Шеърҳои ошиқӣ тоҷикӣ

Баҳоре буд,
Баҳоре буду ишқе буду ёре буд,
Ғурури саркашеву ифтихоре буд.

Дарахтон ғарқи гул буданду баргу бор,
Хуморӣ буд чашми ғунчаи бедор,
Ба чашми ман, ба чашми пурхаёли ёр,
Ҷавонӣ буду ишқу лаззати дидор.

Зи чашми ӯ нигоҳи ғунча метобид,
Ба ҳар як тори мӯяш шеър мерақсид,
Ба қаддаш шӯълаи хуршед меларзид,
Зи лабхандаш гули уммед механдид.

Саропо ҳайкали ишқу таманное,
Ҷунуну шавқу тамкину шикебоӣ.
Дар ин дунёи танг оварда дунёе
Ба зебоиву барноиву шевоӣ.

Диле аз тору пуди шеъри ҳассон дошт,
Сириште пок чун субҳи баҳорон дошт,
Сиришке пок чун борони найсон дошт,
Ҷаҳони тозарӯи баъди борон дошт.

Ман аз ӯ рафтаму ҷонам дар озар рафт,
Дили гапнодароям бесару бар рафт.
Ҷунуни саркашам коҳиду аз сар рафт,
Агарчи бар дили ман неши ханҷар рафт.

Ман ӯро рӯзафзун дӯст медорам,
Ман ӯро бо дили хун дӯст медорам.
Бурун аз ҳукми гардун дӯст медорам,
Бурун аз ҳадди қонун дӯст медорам…

Баҳоре буд,
Баҳоре буду ишқе буду ёре буд,
Ҳама ҷонсӯзиям аз дӯстдорӣ буд…

1973

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед