Шоирам
Шоирам дар хушксори мулки холӣ.
Кӯдакашро гар кушад дар батни модар,
Чун тавон кард орзуи безаволӣ?
То абусе бар даюсе раҳнамун аст,
Оҳу дод аз маснади соҳибкамолӣ.
Байни ду санг орд гашта миллати мо,
Оҳ аз баҳси ҷанубию шимолӣ!
Ҷумла бефарҳангу бесарҳангу пастем,
Гар нишинӣ рӯи тахте ё ниҳолӣ.1
Илми ҳолу илми қоле чун надонад
Шарҳи худро нависед