ПАДАР ВА ФАРЗАНДОН

Даҳ писар аз як падар ёфт парвариш,
Рафт сиёҳӣ аз сару аз мӯи риш.
***
Вақти пирӣ он падар афтод зи по,
Гуфт бо худ: Эй писарҳо, дар куҷоед, дар куҷо?!
***
Аз писарҳо як писар бо ӯ набуд,
Гӯшае танҳо падар ҷон дода буд.
***
Он писарҳоро падар аз сар гузашт,
Боқӣ монда қиссаҳову саргузашт.

Луғат: Мазмуни байти аввал аз Хусрави Деҳлавӣ

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед