Ошиқ-Маъшуқ
Сад ғусса зи ҳиҷрони ту дорад дили ошиқ,
Аз кӯи ту дур нест ҳамон манзили ошиқ.
Аз меҳру муҳаббат, ки ба ӯ нома фиристӣ,
Осон шавад аз номаи ту мушкили ошиқ.
Бори ғами ҳиҷрони ту бошад чу фароранд,
Аз гӯшай дуре, и расад маҳмили ошиқ.
Бо байту ғазал қиссаву достон гузарад хуш,
Рӯзе, ки биёй ту ба ин манзили ошиқ.
Муаллиф: Раҷаббек Сайдзода Сарфароз
Шарҳи худро нависед