Анушервони Одил Архив

Ба ҷони касон зинҳор махуред

Махур, гар туро ҳаст ҷон ҳушёр, Ба молу ба ҷони касе зинҳор, Ки зинҳорхора бувад тирарой, Накўҳида наздики халқи Худой! Ҳар он, к-ў ба

Ризои падару модар биҷўед

Бигардон зи беҳашматӣ рою рўй, Ризои падар в-они модар биҷўй! Бувад бар ту-бар ҳаққи эшон басе, Набошад чу эшон туро ҳар касе! Агарчӣ Худойи

Забуни занон мабошед

Рухи худ зи андуҳ зарирӣ макун, Ба дасти зан – андар асирӣ макун! Ҳар он, к-ў асири зани хеш гашт, Ҳама ҳашмату ҷоҳи худ

Бар занон эмин мабошед

Зи дасти занон чун хурӣ обу нон, Ҳазар кун, ки кажж аст ройи занон! Занонро набошад ба як зарра бок, На аз оташи тезу

Пирзанонро ба хона магузоред

Чу хоҳӣ, ки бебок бошад-т дил, Зани пир ҳаргиз ба хона маҳил, Ки аз пирзан кас набинад фараҳ, Ҷавон бо ҷавон, пир бо пир

Бо занон машварат макунед

Агар ташна бошӣ, ба фармони зан Махур обу бар оташат об зан! Ҳар он, к-ў занонро мусаххар шавад , Зи маѓзи харон маѓз чун

Ба тадбири кўдакон кор макунед

Агар бо дили ту хирад ҳаст ёр, Ба тадбири кўдак макун ҳеч кор! Дил аз ройи ҳар пиру кўдак битоб, Хато ҳам хато, гарчи

Нони худ хуред, сухани бад магўед

Чу дар хони худ нон хурӣ, бад магўй, Касеро ба айбе, ки бошад, маҷўй! Бувад нокасӣ гуфтани бад зи кас, Набошад писандида бар ҳеч

Зердастонро чўб мазанед

Зердастонро чўб мазанед Ба рух ҳар ки шуд пеши ту ҷойрўб, Нашояд бар ў захм кардан ба чўб! Дили зердастон маёзор ҳеҷ, Ки озор

Нон танҳо махуред

Нон танҳо махуред Чу Эзад диҳад мар туро нону ном, Махур, то тавонӣ, ту танҳо таъом! Бидиҳ нон ба мардум, бахилӣ биҳил, Ки нонгар

Девонаву аблаҳро панд мадиҳед

Ба оқил диҳӣ панд, бошад-т биҳ, Ба девонаву масту аблаҳ мадиҳ, К-аз ин ҳар се кас дур бошад хирад, Дили бехирад пандро нангарад! Ба

Аблаҳи модарзодро дору мадиҳед

Касе, к-аблаҳ аз модари хеш зод, Нашояд ба доруйи ў сим дод! На кори Худованд корест хурд, Қазои набишта нашояд сутурд! Ба гуфтори устоди

Бо бандагон ҷангу бозӣ макунед

Макун бозию ҷанг бо бандагон, Бипурс, ар надонӣ, зи донандагон, Ки банда фурўмояву дун бувад, Набошад чу озода, ҳарчун бувад! Касеро, ки аз нафси

Касе, ки хештанро нашояд, аз ў бипарҳезед

Касе, к-ў нашояд ба худ, чун сазад, Ки шояд ба ту, чун нашояд ба х(в)ад?! Писар, к-он нашояд ба фаррух падар, Набинад падар хуррамӣ

Аз ѓаммозон вафо маҷўед

Бувад дархури сад ҳазорон ҷафо, Ҳар он, к-ў зи ѓаммоз ҷўяд вафо! Ҷуҳуде, ки бошад варо зишт рўй, Бувад биҳтар аз мардуми ѓамзгўй !

Дар замини шўра тухм макоред

Замине, ки бумаш бувад шўразор, Дар ў тухм корӣ, наёяд ба кор! Ба тухму ба шўразамин бингарад, Касе, к-ў бар ин тар сухан раҳ

Ба дуздон ошнойӣ мадиҳед

Ба дуздон магард, ошнойӣ мадиҳ, Ба колои эшон гувойӣ мадиҳ! Ба дуздон биёмехтан рой нест, Ки колои дуздон дилорой нест! Касеро, ки дуздӣ бувад

Дар хонаи туҳматзадагон машавед

Чу хоҳӣ, ки ҳаргиз набошӣ дижам , Манеҳ пой дар хонаи муттаҳам! Бари он, ки бадном бошад, мапўй, Ки олуда гардӣ ба монанди ўй!

Чашму забону даст нигаҳ доред

Чу хоҳӣ, ки шаккар хурӣ бекабаст , Нигаҳ дор чашму забону ду даст! Чу ин ҳар се бошад ба фармони ту, Бувад раста аз

Аввал ниҳол бишнонед, он гаҳ дарахт барканед

Аз аввал дарахти ҷавона бикор , Пас он гаҳ куҳанро ҳаме бар зи кор! Яке нонишонда, яке барканӣ, Бувад, бегумон, хештандушманӣ! Бад-ин ҳасбу ин

Ба худнониҳода тамаъ макунед

Ба чизе, ки ту ҷой нанҳодайӣ, Макун тамъ, агар марди озодайӣ! Накўҳида бошад бари халқ дузд , Бувад куштани дузд бар халқ музд! Ба

Харҷ ба андозаи дахл кунед

Чу дахлат бувад кам, макун харҷ беш, Ба андозаи дахл кун харҷи хеш! Макун харҷ даҳ-даҳ, чу дахлат нуҳест, Ки аз «нест» андар ҷаҳон

Ҷанги касонро ба хештан махаред

Ба худ боз ҳаргиз махар ҷанги кас, Бипардоз дилро зи кому ҳавас! Фариза набошад зи баҳри касон Ба худ баркушодан касонро забон! Касе, к-ў

Пой ба андозаи гилем кашед

Аз андоза бартар маниҳ пойи хеш, Хирадро нигаҳ дор бар ҷои хеш! Чу бархезӣ аз хобгаҳ бомдод, Ба худ дарнигар, то чи-т ояд ба

Фарзандонро пешаи некў биёмўзед

Биёмўз пеша ту фарзандро, Ба ҷон бозхар ин накў пандро! Гузида бикун пеша аз пешаҳо, Дилатро барӣ кун зи андешаҳо! Чу гўяндат, он гаҳ

Бо касе ситезаву лаҷоҷ макунед

Лаҷуҷӣ писандидаву наѓз нест, Лаҷуҷӣ ба ҷуз кори бемаѓз нест! Макун бо касон, то тавонӣ, лаҷоҷ Фузунтар макун пойи худ аз давоҷ ! Лаҷоҷ

Дар корҳо мудоро кунед

Мудоро ба ҳар кор кардан накўст, Чи бо зишт душман, чи бо хуб дўст! Чу ҳангоми тезӣ мудоро кунӣ, Зи хоки сияҳ мушки соро

Аз балои касон ибрат гиред

Салоҳи ҷаҳон гарчи пайванди туст, Балои касон ибратафканди туст! Балои касонро ба ибрат бибин, Сипоси Ҷаҳонофарин баргузин! Дилу сар тиҳӣ кун зи боди ҳавас,

Бар рехтаву сўхта ѓам махўред

Чу чизат шавад рехта, сўхта, Макун дидаро боз бар дўхта! Бувад чиз ҳар гаҳ, ки хоҳӣ ту низ, Чи суд аст ѓам хўрдан аз

Ба андўҳи касон шод машавед

Чу бинӣ касе баста дар банди ѓам, Макаш бар дили худ зи шодӣ рақам. Ба андўҳи ў шодмона машав, Ки пеш оядат ончунон нав

Дунёро ба нодонӣ магзаронед

Ба нодонӣ – андар мапаймой роҳ, Ба бедонишӣ зиндагонӣ махоҳ! Мадиҳ умр бар бод, агар огаҳӣ, Ба хорию нодонию аблаҳӣ! Туро зиндагонӣ Худованди дод

Маргро фаромўш накунед

Чу манзил шинос ин ҷаҳони каҳун , Чунон дон, ки ҳар соъат ояд ба бун ! Ба сони яке корвонгоҳ дон, Бар ў ҷумлагӣ

Бар бало сабр кунед

Балое, ки пеш орадат чархи пир, Ба ҷуз сабр кардан набошад гузир ! Бувад баста бо ҳар ѓаме нозбоз, Ки баста-ст бо ҳар нишебӣ

Хурсандӣ пеша гиред

Ба чизе, ки додат Ҷаҳонкирдигор, Дилатро бад-он дода хурсанд дор! Зи бешӣ бувад ҷони мардум фигор, Чӣ биҳтар зи хурсандӣ, ай хуб ёр?! Зи

Зиндаги

Зиндаги бо як дам мегузарад. Дамхо аз пайи хам мегузарад, Эй бехабар зи хоб бедор шав. В агар на Ин дамхо бе Самар мегузарад,

Хештанро ба ростӣ маъруф кунед

Чу аз ростӣ номи ту шуд баланд, Ду пойи дурўѓ андаровар ба банд! Ба ҷуз ростӣ, то тавонӣ маҷўй, Ки раста шавад мардуми ростгўй!

Камозориву бурдборӣ пеша кун

Чу равшан шавад ҷонат аз доду дин, Камозориву бурдборӣ гузин ! Камозор мардум бувад камзиён, Бувад шодмона ба ҳар ду ҷаҳон! Аз озори мардум

Ғумайяк

Боз рузе мешавад сабзу гулистон Ғумайяк Чун гулистони Ирам бостонсарои Ғумайяк Ҳиммати мардони номи номдораш мекунанд Бар сари нуки забон оранд нишони Ғумайяк Дар

Сирри дил пеши касон гуфтани мо беадабист,

Сирри дил пеши касон гуфтани мо беадабист, Харфи ҳис кори нигоҳ асту сухан зери лабист. Гунчаро майли шукуфоӣ фаро омаду лек, Арақи шарму ҳаё

Менагуям ба касе,роз,миёни ману туст,

Менагуям ба касе,роз,миёни ману туст, Хар чи дорем ба миён,кори нихони ману туст. Наравам чониби майхона,ки гуям ду сухан, Он ду харфи хушу зебо

Аз ин ҷаҳон номи некў баред

Чу тан дорию бахту ҳар ду ҷавон, Бияндўз номи накў дар ҷаҳон.! Ҷавони накўном воло бувад, Аз он номи некў ба боло равад! Бувад

Танро фидойи дин кунед

Тан аз баҳри дин базл кардан равост, Чу динро фурўшанд, ҷонаш баҳост! Бувад марди диндор фархундабахт, Мар ўро бувад дин биҳ аз тоҷу тахт!

Молро фидойи тан кунед

Зи баҳри тану ҷон бувад сўзиён , Касеро, ки хоҳад расидан зиён. Чу ҷон гашт хоҳад ҳаме коста, Чӣ дармон, ба ҷуз додани хоста?!

Ба ноозмуда ҳамроҳӣ макунед

Касе, к-озмудиш дар неку бад, Ба неку ба бад ёри ту ў сазад ! Накарда касеро касе озмун, Бувад бехирад, гар кунад раҳнамун! Чу

Даст ба камари ҳар кас мазанед

Надида касеро гаҳи сулҳу ҷанг, Нашояд задан дар камаргоҳ чанг! Ҳама кас чунон дон, ки аз ту биҳанд, Агарчи ба зод аз ту киҳ

Корҳоро ба газоф макунед

Газофа бувад кори девонагон, Газофа надиданд фарзонагон! Газоф аст гуфтору кори ту лоф, Ба охир пушаймонӣ орад газоф! Чунин гуфт дар дафтар он марди

Чу дар коре шавед, берун омаданро некў бингаред

Ба коре, ки андар шудан ройи туст, Бурун омаданро нигаҳ кун дуруст! Бибин, гар тавонӣ бурун омадан, Пас он гоҳ кун азми андар шудан,

Ба корҳо сустӣ макунед

Чу хоҳӣ, ки коре кунӣ ногузир, Чунон кун, ки бошад туро дилпазир! Ба фарҷому анҷом андар нигар, Бипаймой аввал накў пову Сар! Чу вақт

Ба корҳо шитоб макунед

Писандида ҳаргиз набошад шитоб, Шитоб афканад ҷони мардум ба тоб! Шитобандаро дар ҷаҳон ном нест, Ба гетӣ шитобандаро ком нест! Касе, к-ў ба коре

Кори ноҷустанӣ маҷўед

Зи ноҷустанӣ кам шавад обрўй, Кӣ гўяд, ки ноҷустаниро биҷўй?! Ҳар он, к-ў ба ноҷустанӣ дил ниҳад, Гуле барканад наѓзу бар гил ниҳад. Ба

Кори нокарданӣ макунед

Ҳар он, к-ў кунад кори нокарданӣ, Бувад бар раҳи кеши оҳарманӣ ! Зи нокарданӣ корҳо дур бош, Хирад подшо кун, ту дастур бош! Ҳар

Ногуфтанӣ сухан магўед

Зи ногуфтанӣ ҳар ки бошад хамўш, Дилаш аз шунидан наёяд ба ҷўш. Зи гуфтори беҳуда ҷуз ранҷ нест, Чу хомўшӣ андар ҷаҳон ганҷ нест!

Панди ҳақимон пазиред

Бибояд пазируфт панди ҳаким, Ки панди ҳакимон биҳ аз зарру сим! Танатро зи панд аст бисёр суд, Аз он кас, ки гўяд, бибояд шануд!

Балоро пазира мешавед

Касе, к-ў бувад бар хирад мубтало, Гурезанда бошад зи доми бало. Бало чун бибинӣ, аз ў даргузар, Макун дар бало хешро хирасар! Балоҷўй мардум

Корро ба донандагон фармоед

Ҳар он кас, ки бинад хирад ёри хеш, Ба наздики доно барад кори хеш. Ба доно супорад зимому лагом, Ки доно ба ҳар кор

Хештаншиносро аз мо дуруд диҳед

Касе, к-ў тани хештанро шинохт, Ба майдони ком аспи иқбол тохт. Касе, к-ў шиносандаи хештан Набошад, бувад дев ё аҳраман! Гар ў хештанро шиносанда

Дар оѓози ин сухан гўяд

Ҷаҳондида диҳқон чунин кард ёд, Ки Кисро чу тоҷи шаҳӣ барниҳод, Ба пирўз рўзе яке сур кард, Ҷаҳонро аз оҳарманон дур кард. Ба доду

Гуфтор андар хирад

Чу дониш бувад бо хирад, биҳтар аст, Ки кон дониш асту хирад гавҳар аст! Хирад барнишонад абар тахти оҷ , Хирад барниҳад бар сари

Пандномаи Анўшервон

Сипос аз Худованди чархи баланд, Ки дар дил нагунҷад аз ў чуну чанд. Ҷаҳонофарин кирдигори сипиҳр, Фурўзандаи пайкари моҳу миҳр, Ба ҷуз бандагӣ мар