Ноъмалум муаллиф Архив

500 Шеъри гулбазмӣ (гулчини навтарин)

Эй дилдодагон, ба саҳна бо назм оед, Бо дастаи гул ба пайки гулбазм оед. Шоад чу гул ханда кунад бахти шумо, Дунёи ҷавониро зи

Мактаб

Занги нахустин Бошад гуворо, Шодӣ физояд Дилҳои моро.   Эй занги аввал Чу субҳи хониш. Моро бихонӣ Бар боғи дониш   Нақорат: Ширин саодат

МОДАР ВА МАКТАБ

Модарам дар синфи мо, Ёд медиҳад «Алифбо». Қавлаш яку кораш як, Гуфтору рафтораш як.   Ба гуфти модарҷонам, Модари меҳрубонам. Доимо хубу аъло, Хондан

ШЕЪРИ АЛИФБО

Эй Алифбо ту ҳастӣ, Дарди кушодаи мо. Аз ту гузашта равем, Мо ҳама сӯи фардо.   Касе агар надонад, Қадри туро чу нодон. Монанди

МАКТАБАМ

Эй мактаби мо Ту дилрабоӣ Эй гулшани мо, Ту дилкушоӣ. Панди туро мо Дорем дар гӯш, Накарда асло Онро фаромӯш   Гул кун ҳамеша,

Инсон мешави?

Беранҷу ҷафо соҳиби унвон нашавӣ, Бар тахт расӣ, вале Сулаймон нашавӣ. Дар асл агар нест, Худо дар дили ту, Сад бор ба Ҳаҷ равӣ,

Мухаммад САВ — НАЗМ

САРИ МАН ХОКИ ПОЯТ Ё МУҲАММАД. МЕМИРАМ МАН БАРОЯТ Ё МУҲАММАД. БА ДАРДИ МАНИ БЕ БЕЧОРА ДАВО КУН. КИ ТАНҲО ТУИ ДАРМОНАМ Ё МУҲАММАД.

Худовандо мададам кун

Ё Раб ту маро саркашу мастам накунӣ. Дар кори худат кутоҳдастам накунӣ. Сабру тоқатам деҳ дар рузӣ сахтӣ. Муҳтоҷ ба мардумони пастам накунӣ.

ПАРАСТУ

Усто парасту Ту пухтакорӣ, Дар лонасозӣ, Ҳамто надорӣ.   Ҳасти ҳунарманд, Усто парсту Ту мекуни кор Аъло, парасту,  

ҚОҚУ

Қоқу сари раҳ, Қоқу лаби ҷар, Хуршеди баҳор, Тобад ба назар.   Як дона ба ту, Як дона ба ман, Хуршеди баҳор, Дар боғу

БАҲОРИ БОРОНӢ

Имсол баҳор серборон, Рӯяд чоқлаву торон. Дашту даман сабз шавад, Ғаладона нағз шавад.   Ҷамбелак, сиёалаф, Рӯида дар ҳар тараф. Чукриву қоқу дар ҳар

БАҲОРОН

Дар дараи Гулдара, Лола расад яксара, Яксара хандон ҳама, Шоду ғазалхон ҳама.   Ин тарафат пит-пилиқ, Он тарафат пит-пилиқ, Қақра қақар кабкакон, Чаҳчаҳа чаҳ

НИҲОЛ

Ай, ту ниҳоли мевадор, О, ки шинонамат баҳор, Об диҳам, расо диҳам, Серу пурӣ ғизо диҳам.   Сояи ту саодатам, Ҳосили ту ҳаловатам. Хихмати

ЛОЛАГУЛ

Лола гули худрӯй аст, Лола гули хушрӯй аст. Дар гирди санг аст лоа, Сурху хушранг аст лола.   Он ҷо лола рӯйяд, Он ҷо

Ёрӣ

Яке борон шуд Сели калон шуд Дар деҳи хомӯш Доду фиғон шуд: “Бузғоларо бурд” “Гусоларо бурд” Аз чор ҷониб “Баргиру мон” шуд Рафтам ба

Наврузро ба навбахорон

Навруза ба навбаҳор кай мебинам Гулҳора ба шаш қатор кай мебинам Гулҳора ба шаш қатор дар фасли баҳор Дунёра ба як қарор кай мебинам.

Назмхои Наврузи

Навруз расид ёри дирузии ман Як руз биё барои дилсузии ман Ғамхои ту куҳнаанд, аммо имруз Хуштар зи ғами ту нест наврӯзии ман Дар

Навруз муборак бод!

Муборак бод Наврӯз бар тоҷику бар тоҷикистонӣ, Азизони дилу дида, муборак иди орёнӣ, Расидем боз бар Навруз, ба соли нав, ба рӯзи нав, Дар

МАН КАЛОН МЕШАВАМ

Ман калон мешавам, Қаҳрамон мешавам, Бар диёри худам, Посбон мешавам.   Гул барин дар чаман, Бишкуфад бахти ман. Доимо дар дилам, Маҳкам аст ин

Соли нав

Марҳабо эй соли на хуш омадӣ! Як ҷавони навча дар ҷӯш омадӣ, Омадӣ, хуш омадӣ меҳмони нав, Як даме бинмо тановул ҷони ман.

Соли куҳан даргузашту омад соли нав

Соли куҳан даргузашт! Соли нав омад,дили худ шод кун, Хирмани дарду аламат бод кун. Чеҳра намо, то ки фидоят шавам, Куштаи сад нозу адоят

Дилам самбуса мехохад

Дилам самбуса мехохад ва хам як бӯса мехоҳад. Дилам як бӯсаи ширинлаби бе ғусса мехоҳад Зи як самбӯса рухсореву ҳам ҷуса мехоҳад. Дили ман

Сухани мухаббати самими

Баҳор омад шукуфта ғунчаи гул. Равад шому ғаму андуҳи булбул. Шаби ту доимо чун рӯз бошад. Баҳори умри ту фирӯз бошад.

ПАЁМИ ВАҲДАТ

Аз роҳи Оли Сомон омад паёми Ваҳдат, Ба ёди Ҷоми Ҷам шуд лабрез ҷоми Ваҳдат. Бо осмон бипайваст овои рӯшани дил, Дар нури бомдоди

Сузиши ишк

Маро шайдои ишқи пур вафо кардӣ, Дилам бетобиши рузи ҷазо кардӣ. Худоё зора дорам кун иҷобат ҳардуъоямро, Мусофирам дар ин дунё бубахшо ҳар гуноҳамро.

Умри инсон

Нишоти умр бошад то ба 30 сол. Ба 40 ои фурун резад пару бол. Ба 50 гар равви ёби ту сустӣ. Ба 60 оина

Мардиву номарди

Ҷавонмардӣ ду чиз аст, эй ҷавонмард, Ба сўям гўш кун, то гўямат рост: Яке он, к-аз рафиқон даргузорӣ Агар сад лаҳза бини сад каму

Дусти чи бошад

Барои дўстон ҷонро фидо кун, Валекин дўст аз душман ҷудо кун. Ки бошад дўст он ёри худоӣ Дилаш равшан ба нури ошноӣ. Ба нохуш

Гахе ин бошаду гахе он

Гаҳе марг бошад, гаҳе зиндагӣ Гаҳе подшоҳӣ, гаҳе бандагӣ. Падарро кунад ҷо ба тахта зи тахт, Писарро кунад з-он ҷигар лахт-лахт. Писарро барад аз

Марав

Зи пиргашта баҳри ҷавонон зи раҳ марав, Мўи сапед дар паи зулфи сияҳ марав. Бингар маҳи шабоби худ андар маҳоқи шеб, З-ин беш дар

Маънии зиндагони

Ҳайфи он умр, ки дар ғафлату исён гузарад, Ҳайфи он рӯз, ки бе лаззати имон гузарад. Ҳар ки ҳам ҷону ҳам амвол ба дунё

Давраи Пири

Эй Худо, умрам ба пирӣ мерасад хорам макун, Ризқу рӯзиям бидеҳ пеши кассе зорам макун. Навҷавонӣ рафт, омад давраи қоматхамӣ, Пирӣ худ афгор бошад,

МОДАРҶОНАМ

Роҳату оромии мо, Пухтагарии хоми мо, Хуш зиҳӣ бо номи мо, Модарҷонам-модарҷон. Некӯтарини олам, Дилҷӯтарини олам, Хушрӯтарини олам, Модарҷонам-модарҷон.

АЗ ДОДОМ

  Ман гули додом, Булбули бобом, Ман қанди додом, Пайванди бобом.   Ман шери додом, Панири бобом. Ман ҷони додом, Хонадони бобом.  

АРЧА

Дар гирди арча Ман шеър хондам. Дар рақсу бозӣ Ақиб намондам.   Кӯлворӣ худро Даррав кушод ӯ. Хирсаки аҷиб Тӯҳфа бидод ӯ.

ОБИ ВАРЗОБ

Обаки варзоб Зам-зама дорад. Савти дилорош Шодӣ биёрад.   Кабки хиромон, Қаҳ-қаҳа дорад. Савти хушилҳон Бар ҳама форад.

Модари меҳрубони ман

Ҳар саҳари чу офтоб Аз ҳама пештар зи хоб Чашм кушода, сӯӣ ман Мекунад инчунин хитоб “Рӯз шудаст Азизҷон Хез зи мактабат намон” Бо

Ифлосии дил

Ғараз он ҷо, ки бор бикушояд, Дўстиро маҷол танг ояд. Рахт бандад зи дил вафову вифоқ Хона гирад ба сина буғзу нифоқ.

ПАРАСТУҶОН

Парастуҷон, парасту Чи гуна хушпараст-ӯ! Чи гуна беғубор аст, Чу духтари баҳор аст.   Аҷаб накӯсиришт аст, Чу мурғаки биҳишт аст. Нигар намуди нағзаш,

БАРФАК

Барфак борид шабона, Дар дашту боми хона. То саҳари, во аҷаб! Барфак борид ду ваҷаб. Рӯи ҳавлӣ сафед шуд, Сафед навдаи бед шуд. Зебо

БУЛБУЛИ ХОНИШ

Сад барг хандон шудааст, Булбул ғазалхон гаштааст, Олам гулистон шудааст   Гулғунча чашмаш боз кард, Сад шеваю сад ноз кард, Аёми нек оғоз кард.

МУРҒОБӢ

Эй мурғи нағзи обӣ, Дар обҳо чӣ кобӣ? Ман мурғи об ҳастам, Ба ҷон варо парастам.   Бистари гармам об аст, Болини нармам об

ВАТАН

Дар мағзи ҷону тан, Андар вуҷуди ман, Чун рӯди мавҷзан, Меҷӯшад ин сухан Ватан, Ватан, Ватан!   Хоку ҳавои ту, Обу самои ту, Сидқу

ВАРЗИШ

Яку дую сею чор, Дилҳои мо беқарор. Ба варзиши навбатӣ, Саф бастему тайёр.   Субҳидам хеста аз хоб, Худро диҳем обут об. Варзиш ба

Ҳамин ишқ аст

Ҳамин ишқ аст, ки месузад сару пои вуҷуди ман Сару пои вуҷуди ман, тамоми тору пуди ман, На дилам дар канор ояд, На сабру

БУЗҒОЛА

Бузғола бозӣ мекард, Ҳам даву тозе мекард. Гоҳ шир хӯрад, гаҳ алаф, Метозад ӯ ҳар тараф.   Бузғолаам балоча, Почаҳояш алоча, Нон мехура аз