ПАНД
“Вой – вои гиряи ман қоҳ- қоҳи ханда шуд”,
Пеши мардум кори хуб не, балки кори ганда шуд.
Риштаҳои дӯстии ағниёву камбағал,
Қатъ гардид рафтуомад, охири кор канда шуд.
Гоҳ –гоҳ ҳарфи дуруште, ки гуноҳи банда шуд.
Узрхоҳӣ айб нест, гӯй, ки гуноҳи банда шуд.
Дар саховат ҷони ман, ибрат зи кори арра гир,
Хуб нест дар зиндагӣ ҳар кас, ки мисли ранда шуд.
Луғат: Мисраъ аз Ғании Кашмирӣ
Муаллиф: Раҷаббек Сайдзода Сарфароз
Шарҳи худро нависед