ШУКР, ДАР ИН ВАТАНӢ
Кони панду ҳама шеъру суханӣ,
Ба Худо, зебу фари анҷуманӣ.
Ба муҳаббат, ба садоқат, ба сахо
Омати Тойию ҳам қуҳканӣ.
Ба шарори дилу бо барқи нигоҳ
Шуълае дар дили боғу чаманӣ.
Месазат, фахр кунам, фахр ба ту,
Шукр гӯям, ки ту дар ин втанӣ.
Дар сухан нест назират мирзо,
Ростӣ, тӯтии ширинсуханӣ.
Шарҳи худро нависед
