ТАВОЗӮЪ  ВА  СӮҲБАТИ  ДАРВЕШОН

Гар  туро  ақл аст  бо  дониш  қарин,

Бош  дарвешу  ба  дарвешон  нишин.

Ҳамнишини  ҷуз  ба  дарвешон  макун,

То  тавонӣ  ғайбати  эшон   макун.

Ҳубби  дарвешон  калиди  ҷаннат  аст,

Душмани  эшон  сазои  лаънат  аст.

Пӯши  дарвеш  ғайр  аз  дақл  нест,

Дар  паи  кому  ҳавои  халқ  нест.

Мард  то  нанҳад  ба  фақри  нафс  пой,

Раҳ  куҷо  ёбад  ба  даргоҳи  худой.

Марди  раҳ  дар  банди  қасру  боғ  нест,

Дар  дили  ӯ  ғайри  дарду  доғ  нест.

Гар  иморатро  барӣ  бар  осмон,

Оқибат  зери  замин  гардӣ  ниҳон.

Гар  чу  Рустам  шавкату  зӯрат  бувад,

Ҷой  чу  баҳром  дар  гӯрат  бувад.

Эй  писар,

аз  охират  ғофил  мабош,

Бо  матои  ин  ҷаҳон  хушдил  мабош.

Дар  балиёти  ҷаҳон  саббор  бош,

Гоҳи  неъмат  шокири  ҷаббор  бош.

Муаллиф:

Шарҳи худро нависед