CИРРИ ҶОВИДОНАИ УМРИ АФАНДИ
Худо шинухез, корубор ва гуфту гузори Афандиро мушоҳида карда, ба Азроили гуфт:
Мушоҳида ба кардаба Азроили гуфт
-Бофарову бипурс, ки Афандӣ аз мо чӣ талаб дорад?
Азроили аз осмон фаромаду пеши Афандӣ омада гуфт:
— Ман Азроилам, ту марди шӯхиву ширин мегӯӣ, зарифиву ҳозирҷавоб, офардигор аз ту розист ва мехоҳад, ки аз ӯ чӣ талаб дорӣ, бигӯ, ман ба ӯ мерасонам, ӯ туро ба мурод мерасонам.
Афанди ин суханро аз забони Азроил шунавида, гуфт:
-Ту, Азроил бошӣ, аввал ба ман бигӯ, ки касбу корат чимст?
-Гуфт:
Тавассути ман бандагон ҷон ба ҳак месупоранд.
— Пас бирав ва ба парвардигор бигӯ, ки ҳаргиз тур бо
ман рӯбарӯ накунад.
Ҷони Афандӣ барои умрҳо дар амон монд.
Шарҳи худро нависед
