Панду ҳикмат аз А. Фирдавсӣ
Ба гетӣ намонад ба ҷӯз номи нек,
Ҳар он кас, ки хоҳад саранҷоми нек.
Ҳама дӯстонро гиромӣ кунем,
Меҳонро ба хар ҷой номӣ кунем.
Ки чора чи созему тадбир чист?
К–аз ин беш натвон ба бадком зист.
Бикӯшему ҳар гуна рой оварем,
Ҳама чораро раҳнамоӣ оварем.
Касе, к-ӯ ҷаҳонро бувад хостгор.
Варо дониш бояд, на гавҳар ба кор.
Ба дониш бувад ҷону дилро фурӯғ,
Нигар, то нагарди ба гирди бурӯғ,
Зи дониш дари беқиёзи мачӯй,
Ва гарчанд аз ӯ саҳти ояд ба рӯй.
Маро пушт аз озодагон аст рост,
Дили равшанам бар забонам гувост.
Рӯҳам тоза аз зеби ҷеҳрӣ шумост,
Равонам фурӯзон зи меҳрӣ шумост.
Шарҳи худро нависед
