НИЁИШИ ИСТИҚЛОЛ
Ба Истиқлоли меҳан саҷда орам,
Намозамро ба даргоҳаш гузорам.
Бихонам ояти шукронааш беш,
Ки ҳаст он ҳадяи Парвардигорам.
Бибӯсам парчами сабзи Ватанро,
Хазони дил равад, ояд баҳорам.
Шабонгаҳ бодаи моҳаш бинӯшам,
Сабоҳаш бод доруи хуморам.
Агарчи баргу борам борҳо рехт,
Ҳамоно такдарахти устуворам.
Зи шеъри ноби илҳоми Худованд,
Маонии накӯро Интизорам.
Шаҳодатномаи ман «Шоҳнома»-ст,
Ватан оғози сабзи рӯзгорам.
Хуросони суханро шоире бод,
Чу Фирдавсӣ бигӯяд з-ифтихорам:
Ки оре, ориёиям ба олам,
Ва бошад Зардуҳишту Ҷам таборам.
Шарҳи худро нависед