Ошиқ-Маъшуқ

Сад ғусса зи ҳиҷрони ту дорад  дили ошиқ,
Аз кӯи ту дур нест ҳамон манзили ошиқ.
Аз меҳру муҳаббат, ки ба ӯ нома фиристӣ,
Осон шавад аз номаи ту мушкили ошиқ.
Бори ғами ҳиҷрони ту бошад чу фароранд,
Аз гӯшай дуре, и расад маҳмили ошиқ.
Бо  байту  ғазал  қиссаву  достон  гузарад  хуш,
Рӯзе, ки биёй ту ба ин манзили ошиқ.

 

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед