Шеър дар бораи мактаб
Чашмаи саршори илм аз остони мактаб аст,
Мурғи масти орзу аз ошёни мактаб аст.
Ақлу дониш, илму ирфон, дафтару меҳри китоб,
Баҳри мо хидматрасон аз ганҷи кони мактаб аст.
Пояи давлат набошад бе маориф устувор,
Давлати поянда хоҳӣ, рӯй бар мактаб биёр.
Бе ҷон ҷасадро қадре набошад,
Ҷисм аст мактаб, ҷон аст мактаб
.Гар набинад мактабу устоду таълиму адаб,
Кас чу ҳайвон мешавад гарчӣ бувад соҳибнасаб.
Партави хусн аст, оре илму ахлоқу адаб.
Бе адаб, бе илм, бе қадр аст ин набвад аҷаб.
Гар набошад даргаҳи мактаб ба тифлон маъҳазе,
Илму ирфон ҳеҷ мегардад, ҳама кас беадаб.
Агар мактаб бихонӣ, бахтиёрӣ
Нахонӣ дар пушаймонӣ бимонӣ.
Бихон, эй ғунчаи боғи ҷавонӣ.
Агар хонӣ, ту доим шодмонӣ.
Шарҳи худро нависед
