Оташи ишқ

Ба гумонам, ки ҷадди ман Зардушт,

На ба ҳар оташе садоқат дошт,

Оташи ишқро парастиш кард

К-у ба дил нури зиндагӣ мекошт!

 

Шояд аз ин сабаб ман аз хурдӣ

Оташи ишқро парасторам,

Дил фурӯзон бувад аз ин оташ,

Ман таб аз тобу сӯзи он дорам.

 

Дар дили ҳар касе фурӯзон шуд

Оташи ишқу шуълаҳои умед,

То абад мекунад ба вай таъзим,

Сар фароварда аз фалак Хуршед!

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед