар кас маяфкан зинҳор.
Гар ҳамехоҳӣ ки бошӣ растагор,
Рӯх мегардон, эй бародар аз се кор:
Аввало дидан бувад ҳукми қазо,
Баъд аз он чустан ба ҷону дил ризо.
Чист сеюм?- дур будан аз ҷафо,
Ҳар кӣ ин дорад, бувад аҳли сафо.
Ҳар кӣ дорад донишу ақлу тамиз,
Ҷуз ба роҳи ҳақ набахшад ҳеҷ чиз.
Садқаи к-олуда гардад бо риё
Кай бувад он хайр мақбули худо?
Гар амал холис набошад ҳамчун зар,
Қалбро покӣ наёрад дар назар.
То тавонгар бошӣ андар рӯзгор,
Нафсро аз орзуҳо дур дор .
