ОМАД БАҲОРУ МАВКИБИ ГУЛҲО РАСИДААСТ

Омад   баҳору   мавкиби   гулҳо   расидааст,
Лола  алам  ба  кӯҳу    ба  саҳро   кашидааст.
Булбул    суруд    гуфта,   сарандоз гашта  сарв,
Ғунча   зи  завқи  ҷуббаи   хазро    дирадааст.
Дар  чашми   шӯхи  наргиси  ту  ҳеҷ   шарм  нест,
Кӯр    аст  он ду  наргиси  раъно    надидааст.
Сабза  синон   кашида   ҳамегӯяд   обро,
Нодида  магзаред,   ки  гулҳо   дамидааст.
Доғе, ки ҳаҷр  кард   маро  дӯш  ба ҷигар,
Ҳар  наърае,     задам,    ки  Сарайё   шудидаст.
Бар  боми   чарх  рафт  дили  зери ӯ,
Пушти  дутои     гунбади    мино   хамидааст.
Дил  гуфт тарки  Нисору  омехт   бо  ғамаш,
Ӯ  қатра   буду   ҷониби  дарьё  давидаст.

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед