Мирсаид Миршакар Архив
Сабақ
| Май 19, 2020
Рубрика Исломӣ (Динӣ)
Сабақ гирифт эи ӯстои зиндагӣ шогирд: —Зи баҳри он ки ҳама умр одамат хонанд — Ғами замона, ғами рӯзгору ёру диёр, Ки сарҳурӯфи алифбои
ИШҚУ АМАЛ
Фасли хуби баҳор, Соҳили Вахш, Сабзаю лола буду боди саҳар… Менишастем ҳар ду дар гулзор Бе маю бе пиёлаю соғар. Масти дидори якдигар гашта
Чистон дар бораи (Зан)
| Март 21, 2018
Рубрика Аввал, Чистон - Кистон, Шеър
Кист он илҳонбахши мо? Кистонон илҳонбахши мо? Аз он ҳама нақши мо, Тобишу дурахши мо. (Зан)
ҚИШЛОҚИ ТИЛЛОӢ
Нишастам дӯш ба марди куҳансол, Аҷаб пири суханвар буду хушҳол, Буд аз Помир он пири хирадманд, Ҳикоят кард бар ман… шоду хурсанд, Шунидам ман
ПАНҶИ НООРОМ
Мевазад боди тозаву форам, Барги гулҳо ба ҷунбишанд аз он; Мешавад паҳн дар фазо ҳар дам Ин суруди қадими кӯҳистон: “Рӯзу шаб рӯди Панҷи
Тӯи колхоз
Мевазад боди тозаву форам, Барги гулҳо ба ҷунбишанд аз он. Мешавад паҳн дар фазо ҳар дам, Ин суруди қадими кӯҳистон: “Рӯзу шаб рӯди Панҷи
Тири англисӣ
Мевазад боди тозаву форам, Барги гулҳо ба ҷунбишанд онҳо. Мешавад паҳн дар фазо ҳар дам Ин суруди қадими кӯҳистон: “Рӯзу шаб рӯди Панҷи ноором
ЛЕНИН ДАР ПОМИР
… Ӯ зиндаву бо номи вай Дорад Ватан садҳо зафр Фатҳу зафарҳои Ватан Карданд ӯро зиндатар… Не хурӯсе ҷеғ зад шаб бемаҳал, Не ситора
Шарқи мазлум мешавад бедор…
Мевазад боди тозаву форам, Барги гулҳо ба ҷунбишанд аз он. Мешавад паҳн дар фазо ҳар дам Ин суруди қадими кӯҳистон: “Рӯзу шаб рӯди Панҷи
Балладаи ситораҳои Кремл
Мевазад боди тозаву форам, Барги гулҳо ба ҷунбишанд аз он, Мешавад паҳн дар фазо ҳар дам Ин суруди қадими кӯҳистон: “Рӯзу шаб рӯди беқарори
Ханҷари зангзада…
Мевазад боди тозаву форам, Барги гулҳо ба ҷунбишанд аз он, Мешавад паҳн дар фазо ҳар дам Ин сурурди қадими кӯҳистон: “Рӯзу шаб рӯди Панҷи
ҚУЛЛАҲОИ ЗИЁД ДАР ПЕШАНД
Тай намудем роҳи бисёре, Раҳи осон набуд мушкил буд Ҷанг бо кӯҳу дашту обу замин Даъвати вақту хоҳиши дил буд. Ҷанг бинмуда пеш мерафтем,
ДОСТОНИ ИШҚУ ҚАҲРАМОНӢ
Қонуни асосии диёрам, Маҳбубтарин достонест, Халқи Ватанам муаллифи он, Мазмуни вай ишқу қаҳрамонист. Илҳомдиҳанда ҳар ҳиҷояш, Чун ҳастии хеш дорамаш дӯст, Бо орзу пур
БА ИСТИҚБОЛИ АСРИ НАВ
Ҳаёти мо чу шаҳбозе, ки якумр Нишоти хеш дар парвоз донад, Чу рӯди кӯҳии фасли баҳорон Бихушкад, гар зи ҷавлон бимонад… Ба сӯръат сӯи
КОММУНИСТ
Ман ба васфат аз дилу ҷонам ғазалҳои коммунист, Эй сазовори ҳазорҳо шӯҳрати шон коммунист. Пора-пора мекунӣ занҷири зулму бандагӣ, Медиҳӣ иқболу озодӣ ба инсон
РЕСПУБЛИКАИ МАН
I Бо номи ту сар кардам Шеъру ғазали худро, Нав-нав зафарат ҳар дам Илҳом диҳад бар мо, Фарзанди ту ҳастам ман, Ҷон бод фидои
ДӮСТ МЕДОРАМАТ
Дӯст медорамат, Днепри азиз, – Рӯди зебову хушнамуди Ватан. Ҳаст дар ёди ман, ки як вақте Бо Воронко – рафиқу ҷӯраи ман Ҷониби коргаҳ,
НАҒЗ МЕБИНАМ ТУРО
Рӯди шӯху тунду тези кӯҳсор, Нағз мебинам туро! Қодир туӣ, – Бе вуҷудуат хира ранги лолазор. Пеш рав! Дар интизорат ГЭС-ҳо, Даштҳои ташналаб дар
ТОҶИКИ ТОҶДОР
Эй, ки гуфтӣ, ки миллати моро, Дар замони гузашта аҳли Шарқ Мардуми тоҷдор номидаст, З-ин сабаб тоҷик аст номи халқ. Ин ҳақиқат, ки Рӯдакӣ,
ОТАШИ ҶАВОНИЮ ИШҚ
Шӯъла зан оташи ҷавонию ишқ, Бо ту хуб аст зиндагонию ишқ! Нури Норак, ки шӯълаи дили туст, Зиндагиро намуд дигарсон. Шӯъла зан! Роҳи мо
ҶАВОНОНИ ТОҶИКИСТОН
Навҷавонони Тоҷикистонам, Зӯри бозую нури чашмонам, Солҳо орзуи ман будед, Боиси ҷустуҷӯи ман будед. Дар ҳама ҷо, ки доштам сӯҳбат, Мавриди гуфтугӯи ман будед.
БАҲОРИСТОН
Зимистон рафт чун хобу хаёле Замин бедор гардидаст аз нав, Баҳор омад! Ба истиқболи Наврӯз Ҷаҳон гулзор гардидаст аз нав. Ватан, эй кишвари бахту
ВАХШ
МАънии номи туро, эй рӯди Вахш, Ҳар касе аз рӯи ақлу фаҳми худ Шарҳ дод. Он яке “ваҳшӣ” туро номида буд. Дигаре “пурхашм”, Сеюм
ИФТИХОР
Дар сафар гашт ҳамсухан бо ман Аҷнабие, ки аз саломи ӯ Бӯи дунёи кӯҳна меомад, Сарду манфур буд каломи ӯ. Гуфт бо ришханду истеҳзо:
ВАСФИ ВАТАН
Гаҳ ғазал, гаҳ шеър, гаҳ байту суруд, Гоҳ-гоҳе менависам домтон. Чун сабо хоҳам, ки васфи халқи худ Паҳн созам дар фазои бекарон.
АШКҲОИ САНГБАСТА
Ҳеҷ медонӣ ту эй Помири ман, Эй фурӯғи чашми ман, тақдири ман, Лаъли кӯҳи ту, ки аз наздику дур Чун ситора медурахшад дар назар,
ГУЛШАНИ ШАРҚ
Гулшани шарқ Тоҷикистонам Ордени Ленинат муборак бод! Қудрати ленинӣ, ки бо халқат Мениҳӣ дар ҷаҳон қадам озод, Аҳсанат гуфт Партия! Аҳсан! Ватан аз ҷонфидоият
МАРО БЕ ВАТАН ЗИНДАГОНӢ МАБОД!
Ватанро аз он мешуморам азиз, Ки бе вай надорем як рӯзи шод. Барои Ватан зиндаам! Дӯстон, Маро бе Ватан зиндагонӣ мабод!
ВАТАН
Даме, ки ман Ватан гӯям, Ба васфи ӯ сухан гӯям, Диёре дар назар дорам, Ки бо он шоду озодам. Ба ҳар кӯяш гузар дорам,
ДАР ОЛАМИ ИФТИХОРИ МАН
Ҳамегуфтанду ҳамгӯянд мардони ҷаҳондида Ки ту он боми дунёӣ Ки аз болои ту бори нахуст одам Назар андохт бар олам, Назар андохта, гардида ошиқ
САДОИ ҶУНБИШИ ГАҲВОРА…
Қаҳрамони рӯзи фардо – Ҷони ширини падар, Чун кушоди чашм бар дунёву бинмуди назар, Ханда кардӣ ҷои гиря, Лек ман? Ман ба дунё чун
МАНУ ТУ
Дар ҷаҳон гӯшаю каноре нест, Ки надонанд номи Ленинро. Одаме бошууру солим нест, Ки надонад каломи Ленинро. Аз китобаш муборизони ҳаёт Машъали роҳи хеш
ПАРТИЯИ КОМУНИСТӢ
Дар ҷаҳон Партияҳо, – Хурду калон бисёранд. Номҳои ғалатӣ ҳам доранд: “Ҳомии миллат”, “Республикавӣ”, “Кӯҳнапараст” “Халқпарвар”… Ва ба инҳо монанд, Номашон, Байрақашон, Тамғаашон ранг
ОВОЗИ “АВРОРА”
Зи ҳар як гул, зи ҳар як навниҳоли боғ, Зи ҳар як чашмаи кӯҳсори тоҷикон, Зи ҳар як ғӯзаи бишкуфтаи пахта, Зи ҳар тори
ДУ НАФАР САРБОЗ
Ними шаб, Ҳарорат поёнтар аз бист… Зимистони қаҳратун, Майдони сурх. Намебинӣ касеро, Майдон холист. Танҳо ду нафар Сарбози ҷавон Назди мақбара истодаанд, Бедор –
ДАР ОНҲО ЛЕНИНИ АЪЗАМ ҲАЁТ АСТ
| Январь 22, 2018
Рубрика Аввал
Ватан, Партия, Халқ, – Дар ин суханҳо Бароям бахту шодию наҷот аст, Ба онҳо додаам овози худро, Дар онҳо Ленини аъзам ҳаёт аст. Аз
МО ЗАФАР КАРДЕМ
Мужда, эй дӯстон! Муборак бод! Шод бошед! Мо зафар кардем! Мутрибони диёри озодӣ, Бинавозед, мо зафар кардем. Ҳофизони суруди озодӣ, Бисароед, мо зафар кардем.
МАБАР АЗ ЁД, ЭЙ ВАТАНПАРВАР!
Ҷанг ҳаргиз набуд хоҳиши мо, Аҳду паймони хеш нашкастем. Ҷангҷӯ даргиронд оташу мо То насӯзад ҷаҳон, камар бастем. Меҳри модар-Ватан сипар карда, Мо ҳама
Ӯ БА МО МАКТАБ КУШОД
Деҳаи ман! Ваҳ, чӣ ширин ин сухан! Он даме, ки хурд будам, фаҳми ман, Буд аз ман хурдтар. Деҳаи хурдам бароям буд Ватан, Кӯҳҳои
ЗИНДАГӢ ХОҲАД НАМУД
То даме, ки зиндагӣ доард давом, То даме боқӣ ҷаҳон, То даме Хуршед засту Осмон,Сайёрагон, Дар дили меҳнаткашон Чун муҳаббат, Чун садоқат, Чун чуруд
ГАР НАМУБУД ЛЕНИН…
Ба гумонам, ки дар ҷаҳони бузург Гар намебуд Ленини даврон, Гар намекард Октябр бедор Мардуми Шарқро зи хоби гарон, Андар оғӯши танги кӯҳнаҷаҳон Деҳи
ОЯНДАИ МАМЛАКАТ
То даме, ки кӯча пур аз бачча аст, Зиндагии ҳар якеаш бехатар, То ҳамон дам мамлакат ояндадор, Тозаву тар решаи нахли башар.
КӮТАҲАНД ДАСТОНАШ…
(Ҳаҷвия) Бикушода ба рӯи зангиҳо Дару дарвозаҳои зиндонро, Баҳри “осоишиву” “бехатарӣ” Ҳабс бинмуда ҳақпарастонро– Мезанад дод Мағрибӣ мистер. Ҳомиям ман ҳуқуқи инсонро! То равад
ЧЕҲРА ВА ДИЛ
“Чеҳра оинаи дил! – мегӯянд, – Акси дил бар рухи ҳар инсон аст” Дидаам бо назари таҳқиқам Дилсияҳро, ки рухаш хандон аст.
БУЗУРГИИ ДИЛ
Дили республика –шаҳри Душанбе, Зи ҷонам бештар медорамат дӯст, Машав асло малул аз хурдии хеш, Бузургии дил андар қудрати ӯст!
САЗОВОРӢ
Ту, эй инсон, ту эй фарзанди меҳнат, Сазоворӣ, агар гӯям худоӣ. Табиатро ба дастони табиат Мутеат менамоӣ,ту балоӣ!
ОВОЗИ ХАЛҚ
Ман намехоҳам, ки аз нав дуди ҷанг Тира созад осмони софро, Сар ба сар гарданд вайрону хароб Боғҳову деҳаҳою шаҳрҳо. Ман намехлҳам, ки аз
МОДАРИ ШОИР
Ашк резонда модари шоир, Менамояд муроҷиат: –Эй халқ Дар хатар зиндагии фарзандам!.. * * * Писараш шоири муборизи Шарқ, Номи ӯ ошно ба ҳар
ОДАМИ ОДДИИ ҲИНД
Медурахшад чашмҳои ӯ Мӯйҳояш сафед чун барфанд, Мӯй не, балки ҳар яке ҳарфарнд, Ҳарфҳои таронаи ҳинду. Ҳарфҳое, ки гӯиё бо ман Ҳамсухан гашта, қиссаи
МО ИН АСТ ҚУДРАТИ ИНҚИЛОБИ
–Ҷанг? –Не! –Амният? –Бале! Дар даҳр Даъвати мо, ҷавоби мо ин аст. Ин натанҳо ҷавобу даъвати мост, Қудрати инқилоби мо ин аст!
ОН ЧИ ДИЛ ГУФТ…
Он чӣ дар дафтари ман мехонӣ, Он чиро шеъру ғазал медонӣ, Шеър не, балки навои дили ман, Ба Ватан меҳру вафои дили ман! миннати
ПИР ГАШТАМ
Пир гаштам… Зи нав ҷавон гаштан Орзуе чу хоби ширинест. Аз ҷавонӣ раҳест то пирӣ, Лек бар бозгашт роҳе нест. Нест роҳе… Вале надорад
БАРОИ ОЯНДА
… Шояд он чи маро, ки дар пеш аст, Ногувортар асту вазнинтар. Ҳарчӣ бошад бароям оянда Аз гузашта азизу ширинтар. Дили ман, розгоҳи деринам,
ТАПИШИ ДИЛ
“Дили ту, – гуфт духтурам рӯзе, – Хастаю бемадор гардидаст, Раҳм овар бар ҷисму ҷони худ, Ба хатар ӯ дучор гардидаст, То шавад бехатар
ҲАР КАСЕ ПУРСАД АГАР
“Дар чӣ мавзуъ шеъри ту?” Ҳар кас зи ман пурсад, агар, Медиҳам бар вай ҷабе мухтасар: –Гиру хонаш дар фароғат, дӯстам, Шеър ҳам дил
ҶАВОНӢ
Ҷавонӣ ҳам баҳоре! Лек, ҳайҳот, Баҳори рафта агар меояд боз, Намеояд дигар мурғи ҷавонӣ, Чу боре кард аз боми ту парвоз… Мунаввр дидаи мову
ХУДОИ ОХИРИН ЭҶОДИ МАН БУД
Ба ман деҳ ҳушу гӯшатро, писарҷон, Ба ту сирри худоёнро кушоям: Худои нав ба нав “меофариданд” Бароям асрҳо аҷдодҳоям, Хатои якдигарро карда такрор. Агарчанде
МАШАВ ДИЛСАРД
Маро то зинда ҳастам аз сафи худ Макун хориҷ, рафиқи косомолам. Машав дилсард, агар мӯям сафед аст, Малол асло машав аз синну солам. Диламро
ВОЙ БАР ҲОЛИ ОН…
Вой бар ҳоли он ки аз хона Бошараф рафту бешараф баргашт, Ғӯта дар баҳр хӯрда бо уммед, Дурр зи каф доду бо садаф баргашт.
БАҲОРИ ЗИНДАГӢ
Яке бар ҳакиме ҷавоне бигуфт: –Нахоҳам, ки дарди диламро нуҳуфт. Ту хоҳӣ, ки умрам намоӣ дароз, Ташаккур,вале аз ту дорам ниёз: Тавонӣ гар аз
МУШТИ ХОЛӢ
(Тамсил) Дар замони қадим мегӯянд, Дар яке аз мамолики дунё Зиндагонӣ қабилае кардаст. Дар паси кӯҳу дар лаби дарё… Бар сари худ надида сардоре,
КӮҲ ВА БОД…
Бибаромад ба сайр рӯзе Бод… Дар раҳаш хору хас, дарахтонро Гаҳ парешон намуду гоҳ шикаст, Чанголӯд карда бустонро. Дод сарбанди худситоиро Ки:(Маст гардида аз
БАРО АЗ КУНҶИ ТАНҲОӢ
Агар ғайр аз диёри худ Надидастӣ диёреро, Агар ғайр аз баҳори худ Надидастӣ баҳореро, – Ту танҳоӣ. Ту танҳоӣ, агар дар дил Ғамат танҳо
АЗ ДАСТИ ХУД НОЛ
Чаро беҳуда аз кӯтоҳии умр Шикоят мекунӣ бо нолаву оҳ? Барои умри худ аз дасти худ нол, Ту онро кардаӣ, бенуру кӯтоҳ!
ЧАШМИ ҲАҚБИН
–“Афсӯс ки нест чашми ҳақбин, То дӯст ҷудо кунад зи душман”. –Аз чӣ меҷӯӣ чашми ҳақбинро Гар туро боварӣ ба чашмат нест?
УҚОБ, УҚОБ АСТ
Аз паси кӯҳҳои сарбафалак Чун баромад фотеҳона хуршед, Ба истиқболаш Аз қафаси танге уқоб Фарёди ҷонгудозе кашид. Ҷонваракони озоду бандб Садояшро чун шуниданд Бетартибона
ХАНДАИ ЗАМИН
Фасли навбаҳоре буд, Ҷонфурӯзу дилоро. Шаб гузашту зарҳал кард Офтоб гетиро. Ба хаёли ширине Он саҳар сафар кардам, Сӯи водии колхоз Бо ҳавас назар
ХУРШЕД
Бо сӯзу сафои тоза сӯи мағриб, Ҳар субҳдаме, ки мешитобад хуршед, Роҳи назараш ба домани машриқ аст, Аз хонаи худ рӯй натобад хуршед.
НИШАСТА БАР САРИ САНГЕ УҚОБЕ
Нишаста бар сари санге уқобе, Сараш хам, ашкҳояш гашта ҷорӣ. Ба наздаш омада, гуфтам: –Уқобо, Чаро сархам, заифу бемадорӣ? Уқоби солхурда дар ҷавобам Ба
ШАРАФУ ИФТИХОРИ МО
Рӯзҳои гузаштаи пуршаън Шарафу ифтихори мо ҳастанд, Ҳеҷ гоҳе намераванд аз ёд, Достони диёри мо ҳастанд. Менамоем ёдашон ҳар бор Ки шавад сарбаланду хушнуд,