Миқдори  оби  вузӯъ

Макун   исроф  мои  маҷони,

Чун “ ва  ло  тусрифу”  ҳамехонӣ.

Талафи  об  чун  раво  набувад,

Талафи  умр  ҷуз  хато  набувад.

Дар  вузӯ  об  як  ману  ним  аст,

Ғуслро  чаҳор  ман  зи  таълим  аст.

Дар  вузӯ  кун  ба  ним  ман  истинҷо,

Дор  мар  дасту  рӯй  ним  манро.

Пас  бадон  ним  мане,  ки мемонад,

Пойро  шӯй  ҳар  он  чи  мемонад.

Ҳамчунин  гир  ғуслро  таълим,

Бар  сари  хеш  рез  ду  ману  ним.

Ҳаст  ин  эҳтиёт  дар  хона,

Ки  бувад  оби  ту  ба  паймона.

Гар  ту,  ай  хоҷа,  бар  лаби  ҷӯӣ,

Нест  исроф  ҳарчи  мешӯӣ.

Гар  ту  хоҳи,  ки  шаръ  омӯзӣ,

Боядат  ҷидду  ҷаҳду   дил  сӯзӣ.

Он  чи  аз  вай  суол  хоҳад  буд,

Насазад  гар  малол  хоҳад  буд.

Дар  талаб  кардани  ҳақиқати  кор,

Аз  худо  шарм  дор,  шарм  мадор.

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед